ภาษาเสาราษฏร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาเสาราษฏร์ (อักษรเสาราษฏร์: ꢱꣃꢬꢵꢰ꣄ꢜ꣄ꢬ ꢩꢵꢰꢵ, อักษรทมิฬ: சௌராட்டிர மொழி, อักษรเทวนาครี: सौराष्ट्र भाषा) เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยันที่มีผู้พูดหลักเป็นชาวเสาราษฏร์ในอินเดียใต้
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาเสาราษฏร์, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาเสาราษฏร์ | |
---|---|
ꢱꣃꢬꢵꢰ꣄ꢜ꣄ꢬ ꢩꢵꢰꢵ சௌராஷ்டிர மொழி సౌరాష్ట్ర భాష सौराष्ट्र भाषा ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ಭಾಷೆ | |
วลี "เสาราษฏร์" ในอักษรเสาราษฏร์ | |
ประเทศที่มีการพูด | อินเดีย |
ภูมิภาค | รัฐทมิฬนาฑู, รัฐอานธรประเทศ, รัฐกรณาฏกะ |
ชาติพันธุ์ | ชาวเสาราษฏร์ |
จำนวนผู้พูด | 247,702 (2011 census)[1] |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
รูปแบบก่อนหน้า | Sauraseni Prakrit
|
ภาษาถิ่น | ภาษาเสาราษฏร์ถิ่นเหนือ
ภาษาเสาราษฏร์ถิ่นใต้
|
ระบบการเขียน | อักษรเสาราษฏร์ (พราหมี) อักษรทมิฬ อักษรเตลูกู อักษรเทวนาครี อักษรละติน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | saz |
ปิด
ครั้งหนึ่งภาษาเสาราษฏร์ ซึ่งเป็นภาษาที่แยกจาก Sauraseni Prakrit[2] มีผู้พูดในแคว้นเสาราษฏร์ในรัฐคุชราต ปัจจุบันมีผู้พูดทั่วรัฐทมิฬนาฑู[3]
ภาษานี้มีอักษรของตนเองที่มีชื่อเดียวกัน แต่บางส่วนยังเขียนด้วยอักษรทมิฬ, อักษรเตลูกู และอักษรเทวนาครี อักษรเสาราษฏร์สืบต้นตอจากอักษรพราหมี ที่มีต้นตอจากตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ซึ่งต่างจากภาษารอบ ๆ ที่มีต้นตอจากตระกูลภาษาดราวิเดียน ผู้พูดภาษานี้บางส่วนโต้เถียงว่าอักษรไหนเหมาะสำหรับภาษานี้มากที่สุด[4] สำมะโนอินเดียจัดให้ภาษานี้อยู่ในกลุ่มคุชราต โดยมีจำนวนผู้พูดภาษานี้อย่างเป็นทางการที่ 247,702 คน (สำมะโน ค.ศ. 2011)[5]