𑜈𑜃𑜫

ภาษาอาหม

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɓaːnꟲ (“หมู่บ้าน”); ร่วมเชื้อสายกับไทย บ้าน, คำเมือง ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน), ลาว ບ້ານ (บ้าน), ไทลื้อ ᦢᦱᧃᧉ (บ้าน), ไทใหญ่ မၢၼ်ႈ (ม้าน) หรือ ဝၢၼ်ႈ (ว้าน), จ้วง mbanj

รูปแบบอื่น

• 𑜉𑜃𑜫 (มน์)

คำนาม

𑜈𑜃𑜫 • (บน์)

1. หมู่บ้าน
2. บ้าน

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.waːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย หวาน, คำเมือง ᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶ (หวาน), เขิน ᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶ (หวาน), ลาว ຫວານ (หวาน), ไทลื้อ ᦛᦱᧃ (หฺวาน), ไทใหญ่ ဝၢၼ် (วาน), ไทใต้คง ᥝᥣᥢᥴ (ว๋าน), พ่าเก ဝꩫ် (วน์), จ้วง van, แสก หว่าน; เทียบสุ่ย faanl, ต้งใต้ kuanp

คำคุณศัพท์

𑜈𑜃𑜫 • (บน์)

1. หวาน