คุรุโควินทสิงห์
คุรุซิกข์ท่านสุดท้ายที่เป็นมนุษย์ / From Wikipedia, the free encyclopedia
คุรุโควินทสิงห์ หรือ คุรุโคพินทสิงห์ (5 มกราคม ค.ศ. 1666 – 7 ตุลาคม ค.ศ. 1708),[4][5] มีพระนามเดิมว่า โควินทะ ราย เป็นคุรุซิกข์องค์ที่ 10 อาจารย์ทางจิตวิญญาณ นักรบ กวี และนักปรัชญา เมื่อคุรุเตฆ์บะฮาดุรพระบิดาของท่านถูกประหารตัดพระเศียรเพราะไม่ยอมเข้ารับอิสลาม[6][7] ท่านจึงกลายเป็นผู้นำชาวซิกข์แทนทั้งที่มีพระชนมายุได้เพียง 9 พรรษา[8] โอรสทั้งสี่คนของท่านเสียชีวิตขณะท่านยังมีพระชนม์อยู่ โดยสองท่านเสียชีวิตในสงคราม อีกสองท่านถูกกองทัพจักรวรรดิโมกุลประหาร[9][10][11]
คุรุโควินทสิงห์ | |
---|---|
เกิด | โควินทะ ราย 5 มกราคม ค.ศ. 1666 ตัขตะศรีปัฏนาสาหิบ นครปัฏนา (ประเทศอินเดียในปัจจุบัน) |
เสียชีวิต | 7 ตุลาคม ค.ศ. 1708(1708-10-07) (41 ปี) หชูรสาหิบ (ประเทศอินเดียในปัจจุบัน) |
สาเหตุเสียชีวิต | บาดแผล |
ชื่ออื่น | นานักองค์ที่ 10[1] |
มีชื่อเสียงจาก | ผู้ก่อตั้งขาลสา[2] ประพันธ์ชาปสาหิพ, จัณฑี ที วาร เป็นต้น |
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อน | คุรุเตฆ์บะฮาดุร |
ผู้สืบตำแหน่ง | คุรุครันถสาหิพ |
คู่สมรส | มาตาชีโต, มาตาสุนทรี และมาตาสาหิบทีวาน[3] |
บุตร | อชีตสิงห์ ชุฌารสิงห์ โชราวรสิงห์ ฟะเตฮ์ สิงห์ |
บิดามารดา | คุรุเตฆ์บะฮาดุร, มาตาคูชรี |
ท่านทรงสร้างคุณูปการไว้หลายประการต่อศาสนาซิกข์ รวมทั้งการสร้างกองกำลังนักรบเรียกว่า "ขาลสา" ในปี ค.ศ. 1699[2][12][13] และบัญญัติ "ก 5 ประการ" อันเป็นหลักความเชื่อที่ชาวขาลสาต้องปฏิบัติตามตลอดชีวิต นอกจากนี้ท่านยังทำให้ศาสนาซิกข์มีรูปแบบมากขึ้น ประพันธ์คัมภีร์สำคัญ ๆ ไว้หลายเล่ม[14][15] และตั้ง "คุรุครันถสาหิพ" เป็นคุรุแทนไว้ตลอดกาล[16]