![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/Deaf_or_HoH_person_at_his_workplace_using_a_Video_Relay_Service_to_communicate_with_a_hearing_person_via_a_Video_Interpreter_and_sign_language_SVCC_2007_Brigitte_SLI_%252B_Mark.jpg/640px-thumbnail.jpg&w=640&q=50)
การโทรศัพท์ภาพ
From Wikipedia, the free encyclopedia
การโทรศัพท์ภาพ (อังกฤษ: Videotelephony หรือ Video Calling) เป็นเทคโนโลยีโทรคมนาคมสำหรับการรับและส่งสัญญาณเสียงวิดีโอโดยผู้ใช้ที่อยู่ในสถานที่ที่แตกต่างกันสำหรับการสื่อสารระหว่างผู้คนในแบบเรียลไทม์
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/Deaf_or_HoH_person_at_his_workplace_using_a_Video_Relay_Service_to_communicate_with_a_hearing_person_via_a_Video_Interpreter_and_sign_language_SVCC_2007_Brigitte_SLI_%2B_Mark.jpg/640px-thumbnail.jpg)
ปัจจุบันการโทรศัพท์ภาพเริ่มมีบทบาทมากในรัฐบาลของหลายประเทศ, การแพทย์, การศึกษา, ธุรกิจ และการข่าว และยังเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้พิการทางเสียง ที่จะสามารถใช้ภาษามือ ในการสื่อสาร
การติดต่อด้วยโทรศัพท์ภาพ สามารถติดต่อโดยใช้ซอฟต์แวร์ในเครื่องคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือ หรือ อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่นๆที่มีการเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตได้ ตัวอย่างซอฟแวร์และแอปพลิเคชั่นที่นิยมใช้สำหรับการการโทรศัพท์ภาพในปัจจุบัน ได้แก่ ไลน์ ซูม (ซอฟต์แวร์) เฟสไทม์ ไมโครซอฟท์ ทีมส์ สไกป์ เป็นต้น
ในอดีตซอฟแวร์มี วินโดวส์ไลฟ์ เมสเซนเจอร์ สามารถรองรับการโทรศัพท์ภาพทางอินเตอร์ได้[1] ปัจจุบันซอฟแวร์นี้ได้ยุติการให้ผู้ใช้ลงชื่อเข้าเพื่อใช้งาน (Sign in) ซึ่งมีผลตั้งแต่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2556 [2]