ภาษามณีปุระ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษามณีปุระ หรือ ภาษาเมเต เป็นภาษากลางในรัฐมณีปุระทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย และเป็นภาษาราชการของรัฐนี้ด้วย มีผู้พูดทั้งหมด 1,391,000 คน พบในอินเดีย 1,370,000 คน (พ.ศ. 2543) ในรัฐมณีปุระ รัฐอัสสัม รัฐนาคาแลนด์ รัฐตรีปุระ รัฐอุตตรประเทศ ผู้พูดภาษานี้จะพูดภาษาฮินดีได้ด้วย พบในบังกลาเทศ 15,000 คน (พ.ศ. 2546) จะพูดภาษาเบงกอลหรือภาษาสิลเหติได้ด้วย พบในพม่า 6,000 คน (พ.ศ. 2474) จัดอยู่ในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต กลุ่มภาษาทิเบต-พม่า ในรัฐมณีปุระ มีรายการวิทยุออกอากาศด้วยภาษานี้ เขียนด้วยอักษรเบงกอลหรืออักษรมณีปุระ เรียงประโยคแบบประธาน-กรรม-กริยา ไม่มีเสียงวรรณยุกต์ เป็นภาษาที่มีการสอนถึงระดับปริญญาเอกในมหาวิทยาลัยแห่งอินเดีย และใช้เป็นภาษาในการสอนปริญญาตรีในรัฐมณีปุระ เป็นภาษาที่ต่างจากภาษามณีปุระพิษณุปุระที่เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน ทางยูเนสโกจัดให้ภาษานี้อยู่ในสถานะ "ภาษาใกล้สูญ"[2]
ภาษามณีปุระ | |
---|---|
เมเต | |
ꯃꯤꯇꯩꯂꯣꯟ | |
'Meiteilon' ในอักษรมณีปุระ | |
ภูมิภาค | อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ, บังกลาเทศ, พม่า |
ชาติพันธุ์ | ชาวมณีปุระและPangal |
จำนวนผู้พูด | 1.76 ล้านคน[1] (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | จีน-ทิเบต
|
รูปแบบก่อนหน้า | มณีปุระโบราณ (? – คริสต์ศตวรรษที่ 17)
|
ภาษาถิ่น |
|
ระบบการเขียน |
|
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | อินเดีย |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | mni |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:mni – มณีปุระomp – มณีปุระโบราณ |
นักภาษาศาสตร์ | omp ภาษามณีปุระโบราณ |