ยุคสวยงาม
From Wikipedia, the free encyclopedia
ยุคสวยงาม (ฝรั่งเศส: Belle Époque หรือ La Belle Époque, ออกเสียง: [bɛlepɔk]) เป็นศัพท์ที่ใช้เรียกยุคสมัยของประวัติศาสตร์ฝรั่งเศสและยุโรป มักอยู่ในช่วง ค.ศ. 1871–80 จนถึงจุดเริ่มต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่งใน ค.ศ. 1914 ตรงกับสมัยสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 ซึ่งเป็นยุคที่มีความเป็นสุทรรศนนิยม, สันติภาพในระดับภูมิภาค, ความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจ, การขยายอาณานิคม และนวัตกรรมทางเทคโนโลยี วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม
ข้อมูลเบื้องต้น ยุคสวยงาม, รวมถึง ...
ยุคสวยงาม | |||
---|---|---|---|
1871/80 – 1914 | |||
รวมถึง |
| ||
ผู้นำ | ปาทริส เดอ มัก มาอง, ฌูล เกรวี, ฌูล แฟรี, ซาดี การ์โน, Georges Boulanger, แรมง ปวงกาเร | ||
|
ปิด
ยุคสวยงามเป็นคำจัดกัดความที่เกิดขึ้นภายหลัง โดยถือเป็น"ยุคทอง"ของยุโรปภาคพื้นทวีป ซึ่งตรงข้ามกับความน่ากลัวของสงครามนโปเลียนและสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ยุคสวยงามเป็นยุคสมัยที่นักประวัติศาสตร์ R. R. Palmer ได้กล่าวว่า: "อารยธรรมยุโรปบรรลุอำนาจสูงสุดในการเมืองโลก และได้ทุ่มเทขยายอิทธิพลแก่ผู้คนนอกทวีปยุโรปด้วย"[1]