ภาษาบูนัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาบูนัน (จีน: 布農語) เป็นภาษาที่ใช้พูดโดยชาวบูนันในไต้หวัน จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน สาขาเกาะฟอร์โมซา แบ่งเป็นสำเนียงย่อยได้ห้าสำเนียงคือ อิสบูกุน ตักบูนวซ ตากีวาตัน ตากีบากา และตากีตูดุห์ สำเนียงอิบูกุนเป็นสำเนียงหลักทางใต้ของไต้หวัน สำเนียงตักบูนวซและตากีวาตัน ส่วนใหญ่ใช้พูดทางภาคกลาง อีกสองสำเนียงใช้พูดทางเหนือ ปัจจุบันภาษาบูนันใช้พูดในหมู่ชาวซาอารัวและกานากานาบูด้วย
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาบูนัน, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาบูนัน | |
---|---|
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศไต้หวัน |
ชาติพันธุ์ | ชาวบูนัน |
จำนวนผู้พูด | 38,000 คน (2002)[1] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
ภาษาถิ่น | Isbukun
เหนือ–กลาง (Takitudu–Takbanua)
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | ประเทศไต้หวัน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | bnn |
การกระจายของภาษาบูนัน (สีเขียวปานกลาง, ตรงกลาง) |
ปิด