![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/George_Berkeley_by_John_Smibert.jpg/640px-George_Berkeley_by_John_Smibert.jpg&w=640&q=50)
จอร์จ บาร์กลีย์
From Wikipedia, the free encyclopedia
จอร์จ เบิร์กลีย์[1] หรือ บิชอปเบิร์กลีย์ (อังกฤษ: George Berkeley); 12 มี.ค., ค.ศ. 1685 (พ.ศ. 2228) - 14 ม.ค., ค.ศ. 1753 (พ.ศ. 2296)) เป็นนักปรัชญาชาวไอร์แลนด์ที่มีอิทธิพลสูงคนหนึ่ง โดยผลงานด้านปรัชญาของเขาที่สำคัญได้แก่แนวคิดจิตนิยมอัตวิสัย ซึ่งสามารถสรุปได้ด้วยประโยคของบาร์กลีย์ที่ว่า "Esse est percipi" ("การเป็นอยู่คือการถูกรับรู้") โดยพื้นฐานแล้ว ทฤษฎีดังกล่าวอธิบายว่าสสารนั้นไม่มีจริง ทุกอย่างนั้นล้วนแต่เป็นกิจกรรมที่เกิดขึ้นในจิตเท่านั้น. เขาเขียนผลงานออกมาหลายชิ้น ชิ้นที่มีผู้อ่านอย่างกว้างขวางคือ บทความว่าด้วยหลักการพื้นฐานของความรู้ของมนุษย์ และ บทสนทนาสามบทระหว่างเฮลาส และฟิโลนูอัส (ฟิโลนูอัส ผู้รักในจิต เป็นตัวแทนของบาร์กลีย์). ในปี ค.ศ. 1734 เขาได้ตีพิมพ์ บทวิเคราะห์ ซึ่งเป็นบทวิพากษ์รากฐานของวิทยาศาสตร์ ซึ่งมีอิทธิพลต่อพัฒนาการของคณิตศาสตร์ในเวลาต่อมา
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/George_Berkeley_by_John_Smibert.jpg/640px-George_Berkeley_by_John_Smibert.jpg)