พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส
From Wikipedia, the free encyclopedia
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 (ฝรั่งเศส: Louis XIV de France; หลุยส์กาตอร์ซเดอฟร็องส์; ชื่อเกิด: หลุยส์ ดีเยอดอเน; 5 กันยายน ค.ศ. 1638 – 1 กันยายน ค.ศ. 1715) หรือ หลุยส์มหาราช (ฝรั่งเศส: Louis le Grand; หลุยส์เลอกร็อง) ทรงมีพระสมัญญานามว่า สุริยกษัตริย์ (ฝรั่งเศส: le Roi Soleil) เป็นพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสและนาวาร์ ทรงครองราชย์เมื่อมีพระชนมายุได้เพียง 5 ชันษา เป็นกษัตริย์พระองค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์บูร์บง เสวยราชสมบัติเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1643 และทรงครองราชย์นานถึง 72 ปี นับเป็นพระมหากษัตริย์ที่ครองราชย์ยาวนานที่สุดในโลก และในยุคสมบูรณาญาสิทธิราชย์ฝรั่งเศสของพระเจ้าหลุยส์เป็นช่วงที่ประเทศฝรั่งเศสเป็นผู้นำทางด้านศูนย์กลางการรวมอำนาจของแผ่นดิน
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 | |
---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและนาวาร์ | |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 อียาแซ็งต์ รีโก (1701) | |
พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศสและนาวาร์ | |
ครองราชย์ | 14 พฤษภาคม 1643 – 1 กันยายน 1715 (72 ปี 110 วัน) |
ราชาภิเษก | 7 มิถุนายน 1654 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 |
ถัดไป | พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 |
ผู้สำเร็จราชการ | อานน์แห่งออสเตรีย (1643–1651) |
พระราชสมภพ | 5 กันยายน ค.ศ. 1638(1638-09-05) พระราชวังแซ็ง-แฌร์แม็ง-อ็อง-แล, แซ็ง-แฌร์แม็ง-อ็อง-แล, ฝรั่งเศส |
สวรรคต | 1 กันยายน ค.ศ. 1715(1715-09-01) (76 ปี) พระราชวังแวร์ซาย, ฝรั่งเศส |
ฝังพระศพ | มหาวิหารแซ็ง-เดอนี, ฝรั่งเศส |
คู่อภิเษก | มาเรีย เทเรส แห่งสเปน ฟร็องซวซ โดบีเญ |
พระราชบุตร ดูเพิ่ม | หลุยส์ กรังซ์โดแฟ็ง มารี แอนน์ ดัชเชสแห่งลาแวลีแยร์ หลุยส์ เคานต์แห่งแวร์ม็องดัว หลุยส์ ออกุสเต ดยุกแห่งเมน ลุยส์ ฟร็องซวซ ดัชเชสแห่งบูร์บง หลุยส์ อเล็กซันดร์ เคานต์แห่งตูลูส ฟร็องซวซ มารี ดัชเชสแห่งออร์เลอ็อง ลุยส์ เดอ เมซ็องบล็องช์ |
ราชวงศ์ | บูร์บง |
พระราชบิดา | พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 แห่งฝรั่งเศส |
พระราชมารดา | อานาแห่งออสเตรีย |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
ลายพระอภิไธย |
ราชวงศ์บูร์บง ราชอาณาจักรฝรั่งเศส (ก่อนการปฏิวัติ ค.ศ. 1792) |
พระเจ้าอ็องรีที่ 4 |
พระขนิษฐภคินี |
แคทเธอรีน ดัชเชสแห่งลอร์เลน |
พระราชโอรส-ธิดา |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 แห่งฝรั่งเศส |
พระราชินีเอลิซาเบธแห่งสเปน |
คริสติน ดัชเชสแห่งซาวอย |
เจ้าชายนิโกลาส ดยุกแห่งออร์เลอ็อง |
เจ้าชายกาสตง ดยุกแห่งออร์เลอ็อง |
พระราชินีอ็องเรียต มารีแห่งอังกฤษ |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 13 |
พระราชโอรส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส |
ฟีลิปที่ 1 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 |
พระราชโอรส-ธิดา |
เจ้าชายหลุยส์ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงอานน์ เอลิซาเบธแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงมารี อานน์แห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงมารี เตแรซแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าชายฟีลิป ชาลส์ ดยุกแห่งอ็องฌู |
เจ้าชายหลุยส์ ฟร็องซัว ดยุกแห่งอ็องฌู |
พระราชนัดดา (เฉพาะสายโดแฟ็งใหญ่) |
เจ้าชายหลุยส์ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 แห่งสเปน |
เจ้าชายชาลส์ ดยุกแห่งเบออรี |
พระราชปนัดดา (เฉพาะสายโดแฟ็งน้อย) |
เจ้าชายหลุยส์ ดยุกแห่งเบรอตาญ |
เจ้าชายหลุยส์ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 แห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 |
พระราชโอรส-ธิดา |
หลุยส์ เอลิซาเบธ ดัสเชสแห่งปาร์มา |
เจ้าหญิงอ็องเรียตแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงมารี หลุยส์แห่งฝรั่งเศส |
เจ้าชายหลุยส์ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าชายฟีลิป ดยุกแห่งอ็องฌู |
เจ้าหญิงเอเดลาอีด ดัสเชสแห่งลูวัว |
เจ้าหญิงวิกตอรีแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงโซฟี ดัสเชสแห่งลูวัว |
เจ้าหญิงเตแรซแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงหลุยส์แห่งฝรั่งเศส |
พระราชนัดดา (เฉพาะสายโดแฟ็ง) |
เจ้าหญิงมารี เตแรซแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงมารี เซฟีรินแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าชายหลุยส์ ดยุกแห่งบูร์กอญ |
เจ้าชายซาเวียร์ ดยุกแห่งอากีแตน |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าชาร์ลที่ 10 แห่งฝรั่งเศส |
พระราชินีมารี โกลทีลด์แห่งซาร์ดิเนีย |
เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 |
พระราชโอรส-ธิดา |
พระราชินีมารี เตแรซแห่งฝรั่งเศส |
เจ้าชายหลุยส์ โฌแซ็ฟ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์ที่ 17 แห่งฝรั่งเศส |
เจ้าหญิงโซฟีแห่งฝรั่งเศส |
พระเจ้าหลุยส์เริ่มบริหารประเทศด้วยตัวของพระองค์เองเมื่อปี ค.ศ. 1661 หลังจากการเสียชีวิตของหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของพระองค์นั่นก็คือ พระคาดินัลมาซาแร็ง ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกแนวคิดเทวสิทธิราชย์ ถึงต้นกำเนิดกษัตริย์ผู้มีสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศต่อพระเจ้าหลุยส์มาอย่างต่อเนื่อง การทำงานของพระองค์ได้สร้าง อำนาจรัฐ ภายใต้การควบคุมของเมืองหลวง พระองค์ทรงพยายามที่จะขจัดเศษของระบบศักดินา ที่คงอยู่ในฝรั่งเศสและเต็มไปด้วยสมาชิกของชนชั้นสูง ที่อาศัยอยู่อย่างฟุ่มเฟือยภายในพระราชวังแวร์ซายของพระองค์ (เดิมเป็นกระท่อมล่าสัตว์ของพระราชบิดาของพระเจ้าหลุยส์) และทรงประสบความสำเร็จในการปราบปรามเหล่าขุนนางจำนวนมากที่มีส่วนร่วมในกบฎฟรอนด์ ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงที่พระองค์ยังทรงพระเยาว์ โดยวิธีการดังกล่าวทรงได้กลายเป็นพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและเป็นวางรากฐานระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในฝรั่งเศส ซึ่งจะดำรงอยู่จนถึงสมัยการปฏิวัติฝรั่งเศส
พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 สวรรคตก่อนที่จะถึงวันครบรอบพระราชสมภพครบ 77 พรรษา และพระราชปนัดดาของพระองค์ก็ครองราชย์สืบต่อเป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 โดยในรัชสมัยอันยาวยาวนานของพระองค์ ทรงมีรัชทายาทต่อราชบัลลังก์มาแล้วกว่า 4 พระองค์ ได้แก่ พระราชโอรสของพระองค์ หลุยส์ โดแฟ็งใหญ่แห่งฝรั่งเศส, พระโอรสในของโดแฟ็งใหญ่ ได้แก่ หลุยส์ โดแฟ็งน้อย, และพระโอรสองค์โตในโดแฟ็งน้อย เจ้าชายหลุยส์ ดยุกแห่งเบรอตาญ และ เจ้าชายหลุยส์ ดยุกแห่งอ็องฌู พระราชอนุชาในดยุกแห่งเบรอตาญ ผู้ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ในพระนาม พระเจ้าหลุยส์ที่ 15