ฝน
จากวิกิพีเดีย พจนานุกรมเสรี
ภาษาไทย
การออกเสียง
| การแบ่งพยางค์ | ฝน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fǒn |
| ราชบัณฑิตยสภา | fon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fon˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ลาว ຝົນ (ฝ็น), ไทลื้อ ᦚᦳᧃ (ฝุน), ไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน) หรือ ၾူၼ် (ฝูน), อาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), ปักษ์ใต้ ฟ่น, จ้วง fwn, จ้วงแบบหนง paen, แสก หวึ่น; เทียบสุ่ย fenl, ต้งใต้ bienl
คำนาม
ฝน
คำพ้องความ
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฤดูฝน
คำแปลภาษาอื่น
น้ำที่ตกลงมาจากเมฆ
|
คำลักษณนาม
ฝน
ลูกคำ
- ฝนชะช่อมะม่วง
- ฝนชะลาน
- ฝนซู่
- ฝนตกก็แช่งฝนแล้งก็ด่า
- ฝนตกขี้หมูไหล
- ฝนตกไม่ทั่วฟ้า
- ฝนตกไม่มีเค้า
- ฝนตกอย่าเชื่อดาว
- ฝนทอง
- ฝนเทียม
- ฝนไล่ช้าง
- ฝนสั่งฟ้า
- ฝนสั่งฟ้าปลาสั่งหนอง
- ฝนแสนห่า
- ฝนหลวง
- ฝนห่าแก้ว
รากศัพท์ 2
ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ฝน, ลาว ຝົນ (ฝ็น), คำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), เขิน ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ไทลื้อ ᦚᦳᧃ (ฝุน), ไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน), ไทใต้คง ᥜᥨᥢᥴ (โฝ๋น), จ้วง bwn (ปืน, “ฝน, ลับ”), จ้วงแบบจั่วเจียง pwn (ผืน, “ฝน, ลับ”)
คำกริยา
ฝน (คำอาการนาม การฝน)
คำเกี่ยวข้อง
ภาษาคำเมือง
การออกเสียง
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /fon˨˦/
รากศัพท์ 1
คำนาม
ฝน
- อีกรูปหนึ่งของ ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น)
รากศัพท์ 2
คำกริยา
ฝน (คำอาการนาม ก๋ารฝน หรือ ก๋านฝน)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.