รถไฟใต้ดินมาดริด
From Wikipedia, the free encyclopedia
ระบบการคมนาคมโดยรถไฟใต้ดินกรุงมาดริด (สเปน: Metro de Madrid) ประเทศสเปน ได้เริ่มเปิดให้บริการเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1919 ในรัชสมัยของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 13 ทางรถไฟสายแรกนั้นเป็นสายระหว่างสถานีกัวโตรกามิโนส (Cuatro Caminos) กับสถานีโซล (Sol) ในขณะนั้นมีสถานีอีกสถานีหนึ่งระหว่างสองสถานีนี้คือ สถานีชัมเบรี (Chamberí) แต่ปัจจุบันสถานีนี้ได้เลิกให้บริการและเปลี่ยนสภาพมาเป็นพิพิธภัณฑ์เมื่อวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 2008)
รถไฟใต้ดินมาดริด | |
---|---|
ข้อมูลทั่วไป | |
ที่ตั้ง | มาดริด |
ประเภท | รถไฟใต้ดิน |
จำนวนสาย | 13 |
จำนวนสถานี | 288 |
ผู้โดยสารต่อปี | 634,598,000 คน (2011)[1] |
การให้บริการ | |
เริ่มดำเนินงาน | 17 ตุลาคม ค.ศ. 1919 |
จำนวนขบวน | 2404 คัน |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 293.0 km (182.1 mi)[2] |
รางกว้าง | 1445 |
ตั้งแต่วันที่ 28 มีนาคม ค.ศ. 2011 ระบบรถไฟใต้ดินมาดริดประกอบด้วย 12 เส้นทางเดินรถไฟใต้ดิน และ 1 สายเชื่อม (ระหว่างสถานีโอเปรากับสถานีปรินซิเปปิโอ) สถานีให้บริการทั้งหมด 288 สถานี ด้วยเส้นทางเดินรถรวม 293 กิโลเมตร ทำให้นับได้ว่ามีระยะทางรวมเป็นอันดับที่สองของสหภาพยุโรป และอันดับที่แปดของโลกรองจากเซี่ยงไฮ้ ลอนดอน นิวยอร์ก โตเกียว โซล มอสโก และปักกิ่งตามลำดับ