ภาษามลายูมาเลเซีย
ภาษาย่อยของภาษามลายู / From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษามลายูมาเลเซีย (มลายู: Bahasa Melayu Malaysia), ภาษามลายูมาตรฐาน (มลายู: Bahasa Melayu Standard), ภาษามาเลเซีย (มลายู: Bahasa Malaysia) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ภาษามลายู เป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษามลายูที่ใช้ในประเทศมาเลเซียรวมทั้งในประเทศสิงคโปร์และประเทศบรูไน (ตรงข้ามกับวิธภาษามลายูมาตรฐานที่ใช้ในประเทศอินโดนีเซียซึ่งเรียกว่าภาษาอินโดนีเซีย) ภาษามลายูมาเลเซียเป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษามลายูถิ่นยะโฮร์-รีเยา ประชากรมาเลเซียจำนวนมากพูดภาษานี้ได้ แต่ส่วนใหญ่จะเรียนรู้ภาษามลายูถิ่นหรือภาษาพื้นเมืองอื่นก่อน[1] ภาษามลายูเป็นวิชาบังคับวิชาหนึ่งในโรงเรียนระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของมาเลเซีย[7]
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษามลายูมาเลเซีย, ออกเสียง ...
ภาษามลายูมาเลเซีย | |
---|---|
Bahasa Melayu Malaysia بهاس ملايو مليسيا | |
ภาษามลายูมาตรฐาน Bahasa Melayu Standard بهاس ملايو ستندرد | |
ออกเสียง | [baˈhasə məlaju məˈlejsiə] |
ประเทศที่มีการพูด | มาเลเซีย, สิงคโปร์ |
จำนวนผู้พูด | พูดโดยประชากรส่วนใหญ่ในมาเลเซีย แต่ส่วนใหญ่จะเรียนรู้ภาษามลายูถิ่นหรือภาษาพื้นเมืองอื่นก่อน[1] |
ตระกูลภาษา | |
รูปแบบก่อนหน้า | |
ระบบการเขียน | อักษรละติน (รูมี) อักษรอาหรับ (ยาวี)[4] อักษรเบรลล์มาเลเซีย |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | มาเลเซีย บรูไน สิงคโปร์ |
ผู้วางระเบียบ | เดวันบาฮาซาดันปุซตากา (สถาบันภาษาและวรรณคดี) เดวันบาฮาซาดันปุซตากาบรูไน (สถาบันภาษาและวรรณคดีบรูไน)[5] มัจลิซบาฮาซาเมอลายูซีงาปูรา (สถาบันภาษามลายูสิงคโปร์)[6] |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | zsm |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด