"มาร์ชทหารเวียดนาม" (เวียดนาม : Tiến Quân Ca, 進軍歌, เตี๊ยนเกวินกา, เกวิน (เสียงสั้น) ) เป็นเพลงชาติ ของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ประพันธ์โดยเหงียน วัน กาว (Nguyễn Văn Cao ; พ.ศ. 2466 -พ.ศ. 2538 ) ในพ.ศ. 2487 และใช้เป็นเพลงชาติของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามใน พ.ศ. 2488 และนำมาใช้เป็นเพลงชาติของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม หลังจากการรวมประเทศในปี พ.ศ. 2519 โดยมีสองท่อน แต่ส่วนใหญ่จะร้องเฉพาะบทแรก
ข้อมูลเบื้องต้น คำแปล: มาร์ชทหารเวียดนาม, เนื้อร้อง ...
เตี๊ยนเกวินกา คำแปล: มาร์ชทหารเวียดนามเนื้อร้อง เหงียน วัน กาว , 1944ทำนอง เหงียน วัน กาว , 1944รับไปใช้ 1954 (โดยเวียดนามเหนือ ) 1976 (โดยเวียดนาม ) ตัวอย่างเสียง เพลงชาติเวียดนาม "เตี๊ยนเกวินกา" (คอนเสิร์ต)
ปิด
จากประวัติศาสตร์ที่เพิ่งได้รับเอกราชเมื่อไม่นานมานี้จากการทำสงคราม ทำให้ต้องนำเพลงมาร์ชของทหารมาใช้เป็นเพลงชาติ ในช่วงแรกได้ทำสงครามกับฝรั่งเศสซึ่งเป็นเจ้าอาณานิคมเดิม ต่อมาก็ทำสงครามกับอเมริกาเพื่อรวมชาติ จากนั้นได้ปลดแอกกัมพูชาจากเขมรแดง และยังมีความเคลื่อนไหวที่จะเข้ามาปลดแอกหรือเข้ามาแทรกแซงประเทศไทยอีก แต่ในปัจจุบัน เศรษฐกิจและการเมืองระหว่างประเทศได้หล่อหลอมให้เวียดนามเป็นประเทศที่สามารถคบค้าสมาคมได้อย่างที่เรารู้จักกันในทุกวันนี้ เพลงชาติของเวียดนามมีชื่อเพลงแปลเป็นภาษาไทยว่า "มาร์ชทหารเวียดนาม" ประพันธ์คำร้องและทำนองโดย เหงวียน วัน กาว เมื่อปี พ.ศ. 2487 และนำมาใช้เป็นเพลงชาติของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม หลังจากการรวมประเทศในปี พ.ศ. 2519 แม้เนื้อเพลงจะมีความกระตือรือร้นและมีพลังตามแบบฉบับของเพลงมาร์ชเพลงทหารทั่วไป
หมายเหตุ: เนื้อร้องที่ถ่ายเสียงเป็นภาษาไทยนี้เป็นภาษาเวียดนามสำเนียงฮานอย ซึ่งตัว D, Gi, R จะออกเสียงเป็น ซ และ Tr จะออกเสียงเป็น จ
ข้อมูลเพิ่มเติม ภาษาเวียดนาม (อักษรโกว๊กหงือ), ถ่ายเสียงด้วยอักษรไทย ...
ภาษาเวียดนาม (อักษรโกว๊กหงือ )ถ่ายเสียงด้วยอักษรไทย คำแปล
บทที่ 1
Đoàn quân Việt Nam đi
Chung lòng cứu quốc
Bước chân dồn vang trên đường gập ghềnh xa
Cờ in máu chiến thắng mang hồn nước,
Súng ngoài xa chen khúc quân hành ca.
Đường vinh quang xây xác quân thù,[1]
Thắng gian lao cùng nhau lập chiến khu.
Vì nhân dân chiến đấu không ngừng,
Tiến mau ra sa trường,
Tiến lên, cùng tiến lên.
Nước non Việt Nam ta vững bền.
ดว่าน เกวิน เหวียด นาม ดี
จุง หล่อง กื๋ว โกว๊ก
เบื๊อก เจิน โส่น วาง เจน เดื่อง เกิป เก่ญ ซา
เก่อ อิน เหมา เจี๋ยน ทั้ง มาง โห่น เนื้อก,
ซุ้ง งหว่าย ซา แจน คุก เกฺวิน หั่ญ กา.
เดื่อง วิญ กวาง เซย ซ้าก เกวิน ถู่,
ทั้ง ซาน ลาว กุ่ง เญา เหลิบ เจี๋ยน คู.
หวี่ เญิน เซิน เจี๋ยน เดิ๋ว คง หงึ่ง,
เตี๋ยน เมา ซา ซา เจื่อง,
เตี๋ยน เลน, กุ่ง เตี๋ยน เลน.
เนื้อก นอน เหวียด นาม ตา หวึง เบ่น.
ทหารเวียดนามทั้งหลาย รุกไปข้างหน้า !
ด้วยใจเด็ดเดี่ยวในการพิทักษ์มาตุภูมิ
เสียงฝีเท้าที่เร่งเร้าดังก้องทั่วท้องถนนอันยาวไกลและทุรกันดาร
จิตวิญญาณของชาติสถิตในธงแดงอาบเลือดแห่งชัยชนะ
เสียงปืนที่กระหน่ำยาวนานสอดประสานไปกับเสียงเพลงเดินทัพ
หนทางสู่ความรุ่งเริองของเราทอดทับบนซากศพของเหล่าศัตร
มาฝ่าฟันความทุกข์ยากนานัปประการ แล้วร่วมสร้างที่มั่นต้านข้าศึก
จงสู้เพื่อจุดมุ่งหมายของผองชนอย่างไม่ลดละ
เร่งเข้าสู่สมรภูมิกันเถอะ !
รุกไปข้างหน้า ! ทุกคนรุกไปข้างหน้า !
เวียดนามของเราอยู่ยืนยงชั่วกัปกัลป์
บทที่ 2
Đoàn quân Việt Nam đi
Sao vàng phấp phới
Dắt giống nòi quê hương qua nơi lầm than
Cùng chung sức phấn đấu xây đời mới,
Đứng đều lên gông xích ta đập tan.
Từ bao lâu ta nuốt căm hờn,
Quyết hy sinh đời ta tươi thắm hơn.
Vì nhân dân chiến đấu không ngừng,
Tiến mau ra sa trường,
Tiến lên, cùng tiến lên.
Nước non Việt Nam ta vững bền.
ดว่าน เกวิน เหวียด นาม ดี
ซาว หว่าง เฟิ้บ เฝย
ซัด สง หน่อย กเว เฮือง กวา เนย เหลิ่ม ทาน
กุ่ง จุง ซึก เฝิน เดิ๋ว เซ็ย เด่ย เหมย,
ดุ๋ง เด่ว เลน กง ซิก ตา เดิบ ตาน.
ตื่อ บาว เลิว ตา น้วด กัม เหิ่น.
เกวี๊ยด ฮี ซิญ เด่ย ตา เตือย ถัม เฮิน.
หวี่ เญิน เซิน เจี๋ยน เดิ๋ว คง หงึ่ง,
เตี๋ยน เมา ซา ซา เจื่อง,
เตี๋ยน เลน, กุ่ง เตี๋ยน เลน.
เนื้อก นอน เหวียด นาม ตา หวึง เบ่น.
ทหารเวียดนามทั้งหลาย รุกไปข้างหน้า!
ธงดาวทอง โบกสะบัดพลิ้ว
นำปวงชนพ้นความทุกข์ยากลำเค็ญ
มาร่วมมุมานะต่อสู้เพื่อสร้างชีวิตใหม่
จงลุกขึ้นสู้และทำลายโซ่ตรวนทิ้ง
เพราะเรากล้ำกลืนฝืนทนต่อความเคียดแค้นชิงชังมานานพอแล้ว
จงเตรียมพร้อมต่อการเสียสละทุกสิ่ง เพื่อชีวิตอันรุ่งโรจน์ในภายหน้า
จงสู้เพื่อจุดมุ่งหมายของผองชนอย่างไม่ลดละ
เร่งเข้าสู่สมรภูมิกันเถอะ !
รุกไปข้างหน้า ! ทุกคนรุกไปข้างหน้า !
เวียดนามของเราอยู่ยืนยงชั่วกัปกัลป์
ปิด
เนื้อร้องเดิมในท่อนนี้คือ "Thề phanh thây uống máu quân thù" เถ่ฟัญเทยอ๊วงเม้าเกฺวินถู่ ซึ่งอาจแปลได้ว่า "ขอสาบานว่าเราจะถลกหนังและดื่มเลือดพวกศัตรูให้จงได้" เนื้อร้องดังกล่าวได้เปลี่ยนมาใช้ฉบับปัจจุบันในการประชุมสมัชชาแห่งชาติสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม ครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2498