Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตรังกานู[5] หรือ เตอเริงกานู[5] (มลายู: Terengganu, ترڠڬانو) เป็นรัฐสุลต่านและเป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธ์มาเลเซีย มีชื่อเฉลิมเมืองเป็นภาษาอาหรับว่า ดารุลอีมัน ("ถิ่นที่อยู่แห่งความศรัทธา")
รัฐตรังกานู Negeri Terengganu | |
---|---|
เนอเกอรีเตอเริงกานูดารุลอีมัน Negeri Terengganu Darul Iman | |
การถอดเสียงต่าง ๆ | |
• มลายู | Terengganu (รูมี) ترڠڬانو (ยาวี) |
คำขวัญ: มาจู เบอร์กัตดันเซอจะฮ์เตอรา | |
เพลง: เซอลามัตซุลตัน | |
พิกัด: 4°45′N 103°0′E | |
เมืองหลวง | กัวลาเตอเริงกานู |
เมืองเจ้าผู้ครอง | กัวลาเตอเริงกานู |
การปกครอง | |
• ประเภท | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญระบบรัฐสภา |
• สุลต่าน | สมเด็จพระราชาธิบดีสุลต่านมีซัน ไซนัล อาบีดิน |
• มุขมนตรี | อะฮ์มัด ซัมซูรี มคตาร์ (พรรคอิสลามมาเลเซีย) |
พื้นที่[1] | |
• ทั้งหมด | 13,035 ตร.กม. (5,033 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2017)[2] | |
• ทั้งหมด | 1,210,500[3] (ที่ 10) คน |
ดัชนีรัฐ | |
• ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2017) | 0.807 (สูงมาก) (อันดับที่ 3)[4] |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานมาเลเซีย) |
รหัสไปรษณีย์ | 20xxx ถึง 24xxx |
รหัสโทรศัพท์ | 09 |
ทะเบียนพาหนะ | T |
สหราชอาณาจักรปกครอง | ค.ศ.1909 |
ญี่ปุ่นยึดครอง | ค.ศ. 1942 |
เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | ค.ศ. 1948 |
รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา | 31 สิงหาคม ค.ศ. 1957 |
เว็บไซต์ | www |
รัฐตรังกานูตั้งอยู่ริมชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของมาเลเซียตะวันตก ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกติดต่อกับรัฐกลันตัน ทางทิศใต้ติดต่อกับรัฐปะหัง และทางทิศตะวันออกจรดทะเลจีนใต้ หมู่เกาะเปอร์เฮินเตียน (Perhentian Islands) เป็นส่วนหนึ่งของรัฐนี้ด้วย ทำให้รัฐตรังกานูมีพื้นที่ทั้งหมดรวม 12,955 ตารางกิโลเมตร
องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ในปี พ.ศ. 2538 ได้แก่ ชาวมลายู (859,402 คน หรือร้อยละ 94) ชาวจีน (42,970 คน หรือร้อยละ 5) ชาวอินเดีย (4,355 คน) และอื่น ๆ (3,238 คน)
เมืองชายฝั่งกัวลาเตอเริงกานูตั้งอยู่ที่ปากแม่น้ำตรังกานู เป็นทั้งเมืองหลวงของรัฐและเมืองของสุลต่าน และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของรัฐ
พระนาม | พระนามตามเอกสารฝ่ายไทย | ปีที่ดำรงตำแหน่ง (ค.ศ.) |
---|---|---|
Zainal Abidin I | สุลต่านมะหมัด | 1725–1733 |
Mansur Shah I | พระยาตรังกานู (ตวนมาโซ) | 1733–1793 |
Zainal Abidin II | พระยาตรังกานู (ตนกูแยนา) | 1793–1808 |
Ahmad Shah I | พระยาตรังกานู (ตนกูอามัด) | 1808–1830 |
Abdul Rahman | พระยาตรังกานู (ตนกูอับดุลมาน) | 1830–1831 |
Omar Riayat Shah Mansur Shah II | ตนกูอุมา ตนกูมังโซ[7] | 1831 (ครองตำแหน่งร่วมกัน) |
Mansur Shah II | พระยาตรังกานู (ตนกูมังโซ) | 1831–1837 |
Muhammad Shah I | พระยาตรังกานู (ตนกูมะหมัด) | 1837–1839 |
Omar Riayat Shah | พระยาตรังกานู (ตนกูอุมา) | 1839–1876 |
Mahmud Mustafa Shah | พระยาตรังกานู (ตนกูปะสา) | 1876-1877 |
Ahmad Muadzam Shah II | 1876–1881 | |
Zainal Abidin III สุลต่านไซนัล อาบิดีนที่ 3 | พระยาพิไชยภูเบนทร์ พระยาตรังกานู (ตวนกูไชนาลรบีดิน) | 1881–1918 (อังกฤษปกครอง 1909) |
Muhammad Shah II สุลต่านมูฮัมหมัด ชาห์ที่ 2 | 1918–1920 | |
Sulaiman Badrul Alam Shah สุลต่านสุไลมาน บาดรุล อลัม ชาห์ | 1920–1942 | |
Ali Shah สุลต่านอาลี ชาห์ | 1942–1945 | |
Ismail Nasiruddin Shah สุลต่าน อิสมาอิล นาซีรุดดีน ชาห์ | 1945–1979 | |
Mahmud al-Muktafi Billah Shah สุลต่านมะห์มุด อัล-มักตาฟี บิลลาห์ ชาห์ | 1979–1998 | |
Mizan Zainal Abidin สุลต่านมีซาน ไซนัล อาบีดิน | 1998–ปัจจุบัน |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.