![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/QR_code_for_mobile_English_Wikipedia.svg/langth-640px-QR_code_for_mobile_English_Wikipedia.svg.png&w=640&q=50)
รหัสคิวอาร์
เครื่องหมายการค้าสำหรับบาร์โค้ดเมทริกซ์ / From Wikipedia, the free encyclopedia
รหัสคิวอาร์ (อังกฤษ: QR code ย่อจาก Quick Response code) หรือ คิวอาร์โค้ด เป็นเครื่องหมายการค้าของบาร์โค้ดเมทริกซ์ (หรือบาร์โค้ดสองมิติ) ถูกคิดค้นโดยมาซาฮิโระ ฮาระ วิศวกรชาวญี่ปุ่นในปี 1994[1] เดิมออกแบบสำหรับอุตสาหกรรมยานยนต์ในญี่ปุ่น บาร์โค้ดเป็นป้ายสำหรับให้เครื่องอ่านด้วยแสงที่บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งของที่ตัวรหัสติดอยู่ รหัสคิวอาร์มีมาตรฐานของหลักการเข้ารหัส 4 แบบ (ตัวเลข อักขระอักษรเลข ไบต์/เลขฐานสอง และคันจิ) สำหรับเก็บข้อมูลดิบ[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/QR_code_for_mobile_English_Wikipedia.svg/220px-QR_code_for_mobile_English_Wikipedia.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Japan-qr-code-billboard.jpg/640px-Japan-qr-code-billboard.jpg)
รหัสคิวอาร์ยังเป็นที่นิยมนอกเหนือจากอุตสาหกรรมยานยนต์ เนื่องจากความสามารถในการอ่านเร็วและพื้นที่เก็บข้อมูลที่มากกว่าเมื่อเทียบกับบาร์โค้ดรหัสผลิตภัณฑ์สากล8114 รหัสคิวอาร์นำมาใช้ในการตามรอยผลิตภัณฑ์ การระบุสิ่งของ การระบุเวลา การจัดการเอกสาร และการตลาดทั่วไป[3]
รหัสคิวอาร์ประกอบด้วยมอดูลสีดำ (จุดสี่เหลี่ยม) จัดวางในกริดบนพื้นหลังสีขาว ซึ่งสามารถอ่านได้ด้วยเครื่องมืออ่านภาพ (เช่น กล้องถ่ายรูป เครื่องสแกน เป็นต้น) และประมวลผลด้วยกระบวนการแก้ไขข้อผิดพลาดรี้ด-โซโลมอน จนกระทั่งภาพถูกแปลความหมายอย่างเหมาะสม และถอดออกมาจากรหัสที่นำเสนอเป็นภาพในแนวตั้งและแนวนอนจนได้ข้อมูลที่ต้องการ[3]