ปอร์โต-โนโว
From Wikipedia, the free encyclopedia
ปอร์โต-โนโว (ฝรั่งเศส: Porto-Novo; โยรูบา: Àjàṣẹ́; ฟอน: Xɔ̀gbónù) เป็นเมืองหลวงของประเทศเบนิน ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ เป็นเมืองท่าบริเวณปากอ่าวกินี มีพื้นที่ครอบคลุม 110 ตร.กม. มีประชากร 223,552 คน ใน ค.ศ. 2002[2][3]
ข้อมูลเบื้องต้น ปอร์โต-โนโวXɔ̀gbónù Hogbonu, Àjàṣẹ́, ประเทศ ...
ปอร์โต-โนโว Xɔ̀gbónù Hogbonu, Àjàṣẹ́ | |
---|---|
เมืองหลวงและเทศบาล | |
สถานที่ต่าง ๆ ในปอร์โต-โนโว | |
พิกัด: 6°29′50″N 2°36′18″E | |
ประเทศ | เบนิน |
จังหวัด | เวเม |
สถาปนา | คริสต์ศตวรรษที่ 16 |
การปกครอง | |
• นายกเทศมนตรี | Emmanuel Zossou |
พื้นที่ | |
• เมืองหลวงและเทศบาล | 110 ตร.กม. (40 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 110 ตร.กม. (40 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 38 เมตร (125 ฟุต) |
ประชากร (2013)[1] | |
• เมืองหลวงและเทศบาล | 264,320 คน |
• ความหนาแน่น | 2,400 คน/ตร.กม. (6,200 คน/ตร.ไมล์) |
เว็บไซต์ | เว็บไซต์ทางการ |
ปิด
ปอร์โต-โนโวเป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศ รองจากเมืองกอตอนู พื้นที่บริเวณกรุงปอร์โต-โนโวมีการผลิตน้ำมันปาล์ม ต้นฝ้าย นุ่น มีการค้นพบน้ำมันปิโตรเลียมนอกจากฝั่งของเมืองในคริสต์ทศวรรษ 1990 ทำให้เป็นเมืองส่งออกสำคัญ
คาดว่าเป็นเมืองในคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยเป็นที่ตั้งของอาณาจักรพื้นเมืองขนาดเล็ก ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ชาวโปรตุเกสได้เข้ามาตั้งสถานีการค้าและกลายเป็นศูนย์กลางการค้าทาส ต่อมาตกเป็นดินแดนใต้อารักของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1863 และเป็นเมืองหลวงของอาณานิคมดาโฮเมย์ในแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส ใน ค.ศ. 1904