ภาษาขมุ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษาขมุ [ขะ-หฺมุ] หรือ ภาษากำมุ เป็นภาษาของชาวขมุซึ่งอาศัยอยู่ในตอนเหนือของประเทศลาวรวมถึงพื้นที่ใกล้เคียงในประเทศไทย ประเทศเวียดนาม และประเทศจีน จัดอยู่ในกลุ่มภาษาขมุของตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก โดยในตระกูลภาษานี้ ภาษาขมุมักได้รับการระบุว่ามีความใกล้ชิดกับภาษากลุ่มปะหล่องและภาษากลุ่มคาซีมากที่สุด[6]
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาขมุ, ออกเสียง ...
ภาษาขมุ | |
---|---|
ภาษากำมุ | |
พาซา คะมุ้ | |
ออกเสียง | [pʰasa̤ː kʰəmúʔ] (ภาษาขมุตะวันตกถิ่นห้วยเอียน จังหวัดเชียงราย)[1] |
ประเทศที่มีการพูด | ลาว, ไทย, เวียดนาม, จีน |
ชาติพันธุ์ | ชาวขมุ |
จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (798,400 คน อ้างถึงสำมะโน ค.ศ. 1990–2015)[2][3] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรเอเชียติก
|
ระบบการเขียน | อักษรลาว, อักษรไทย, อักษรละติน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:kjg – ภาษาขมุkhf – ภาษาขมุพุทธ[4][5] |
ปิด