![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/75/4_scenes_at_Mahabalipuram_monuments_2.jpg/640px-4_scenes_at_Mahabalipuram_monuments_2.jpg&w=640&q=50)
กลุ่มโบราณสถานแห่งมหาพลิปุรัม
From Wikipedia, the free encyclopedia
หมู่อนุสรณ์สถานที่มหาพลิปุรัม (Group of Monuments at Mahabalipuram) เป็นกลุ่มของอนุสรณ์สถานทางศาสนาที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่เจ็ดถึงแปดในเมืองชายฝั่งและเมืองท่องเที่ยว มหาพลีปุรัม รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย เป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก[1][2][3] ตั้งอยู่บนชายหาดโคโรมนเฑลบนอ่าวเบงกอล ราว 60 กิโลเมตร (37 ไมล์) ทางใต้ของเจนไน เมืองหลวงของรัฐ[1]
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
---|---|
![]() | |
ที่ตั้ง | มหาพลิปุรัม, อำเภอเจนคัลปัตตู, รัฐทมิฬนาฑู, ประเทศอินเดีย |
รวมถึง |
|
เกณฑ์พิจารณา | วัฒนธรรม: (i), (ii), (iii), (vi) |
อ้างอิง | 249 |
ขึ้นทะเบียน | 1984 (สมัยที่ 8th) |
พิกัด | 12°37′00″N 80°11′30″E |
หมู่อาคารนี้ประกอบด้วยโบสถ์พราหมณ์ (โฆยิล) และอนุสาวรีย์ทางศาสนารวม 40 แห่ง[4] รวมถึงงานสลักหินในที่เปิดที่ใหญ่ที่สุดในโลกแห่งหนึ่งคือ บุตรธิดาแห่งคงคา หรือ การไถ่บาปของอรชุน[1][5]
โบราณสถานต่าง ๆ เหล่านี้สร้างขึ้นในสมัยจักรวรรดิปัลลวะ[2][3][6] และเป็นที่เรียกขานในชื่อของเจดีย์ทั้งเจ็ด (Seven Pagodas) ในเอกสารตีพิมพ์ยุคโคโลเนียล ในวรรณกรรมบางชิ้นเรียกขานว่าเป็น หมู่เทวสถานมามัลลปุรัม หรือ หมู่เทวสถานมหาพลีปุรัม ในงานยุคใหม่ นับตั้งแต่การบูรณะในปี 1960 หมู่โบราณสถานเหล่านี้ได้อยู่ภายใต้การดูแลของกรมศึกษาโบราณคดีอินเดีย[7]