ภาษาปังกาซีนัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาปังกาซีนัน (ฟิลิปีโนและอังกฤษ: Pangasinan) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน สาขามาเลโย-พอลินีเชียน มีผู้พูดราว 1.5 ล้านคนในจังหวัดปังกาซีนัน ทางภาคตะวันตกของเกาะลูซอน คำว่าปังกาซีนันแปลว่าแผ่นดินเกลือหรือแหล่งบรรจุเกลือ เรียงประโยคแบบกริยา-ประธาน-กรรม
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาปังกาซีนัน, ออกเสียง ...
ภาษาปังกาซีนัน | |
---|---|
Salitan Pangasinan | |
ออกเสียง | [paŋɡasiˈnan][1]: 36 |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศฟิลิปปินส์ |
ภูมิภาค | เขตอีโลโคส (จังหวัดปังกาซีนันทั้งหมด, จังหวัดลาอูนยอนตะวันตกเฉียงใต้) เขตกิตนางลูโซน (จังหวัดตาร์ลักเหนือ, จังหวัดนูเวบาเอซีฮาตะวันตกเฉียงเหนือ, จังหวัดซัมบาเลสเหนือ) คอร์ดิลเยรา (จังหวัดเบงเก็ตตะวันตกเฉียงใต้) เขตลัมบักนางคากายัน (จังหวัดนูเอวาวิซคายาตะวันตกเฉียงใต้) |
ชาติพันธุ์ | ชาวปังกาซีนัน |
จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (1.2 ล้านคน อ้างถึง1990 census)[2] ภาษาแม่ที่มีผู้พูดมากเป็นอันดับ 8 ของประเทศฟิลิปปินส์[3] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน (ชุดตัวอักษรปังกาซีนัน) อดีตเขียนด้วยอักษร: Kurítan |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ภาษาประจำภูมิภาคในประเทศฟิลิปปินส์ |
ผู้วางระเบียบ | Komisyon sa Wikang Filipino |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | pag |
ISO 639-3 | pag |
Linguasphere | 31-CGA-f |
พื้นที่ที่มีผู้พูดภาษาปังกาซีนัน | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด