รี

ดูเพิ่ม: ร, ร., ริ, รี่, รี้, รึ, รุ, รู, รู่, และ รู้

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rii
	ราชบัณฑิตยสภา	ri
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/riː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *riːᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *rɯjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩦ (รี), ภาษาเขิน ᩁᩦ (รี), ภาษาอีสาน ฮี, ภาษาลาว ຮີ (ฮี), ภาษาไทขาว ꪭꪲ, ภาษาไทใหญ่ ႁီး (หี๊), ภาษาไทใต้คง ᥞᥤᥰ (หี๊) หรือ ᥕᥤᥰ (ยี๊), ภาษาพ่าเก ꩭီ (หี), ภาษาอาหม 𑜍𑜣 (รี), ภาษาจ้วง raez, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง riz

คำคุณศัพท์

รี

1. เรียว ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสารเรียกว่า ยาวรี
2. ไม่กลม

   วงรี

3. ยาว

   หันรีหันขวาง

   หอรีหอขวาง

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ repost หรือ retweet

คำกริยา

รี

1. (ภาษาปาก) โพสต์หรือทวีตข้อความเดิมอีกครั้ง