ชุดตัวอักษรซีรีแอก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ชุดตัวอักษรซีรีแอก (อังกฤษ: Syriac alphabet) เป็นชุดของตัวอักษรที่ใช้ในวรรณคดีทางศาสนาของชาวคริสต์ในซีเรีย ราวพ.ศ. 1032 เกิดการแบ่งแยกเป็น 2 กลุ่มคือ
- กลุ่มซีเรียตะวันออกที่ถือปฏิบัติตามเนสโตเรียสในเปอร์เซีย
- กลุ่มซีเรียตะวันตกที่ถือปฏิบัติตามจาคอบแห่งอีเดสซา
ข้อมูลเบื้องต้น ชุดตัวอักษรซีรีแอก, ชนิด ...
ชุดตัวอักษรซีรีแอก | |
---|---|
ชนิด | |
ช่วงยุค | ประมาณ 200 ปีก่อนคริสตกาล–ปัจจุบัน |
ทิศทาง | Right-to-left |
ภาษาพูด | ภาษาซีรีแอก ภาษาแอราเมอิก ภาษาอาหรับ (Garshuni) |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | |
ระบบลูก | ชุดตัวอักษรซอกเดีย → อักษรออร์คอน |
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ |
ปิด
เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้าอักษรที่แต่ละกลุ่มใช้เริ่มต่างกัน อักษรที่กลุ่มตะวันออกใช้เรียกอักษรเนสโตเรีย ยังคงใช้ในทางศาสนาโดยชาวคริสต์ในซีเรีย อิรัก และเลบานอน อักษรที่กลุ่มตะวันตกใช้เรียกอักษรเซอร์โต (เส้นตรง) หรือ อักษรจาโคไบต์
อักษรหลายชนิดพัฒนามาจากชุดตัวอักษรซีรีแอก ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม เช่น อักษรนาบาทาเอียน อักษรพัลไมรัน อักษรมันดาอิก อักษรพาร์เทียน อักษรปะห์ลาวี อักษรซอกเดีย อักษรอเวสตะ และอักษรมานิเชียน