จังหวัดชวาตะวันออก

ชวาตะวันออก หรือ จาวาตีมูร์^[5] (อินโดนีเซีย: Jawa Timur, ย่อว่า Jatim; ชวา: ꧋ꦗꦮꦮꦺꦠꦤ꧀, อักษรโรมัน: Jåwå Wétan) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา ยังรวมถึงเกาะมาดูราที่เชื่อมกับเกาะชวาโดยสะพานที่ยาวที่สุดในอินโดนีเซียที่ชื่อสะพานซูรามาดู และรวมถึงหมู่เกาะกาเงอันและหมู่เกาะมาซาเล็มบูที่ตั้งอยู่ทางตะวันออและเหนือ ตามลำดับ เมืองหลวงของจังหวัดคือ ซูราบายา เมืองใหญ่อันดับ 2 ของอินโดนีเซียและเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมที่สำคัญ บาญูวางีเป็นอำเภอที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดชวาตะวันออก และใหญ่ที่สุดของเกาะชวา^[6]

จังหวัดชวาตะวันออก Provinsi Jawa Timur (อินโดนีเซีย)
จังหวัด
หมุนตามเข็มนาฬิกา จากบนซ้าย : Bromo Tengger Semeru National Park, Madura Strait at sunset, Lake Sarangan, the sulfuric lake of Kawah Ijen Mountain's cauldron, savanna in Baluran National Park
ธง ตรา
คำขวัญ:  Jer Basuki Mawa Béya (Javanese) (meaning: Sacrifices are needed to gain a greatness)
ที่ตั้งจังหวัดชวาตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 7°16′S 112°45′E
ประเทศ	อินโดนีเซีย
เมืองหลัก	ซูราบายา
ก่อตั้ง	25 กุมภาพันธ์ 1950
การปกครอง
• องค์กร	East Java Regional Government
• ผู้ว่าการ	อาดี การ์โยโน (รักษาการ)
• รองผู้ว่าการ	ตำแหน่งว่าง
พื้นที่
• ทั้งหมด	47,799.75 ตร.กม. (18,455.59 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	14th
ความสูงจุดสูงสุด	3,676 เมตร (12,060 ฟุต)
ประชากร  (2017)[1][2]
• ทั้งหมด	39,293,000 คน
• อันดับ	2nd
• ความหนาแน่น	820 คน/ตร.กม. (2,100 คน/ตร.ไมล์)
Demographics
• Ethnic groups	ชวา (80%), มาดูรา (18%), จีน (2%)[3]
• ศาสนา	อิสลาม (96.36%), คริสต์ (2.4%), พุทธ (0.6%), ฮินดู (0.5%), ลัทธิขงจื๊อ (0.1%), Kejawen also practised[4]
• ภาษา	อินโดนีเซีย (ทางการ) ชวา (ท้องถิ่น) อาเรกัน (ท้องถิ่น) โอซิง (ท้องถิ่น) มาดูรา (ท้องถิ่น) Tenggerese (ท้องถิ่น)
เขตเวลา	UTC+7 (Indonesia Western Time)
Postcodes	6xxxx
Area codes	(+62) 3xx
รหัส ISO 3166	ID-JI
Vehicle sign	AE, AG, L, M, N, P, S, W
GRP Nominal	US$ 151,819,473,684
GRP per capita	US$ 3,842
GRP rank	8th
HDI	0.703 (High)
Largest city by area	Surabaya - 350.54 ตารางกิโลเมตร (135.34 ตารางไมล์)
Largest city by population	Surabaya - (2,765,487- 2010)
อำเภอพื้นที่ใหญ่ที่สุด	อำเภอบาญูวางี - 5,782.40 ตารางกิโลเมตร (2,232.60 ตารางไมล์)
อำเภอประชากรมากที่สุด	อำเภอมาลัง - (2,446,218 - 2010)
เว็บไซต์	jatimprov.go.id

จังหวัดครอบคลุมพื้นที่ 47,800 ตร.กม. จากข้อมูลประชากรปี ค.ศ. 2010 มีประชากรราว 37,476,757 คน อาศัยอยู่ในจังหวัดชวาตะวันออก เป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ และจากข้อมูลทางการล่าสุดในเดือนมกราคม 2014 มีประชากร 41,529,481 คน

จังหวัดชวาตะวันออกติดกับจังหวัดชวากลางเพียงจังหวัดเดียว ทางทิศตะวันตก ติดกับทะเลชวาและมหาสมุทรอินเดียทางชายฝั่งทิศเหนือและใต้ ตามลำดับ ช่องแคบบาหลีทางตะวันออกได้แบ่งเกาะชวากับบาหลี

หน่วยการบริหาร

พื้นที่จังหวัดชวาตะวันออกแบ่งออกเป็น 29 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 9 นครหรือโกตา และ 666 ตำบลหรือเกอจามาตัน^[7][8]

อำเภอ

• อำเภอเกรอซิก (Kabupaten Gresik)
• อำเภอเกอดีรี (Kabupaten Kediri)
• อำเภองันจุก (Kabupaten Nganjuk)
• อำเภองาวี (Kabupaten Ngawi)
• อำเภอจมบัง (Kabupaten Jombang)
• อำเภอเจิมเบอร์ (Kabupaten Jember)
• อำเภอซัมปัง (Kabupaten Sampang)
• อำเภอซีโดอาร์โจ (Kabupaten Sidoarjo)
• อำเภอซีตูบนโด (Kabupaten Situbondo)
• อำเภอซูเมอเนิป (Kabupaten Sumenep)
• อำเภอตูบัน (Kabupaten Tuban)
• อำเภอตูลุงอากุง (Kabupaten Tulungagung)
• อำเภอเตริงกาเล็ก (Kabupaten Trenggalek)
• อำเภอบนโดโวโซ (Kabupaten Bondowoso)
• อำเภอบลีตาร์ (Kabupaten Blitar)
• อำเภอบังกาลัน (Kabupaten Bangkalan)
• อำเภอบาญูวางี (Kabupaten Banyuwangi)
• อำเภอโบโจเนอโกโร (Kabupaten Bojonegoro)
• อำเภอปาจีตัน (Kabupaten Pacitan)
• อำเภอปาซูรูวัน (Kabupaten Pasuruan)
• อำเภอปาเมอกาซัน (Kabupaten Pamekasan)
• อำเภอโปโนโรโก (Kabupaten Ponorogo)
• อำเภอโปรโบลิงโก (Kabupaten Probolinggo)
• อำเภอมาเกอตัน (Kabupaten Magetan)
• อำเภอมาดียุน (Kabupaten Madiun)
• อำเภอมาลัง (Kabupaten Malang)
• อำเภอโมโจเกอร์โต (Kabupaten Mojokerto)
• อำเภอลาโมงัน (Kabupaten Lamongan)
• อำเภอลูมาจัง (Kabupaten Lumajang)

นคร

• เกอดีรี (Kediri)
• โปรโบลิงโก (Probolinggo)
• โมโจเกอร์โต (Mojokerto)
• ซูราบายา (Surabaya; เมืองหลัก)
• บลีตาร์ (Blitar)
• บาตู (Batu)
• ปาซูรูวัน (Pasuruan)
• มาดียุน (Madiun)
• มาลัง (Malang)

อ้างอิง

1. "Statistik Indonesia 2018". Badan Pusat Statistik. สืบค้นเมื่อ July 24, 2018.
2. "Estimasi Penduduk Menurut Umur Tunggal Dan Jenis Kelamin 2014 Kementerian Kesehatan" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-02-08. สืบค้นเมื่อ 2018-11-16.
3. Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape. Institute of Southeast Asian Studies. 2003.
4. "Keagamaan 2009". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2018-11-16.
5. ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
6. "BPS Provinsi Jawa Timur". jatim.bps.go.id (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-09. สืบค้นเมื่อ 2018-09-18.
7. Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
8. "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.