ที่ราบชายฝั่ง
From Wikipedia, the free encyclopedia
ที่ราบชายฝั่ง (อังกฤษ: coastal plain) คือ ภูมิประเทศที่ราบเรียบ มีความสูงจากระดับน้ำทะเลไม่มาก ความลาดชันต่ำ และอยู่ริมชายฝั่งทะเล บริเวณที่ราบชายฝั่งนับตั้งแต่แนวน้ำลงต่ำสุดขึ้นไปจนถึงแผ่นดินที่อยู่ใกล้ที่สุด[1] ที่ราบที่มีขนาดใหญ่ที่สุดสามารถพบได้ที่รัฐอะแลสกา และ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐ[2] ที่ราบชายฝั่งทะเลขนาดใหญ่ของประเทศไทยสามารถพบได้บริเวณภาคใต้ฝั่งตะวันออก คือตั้งแต่เพชรบุรีถึงนราธิวาส[3]
การเกิดที่ราบชายฝั่งมีอยู่สามลักษณะคือ:
- การเคลื่อนที่ของเปลือกโลกทำให้เกิดการยกตัวสูงขึ้นของแผ่นดินจนเกิดเป็นที่ราบริมชายฝั่ง[1]
- การที่พื้นที่ไหล่ทวีปเดิมเคยอยู่ใต้ระดับน้ำ ต่อมาระดับน้ำทะเลลดลงทำให้ที่ราบโพล่พ้นขึ้นมาเหนือผิวน้ำ[2]
- การที่แม่น้ำนำพาตะกอนมาทับทมบริเวณใกล้ปากแม่น้ำและบริเวณชายฝั่งทำให้พื้นดินมีความสูงเพิ่มขึ้นจนเกิดเป็นที่ราบ[1][2]