![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a9/Flag_of_Democratic_Kampuchea.svg/langth-640px-Flag_of_Democratic_Kampuchea.svg.png&w=640&q=50)
รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตย
From Wikipedia, the free encyclopedia
รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตย (เขมร: រដ្ឋាភិបាលចម្រុះកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ รฎฺฐาภิบาลจมฺรุะกมฺพุชาบฺรชาธิบเตยฺย; อังกฤษ: Coalition Government of Democratic Kampuchea: CGDK) เป็นการรวมตัวของกลุ่มการเมืองในกัมพูชาได้แก่เขมรแดง ภายใต้การนำของเขียว สัมพันและพล พต แนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมรของซอนซาน และพรรคฟุนซินเปกของสมเด็จพระนโรดม สีหนุ เพื่อจัดตั้งรัฐบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยใน พ.ศ. 2525 โดยการผลักดันของกระทรวงการต่างประเทศของไทย สหรัฐและจีน[1] โดยมีสมเด็จพระนโรดม สีหนุ เป็นผู้นำอย่างเป็นทางการ รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยเป็นตัวแทนของกัมพูชาในสหประชาชาติตั้งแต่ พ.ศ. 2525 – 2535 ทั้งนี้ เขมรแดงได้ยุบพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาไปตั้งแต่ พ.ศ. 2524[2]
รัฏฐาภิบาลผสม กัมพูชาประชาธิปไตย (ค.ศ. 1982–90) រដ្ឋាភិបាលចំរុះកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ Gouvernement de coalition du Kampuchéa démocratique รัฏฐาภิบาลชาติในกัมพูชา (ค.ศ. 1990–93) រដ្ឋាភិបាលជាតិនៃកម្ពុជា Gouvernement national du Cambodge | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1982–1993 | |||||||||||
![]() ที่ตั้งของกัมพูชา ซึ่งยึดครองโดยเวียดนาม | |||||||||||
สถานะ | รัฐบาลพลัดถิ่น เฉพาะกาล รัฐที่ได้รับการยอมรับของเขมรแดง | ||||||||||
เมืองหลวง | โดยนิตินัย พนมเปญ Anlong Veng | ||||||||||
ภาษาทั่วไป | เขมร | ||||||||||
การปกครอง | รัฐบาลพลัดถิ่น เฉพาะกาล | ||||||||||
ประธานาธิบดี | |||||||||||
• 1982–1987 | นโรดม สีหนุ | ||||||||||
รองประธานาธิบดี | |||||||||||
นายกรัฐมนตรี | |||||||||||
• 1982 | ซอน ซาน | ||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามเย็น สงครามกัมพูชา-เวียดนาม | ||||||||||
• ก่อตั้ง | 22 มิถุนายน 1982 | ||||||||||
• ข้อตกลงสันติภาพปารีส | 23 ตุลาคม ค.ศ. 1991 | ||||||||||
• เริ่มต้นภารกิจ UNTAC | 15 มีนาคม 1992 | ||||||||||
สกุลเงิน | เรียล | ||||||||||
รหัสโทรศัพท์ | 855 | ||||||||||
| |||||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ประเทศกัมพูชา |
เมื่อพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีได้ดำเนินนโยบายเปลี่ยนสนามรบให้เป็นสนามการค้า ทำให้นำไปสู่การเจรจากับเวียดนามจนเวียดนามถอนทหารออกจากกัมพูชาจนหมดใน พ.ศ. 2532 ต่อมาเมื่อเกิดการเจรจาสันติภาพกัมพูชา เขมรแดงเกิดความหวาดระแวงว่าการเข้าร่วมในข้อตกลงปารีสอาจเป็นกลลวงให้วางอาวุธเพื่อจับตัวไปดำเนินคดีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์[3] เขมรแดงจึงถอนตัวออกจากการเจรจาสันติภาพและไม่เข้าร่วมการเลือกตั้ง รวมถึงไม่ยอมปลดอาวุธและไม่ยอมให้ประชาชนในเขตของตนลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2536[4] ทำให้สหประชาชาติคว่ำบาตรเขมรแดง รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยจึงยุติลง