พระเจ้าชัยวรมันที่ 2
From Wikipedia, the free encyclopedia
พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 (เขมร: ជ័យវរ្ម័នទី២; ป. 770–850)[1] (ค. 802–850) เป็นเจ้าชายพระนคร และเป็นพระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรพระนครองค์แรก หลังจากรวมอารยธรรมขอมเป็นหนึ่งเดียว อาณาจักรพระนครเป็นอารยธรรมที่โดดเด่นในอินโดจีนตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 ถึงกลางศตวรรษที่ 15 พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 เป็นกษัตริย์พระนครผู้ประกาศอิสรภาพจากชวา โดยพระองค์ได้ทำการสถาปนาเมืองหลวงหลายแห่ง เช่น มเหนทรบรรพต อินทรปุระ และหริหราลัย ก่อนที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 จะเสด็จขึ้นครองราชย์ มีการต่อสู้กันมากในหมู่ผู้ปกครองท้องถิ่นซึ่งปกครองส่วนต่าง ๆ ของอาณาจักร โดยพบจารึกของพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ซึ่งพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ได้พรรณนาพระองค์ว่าเป็นนักรบและกษัตริย์ผู้ทรงอำนาจสูงสุดในสมัยนั้น[2] นักประวัติศาสตร์เคยลงความเห็นว่ารัชสมัยของพระองค์เริ่มตั้งแต่ ค.ศ. 802 - 835[3]
ข้อมูลเบื้องต้น พระมหากษัตริย์พระนคร, ครองราชย์ ...
พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระบาทปรเมศวร | |||||
พระมหากษัตริย์พระนคร | |||||
ครองราชย์ | ค.ศ. 802–850 | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้ามหิปติวรมัน (ในฐานะพระมหากษัตริย์เจนละ) | ||||
ถัดไป | พระเจ้าชัยวรมันที่ 3 | ||||
เจ้าชายพระนคร | |||||
ดำรงพระยศ | ราว ค.ศ. 770–802 | ||||
ถัดไป | พระเจ้าชัยวรมันที่ 3 | ||||
พระราชสมภพ | ราว ค.ศ. 770 | ||||
สวรรคต | ค.ศ. 850 (80 พรรษา) อังกอร์, อาณาจักรพระนคร | ||||
คู่อภิเษก | พระนางปาวิตราเทวี (พระนางกัมพุชราลักษมี) | ||||
พระราชบุตร | พระเจ้าชัยวรมันที่ 3 | ||||
| |||||
ราชสกุล | วรมัน (ราชสกุลเกาฑิณญะ-จันทรวงศ์) | ||||
ศาสนา | พราหมณ์-ฮินดู |
ปิด