อักษรรูมี

อักษรรูมี (มลายู: tulisan rumi ) คืออักษรโรมันที่ใช้เขียนภาษามลายู ในประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย บรูไน และสิงคโปร์ คำว่า "รูมี" นั้นแผลงมาจากคำว่า "โรมัน" (Roman) หมายถึงอักษรโรมัน คำว่า "อักษรรูมี" ในภาษามลายูจะหมายรวมถึงอักษรโรมันที่ใช้เขียนภาษาอื่น ๆ เช่นภาษาตากาล็อกด้วย ส่วนในภาษาไทย "อักษรรูมี" หมายถึงอักษรโรมันที่ใช้เขียนภาษามลายูเท่านั้น

การกำหนดใช้อักษรโรมันเพื่อถ่ายเสียงภาษามลายูนั้น มีระบบและกฎเกณฑ์ที่แน่นอน เข้าใจง่าย และเขียนได้สะดวก โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา สำหรับผู้ที่ใช้ภาษามลายูเป็นภาษาแม่ อาจคุ้นเคยกับการเขียนอักษรยาวี ซึ่งดัดแปลงมาจากอักษรอาหรับ แต่ทั้งอักษรยาวีและอักษรรูมี ก็สามารถถ่ายทอดเสียงภาษามลายูได้เช่นเดียวกัน

ชื่อและการออกเสียง

ตัวอักษร	ชื่อ		เสียง
	อินโดนีเซีย	มาเลเซีย, บรูไน, สิงคโปร์	สัทอักษรสากล		หมายเหตุ
			มาเลเซีย, บรูไน, สิงคโปร์	อินโดนีเซีย
Aa	a อา	e เอ	/a/		อา
			/ə/		คล้าย เออะ ในภาษาไทย; u อย่างในคำว่า fur ในภาษาอังกฤษ
Bb	bé เบ	bi บี	/b/		บ
Cc	cé เจ	si ซี	/t͡ʃ/		ใกล้เคียงกับ จ ในภาษาไทย
Dd	dé เด	di ดี	/d/		ด
Ee	é เอ	i อี	/ə/		คล้าย เออะ ในภาษาไทย; e อย่างในคำว่า under ในภาษาอังกฤษ
			/e/		เอ
			/e/	/ɪ/	/e/ เอ   /ɪ/ คล้าย เอ ในภาษาไทย แต่ลิ้นยกสูงใกล้เคียงกับ อี; i อย่างในคำว่า igloo ในภาษาอังกฤษ
			/ɛ/		คล้าย แอ ในภาษาไทย; e อย่างในคำว่า get ในภาษาอังกฤษ
Ff	éf เอ็ฟ	éf เอ็ฟ	/f/		ฟ
Gg	gé เก	ji จี	/ɡ/		g อย่างในคำว่า gain ในภาษาอังกฤษ
Hh	ha ฮา	héc เฮ็จ	/h/		ฮ
Ii	i อี	ai ไอ	/i/		อี
			/e/	/ɪ/	/e/ เอ   /ɪ/ คล้าย เอ ในภาษาไทย แต่ลิ้นยกสูงใกล้เคียงกับ อี; i อย่างในคำว่า igloo ในภาษาอังกฤษ
Jj	jé เจ	jé เจ	/d͡ʒ/		j ในภาษาอังกฤษ
Kk	ka กา	ké เก	/k/		ก
Ll	él เอ็ล	él เอ็ล	/l/		ล
Mm	ém เอ็ม	ém เอ็ม	/m/		ม
Nn	én เอ็น	én เอ็น	/n/		น
Oo	o โอ	o โอ	/o/		/o/ โอ   /ʊ/ คล้าย โอ ในภาษาไทย แต่ลิ้นยกสูงใกล้เคียงกับ อู; oo อย่างในคำว่า foot ในภาษาอังกฤษ
			/o/	/ʊ/
			/ɔ/		ออ
Pp	pé เป	pi ปี	/p/		ป
Qq	qi กี	kiu กิว	/q/ ~ /k/		ق ในภาษาอาหรับ ~ ก
Rr	ér เอร์	ar อาร์	/r/		ร
Ss	és เอ็ซ	és เอ็ซ	/s/		ซ
Tt	té เต	ti ตี	/t/		ต
Uu	u อู	yu ยู	/u/		อู
			/o/	/ʊ/	/o/ โอ   /ʊ/ คล้าย โอ ในภาษาไทย แต่ลิ้นยกสูงใกล้เคียงกับ อู; oo อย่างในคำว่า foot ในภาษาอังกฤษ
Vv	vé เฟ	vi ฟี	/v/ ~ /f/		v ในภาษาอังกฤษ ~ ฟ
Ww	wé เว	dabel yu ดาเบิลยู	/w/		ว
Xx	éks เอ็กซ์	éks เอ็กซ์	/ks/ หรือ /z/		กฺซ หรือ z ในภาษาอังกฤษ
Yy	yé เย	wai ไว	/j/		ย
Zz	zét เซ็ต	zed เซ็ด	/z/ ~ /s/		z ในภาษาอังกฤษ ~ ซ

ถ้าสังเกต ชื่อเรียกของอินโดนีเซียจะคล้ายของภาษาดัตช์ ส่วนของมาเลเซียจะคล้ายภาษาอังกฤษ

นอกจากนี้ยังมีทวิอักษรซึ่งไม่ถือว่าเป็นตัวอักษรต่างหาก ดังต่อไปนี้ ^[1]

ทวิอักษร	เสียง
	สัทอักษรสากล		หมายเหตุ
	มาเลเซีย, บรูไน, สิงคโปร์	อินโดนีเซีย
ai	/ai̯/		ไอ
au	/au̯/		เอา
oi	/oi̯/	/ʊi̯/	โอย
gh	/ɣ/ ~ /x/		غ ในภาษาอาหรับ; คล้ายกับ r ในภาษาฝรั่งเศส   ~ ฃ ในภาษาไทยถิ่นเหนือ; خ ในภาษาอาหรับ; j ในภาษาสเปน
kh	/x/		ฃ ในภาษาไทยถิ่นเหนือ; خ ในภาษาอาหรับ; j ในภาษาสเปน
ng	/ŋ/		ง
ny	/ɲ/		ญ ในภาษาไทยถิ่นเหนือและถิ่นอีสาน; ñ ในภาษาสเปน; gn ในภาษาฝรั่งเศส
sy	/ʃ/		sh ในภาษาอังกฤษ; ش ในภาษาอาหรับ

ตัวอย่างการเขียน

คำ	อักษรรูมี	อักษรยาวี	อักษรไทย
วันจันทร์	Isnin	اثنين	อิซนิน
วันอังคาร	Selasa	ثلاث	เซอลาซา
วันพุธ	Rabu	رابو	ราบู
วันพฤหัสบดี	Khamis	خميس	คามิซ
วันศุกร์	Jumaat	جمعة	จูมาอัต
วันเสาร์	Sabtu	سبتو	ซับตู
วันอาทิตย์	Ahad	احد	อาฮัด

ดูเพิ่ม

• หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษามลายู ฉบับราชบัณฑิตยสถาน

อ้างอิง

1. Omniglot.com