ต้อหิน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ต้อหิน (อังกฤษ: Glaucoma) เป็นกลุ่มอาการทางตาที่ส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บของเส้นประสาทออพทิค และนำไปสู่การสูญเสียการมองเห็น[1] ชนิดของต้อหินที่พบทั่วไปคือ ต้อหินมุมเปิด (มุมกว้าง, สามัญเรื้อรัง) (อังกฤษ: open-angle (wide angle, chronic simple) glaucoma) ที่ซึ่งมุมการระบายของของเหลวในตาเปิดอยู่ ส่วนชนิดที่พบได้น้อยกว่า เช่น ต้อหินมุมปิด (มุมแคบ, อุดตันฉับพลัน) (อังกฤษ: closed-angle (narrow angle, acute congestive) glaucoma) และ ต้อหินที่ความตึงคงเดิม (อังกฤษ: normal-tension glaucoma)[1] ต้อหินแบบมุมเปิดจะเกิดแบบค่อยเป็นค่อยไป และไม่มีความเจ็บปวด[1] การมองเห็นรอบนอกอาจค่อย ๆ ลดลง ตามด้วยการมองเห็นตรงกลาง และอาจส่งผลให้เกิดการสูญเสียการมองเห็นหากไม่ได้รับการรักษา[1] ส่วนต้อหินแบบมุมปิดมักเกิดขึ้นโดยฉับพลัน[2] อาการแสดงฉับพลันเช่นการปวดตารุนแรงโดยฉับพลัน, รูม่านตาขยายปานกลาง, ตาเป็นสีแดง และอาการคลื่นเหียนอาเจียน[1][2] การสูญเสียการมองเห็นจากต้อหินหากเกิดแล้วจะเป็นถาวร รักษาไม่ได้[1] คำวิเศษณ์สำหรับเรียกดวงตาที่เกิดอาการต้อหินในภาษาอังกฤษคือ glaucomatous
ต้อหิน | |
---|---|
ต้อหินมุมปิดชนิดฉับพลัน (Acute angle closure glaucoma) ที่ตาขวา (ด้านซ้ายมือของภาพ) สังเกตรูม่านตาขนาดปานกลางเพราะไม่มีการตอบสนองต่อแสง และตาขาวแดงขึ้น | |
สาขาวิชา | จักษุวิทยา, ทัศนมาตรวิทยา |
อาการ | สูญเสียการมองเห็น, ปวดตา, รูม่านตาขยายปานกลาง, ตาแดง, คลื่นไส้[1][2] |
การตั้งต้น | ค่อยเป็นค่อยไป หรือฉับพลัน[2] |
ปัจจัยเสี่ยง | ความดันในตาสูง, ประวัติทางครอบครัว, ความดันเลือดสูง[1] |
วิธีวินิจฉัย | การตรวจตาแบบขยายม่านตา[1] |
โรคอื่นที่คล้ายกัน | ผนังลูกตาชั้นกลางอักเสบ, แผลในตา, กระจกตาอักเสบ, เยื่อตาอักเสบ[3] |
การรักษา | ยา, เลเซอร์, ศัลยกรรม[1] |
ความชุก | 6–67 ล้านคน[2][4] |