คากูเระคิริชิตัง
From Wikipedia, the free encyclopedia
คากูเระคิริชิตัง (ญี่ปุ่น: 隠れキリシタン; ทับศัพท์: Kakure Kirishitan; "คริสตังลับ", "คริสตังหลบซ่อน") เป็นศัพท์ภาษาญี่ปุ่นสมัยใหม่ที่ใช้อ้างอิงถึงชาวญี่ปุ่นที่นับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกอย่างลับ ๆ หลังเกิดเหตุการณ์กบฏชิมาบาระในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1630[1][2] ที่เวลาต่อมาความเชื่อของพวกเขาได้พัฒนาต่างออกไปจากเดิมโดยมีการผสานความเชื่อนอกศาสนาเข้ามาเนื่องจากขาดการติดต่อกับโลกภายนอก โดยพวกเขาจะสักการะหรือสวดมนต์อย่างเปิดเผยหน้าแท่นบูชาของศาสนาพุทธและลัทธิชินโต รวมทั้งตั้งแท่นบูชาของพุทธและชินโตไว้ในบ้าน แต่พวกเขาลักลอบสวดมนต์ที่แท่นบูชาแบบคริสต์ในห้องลับ เรียกว่า นันโดะ และรวมกันอธิษฐานหรือทำพิธีกรรมอื่นในยามวิกาล[3]
ปัจจุบันผู้สืบเชื้อสายคากูเระคิริชิตังได้เปลี่ยนไปนับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกตามครรลองที่ควรจะเป็น แต่มีคากูเระคิริชิตังบางส่วนยังยึดถือแนวทางการปฏิบัติที่สืบทอดตามอย่างบรรพบุรุษต่อซึ่งถูกเรียกว่า ฮานาเระคิริชิตัง (ญี่ปุ่น: 離れキリシタン; โรมาจิ: Hanare Kirishitan) หรือ "คริสตังแปลกแยก" ปัจจุบันเหลืออยู่ในแถบหมู่เกาะโกโต จังหวัดนางาซากิ[4]