รุ่ง

ดูเพิ่ม: ร.ง., รง., รัง, รั่ง, รั้ง, รี๋ง, รึง, รุ้ง, รูง, และ รฺูง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩩ᩵ᨦ (รุ่ง), ภาษาลาว ຮຸ່ງ (ฮุ่ง), ภาษาไทดำ ꪭꪴ꪿ꪉ (ฮุ่ง), ภาษาไทใหญ่ ႁုင်ႈ (หุ้ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜤𑜂𑜫 (รุง์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รุ่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rûng
	ราชบัณฑิตยสภา	rung
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ruŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

รุ่ง

1. ระยะเวลาตอนเริ่มแรกแห่งวัน

   รุ่งอรุณ

   รุ่งเช้า

   ยันรุ่ง

   ตลาดโต้รุ่ง

2. เวลาสว่าง

   ใกล้รุ่ง

คำคุณศัพท์

รุ่ง (คำอาการนาม ความรุ่ง)

1. สว่าง

   ฟ้ารุ่ง

   อรุณรุ่ง

2. (ภาษาปาก) เจริญ, รุ่งเรือง, รุ่งโรจน์