รอเบิร์ต จอห์นสัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
รอเบิร์ต ลีรอย จอห์นสัน (อังกฤษ: Robert Leroy Johnson, 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1911 – 16 สิงหาคม ค.ศ. 1938) เป็นนักดนตรีและนักแต่งเพลงบลูส์ชาวอเมริกัน มีผลงานการบันทึกเสียงที่แพร่หลายในช่วงปี ค.ศ. 1936 และ 1937 ที่แสดงให้เห็นทักษะถึงการผสมผสานระหว่างการร้องเพลง ทักษะการเล่นกีตาร์ และความสามารถในการแต่งเพลงซึ่งมีอิทธิพลต่อนักดนตรีในรุ่นต่อมา แม้อาชีพการบันทึกเสียงของเขาจะอายุเพียงทั้งสิ้นเจ็ดเดือน แต่เขาก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นปรมาจารย์ด้านดนตรีบลูส์ โดยเฉพาะสไตล์เดลต้าบลูส์ รวมถึงยังเป็นหนึ่งในนักดนตรีที่ทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งศตวรรษที่ 20 ร็อกแอนด์โรลฮอลล์ออฟเฟมเป็นผู้ที่นิยามว่าเขาคือ "ร็อกสตาร์คนแรก"[1]
รอเบิร์ต จอห์นสัน | |
---|---|
ชื่อเกิด | รอเบิร์ต ลีรอย จอห์นสัน |
เกิด | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1911(1911-05-08) เฮเซิลเฮิสต์ รัฐมิสซิสซิปปี สหรัฐ |
เสียชีวิต | 16 สิงหาคม ค.ศ. 1938(1938-08-16) (27 ปี) กรีนวูด รัฐมิสซิสซิปปี สหรัฐ |
แนวเพลง | เดลตาบลูส์ |
อาชีพ | นักดนตรี, นักร้อง, นักแต่งเพลง |
เครื่องดนตรี | กีตาร์, เสียงร้อง, ฮาร์โมนิกา |
ช่วงปี | ค.ศ. 1929–1938 |
ค่ายเพลง | Vocalion |
เว็บไซต์ | robertjohnsonbluesfoundation |
ในฐานะนักดนตรีริมทางที่เล่นตามท้องถนนเป็นส่วนใหญ่ตามร้านภัตตาคารหรือในงานเต้นรำคืนวันเสาร์ จอห์นสันไม่ได้ประสบความสำเร็จหรือได้รับการยอมรับจากสาธารณชนมากนักในช่วงชีวิตของเขา เขาเข้าบันทึกเสียงเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น ครั้งแรกในเมืองแซนแอนโทนีโอเมื่อปี ค.ศ. 1936 และอีกครั้งในเมืองแดลลัสเมื่อปี ค.ศ. 1937 โดยบันทึกเพลงแต่ละเพลงไว้ทั้งหมด 29 เพลง (โดยยังมีอีก 13 เทคที่แตกต่างกันซึ่งยังมีสำเนาเก็บไว้) เพลงทั้งหมดได้รับการบันทึกโดยโปรดิวเซอร์จากหอเกียรติยศเพลงคันทรี่ชื่อดังอย่าง ดอน ลอว์ เพลงเหล่านี้ได้รับการบันทึกเดี่ยวในสตูดิโอชั่วคราว ผลงานที่บันทึกไว้ทั้งหมดเป็นผลงานของเขาโดยส่วนใหญ่ได้รับการเผยแพร่ในลักษณะของแผ่นเสียงซิงเกิลขนาด 10 นิ้ว 78 รอบต่อนาทีนับแต่ปี ค.ศ. 1937–1938 และมีเพียงไม่กี่เพลงเท่านั้นที่ได้รับการเผยแพร่ออกมาหลังจากเขาเสียชีวิต นอกเหนือจากการบันทึกเพลงพวกนี้ไม่ค่อยมีใครรู้จักเขาในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่นอกจากวงดนตรีเล็ก ๆ ที่เล่นอยู่ในภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี ซึ่งเป็นที่ ๆ เขาใช้ชีวิตอยู่โดยส่วนใหญ่ เรื่องราวของเขาส่วนมากได้รับการแต่งเติมขึ้นใหม่โดยนักวิจัย ชีวประวัติและการเสียชีวิตที่ได้รับการบอกเล่าอย่างคลุมเครือของจอห์นสันทำให้มีทฤษฎีสมคบคิดต่าง ๆ มากมาย เรื่องที่เป็นที่แพร่หลายมากที่สุดเรื่องหนึ่งก็คือกรณีการขายวิญญาณให้ปีศาจที่ทางแพร่งเพื่อให้ตนประสบความสำเร็จในอาชีพนักดนตรี
แม้แนวดนตรีของเขาอาจไม่ได้รับความนิยมในวงกว้างมากนักแต่ก็ทรงอิทธิพลอย่างมากในสองทศวรรษถัดมาหลังจากการเสียชีวิตของเขา ในช่วงปลายปี ค.ศ. 1938 จอห์น แฮมมอนด์ได้ชวนเขาไปดูคอนเสิร์ต ฟรอมสปิริตชวลส์ทูสวิง ที่คาร์เนกีฮอลล์ แต่กลับพบว่าจอห์นสันได้เสียชีวิตไปเสียแล้ว ต่อมาบรันส์วิกเรเคิร์ดผู้เป็นเจ้าของสิทธิ์ในแผ่นเสียงต้นฉบับถูกซื้อไปโดยโคลัมเบียเรเคิดส์ซึ่งเป็นบริษัทที่แฮมมอนด์ทำงานอยู่ โดยมีนักดนตรีคนหนึ่งนามว่าอลัน โลแม็กซ์ได้เดินทางไปมิสซิสซิปปีเมื่อปี ค.ศ. 1941 เพื่อบันทึกงานของจอห์นสันเก็บไว้โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าตัวเสียชีวิตไปแล้ว ลอว์ซึ่ง ณ ขณะนั้นยังทำงานให้กับโคลัมเบียเรเคิดส์ ได้รวบรวมงานแผ่นเสียงทั้งหมดของจอห์นสันนำไปจัดจำหน่ายในชื่อ คิงออฟเดลตาบลูส์ซิงเกอส์ ซึ่งได้รับการจัดจำหน่ายโดยค่ายโคลัมเบียเมื่อปี ค.ศ. 1961 นั่นถือว่าเป็นการนำผลงานของจอห์นสันออกสู่สาธารณชนได้ในที่สุด อัลบั้มชุดนี้มีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อกระแสเพลงบลูส์ในอังกฤษที่ได้เริ่มก่อตัวขึ้น ณ ขณะนั้น เอริก แคลปตันถึงกับนิยามว่าจอห์นสันคือ "ศิลปินบลูส์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา"[2] บ็อบ ดีแลน คีธ ริชาดส์ และโรเบิร์ต แพลนต์ได้กล่าวว่าจะด้วยเนื้อเพลงหรือความเป็นนักดนตรีของจอห์นสันล้วนมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อผลงานของพวกเขา เพลงของจอห์นสันหลายเพลงถูกนำมาโคฟเวอร์ใหม่ในตลอดหลายปีที่ผ่านมา และหลาย ๆ รวมถึงนักดนตรีรุ่นหลังหลายคนก็ได้หยิบยืมเนื้อหาและลิกกีตาร์ของเขานำไปประยุกต์ใช้ในผลงานของตน
ผลงานและชีวประวัติของจอห์นสันได้รับการกลับมาพูดถึงอีกครั้ง ส่งผลให้การศึกษาเรื่องราวชีวิตของเขาเริ่มสูงขึ้นนับตั้งแต่คริสต์ทศวรรษที่ 1960 เรื่องราวของเขาที่รับรู้กันโดยมากถูกแต่งเติมขึ้นโดยนักวิจัยเช่นเกล ดีน วอร์ดโลว์และบรูซ คอนฟอร์ธ โดยเฉพาะผลงานที่ได้รับรางวัลอัตชีวประวัติยอดเยี่ยมประจำปี ค.ศ. 2019[3] อย่าง จอห์นสัน: อัปจัมป์ดอะเดวิล: เดอะเรียลไลฟ์ออฟรอเบิร์ตจอห์นสัน (ชิคาโกรีวิวเพรส) รวมถึงภาพยนตร์อีกสองเรื่องได้แก่สารคดีชื่อ เดอะเสิร์ชฟอร์รอเบิร์ต จอห์นสัน ในปี ค.ศ. 1991 โดยจอห์น แฮมมอนด์ จูเนียร์ และสารคดีเรื่อง แคนต์ยูเฮียร์เดอะวินด์ฮาวล์: เดอะไลฟ์แอนด์มิวสิคออฟรอเบิร์ตจอห์นสัน เมื่อปี ค.ศ. 1997 ซึ่งเป็นเนื้อเรื่องที่ถูกแต่งขึ้นใหม่โดยมีเค็บ โมสวมบทบาทเป็นจอห์นสันในสารคดีอัตชีวประวัติของเขา ซึ่งนั่นแสดงให้เห็นถึงความขาด ๆ เกิน ๆ จากบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่ไม่ครบถ้วนและเรื่องราวปากต่อปากที่แตกต่างกันไป ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาความสำคัญต่อตัวจอห์นสันและผลงานของเขาได้รับการยกย่องโดยสื่อหลายสำนักอาทิเช่น ร็อกแอนด์โรล แกรมมี่ บลูส์และเนชันนัลเรเคอร์ดิงพรีเซอร์เวชันบอร์ด