ท่าน

ดูเพิ่ม: ทาน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ท่าน, ลาว ທ່ານ (ท่าน), คำเมือง ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ (ท่าน), เขิน ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ (ท่าน), ไทลื้อ ᦑᦱᧃᧈ (ท่าน), ไทดำ ꪕ꪿ꪱꪙ (ต่̱าน); เทียบอาหม 𑜄𑜃𑜫 (ตน์, “ผู้อื่น”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ท่าน	ทั่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tâan	tân
	ราชบัณฑิตยสภา	than	than
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰaːn˥˩/(สัมผัส)	/tʰan˥˩/(สัมผัส)

คำสรรพนาม

ท่าน

1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เป็นคำกลาง ๆ หรือแสดงความเคารพ เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2

   เราตื่นแล้ว ท่านตื่นหรือยัง

   กรุณาดูแลรักษาทรัพย์สินของท่าน

2. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึงด้วยความเคารพ หรือโดยไม่เจาะจง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3

   ท่านไม่อยู่

   คุณพ่อท่านหลับแล้ว

   อย่าลักทรัพย์ท่าน

คำพ้องความ

(สรรพนามบุรุษที่ 2): ดูที่ อรรถาภิธาน:มึง

คำแปลภาษาอื่น

คำสรรพนามบุรุษที่ 2 ใช้เพื่อแสดงความเคารพ

คำเมือง: ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ (nod) (ท่าน) ไทใหญ่: ၸဝ်ႈႁဝ်း (shn) (จ้วห๊ว) ลาว: ທ່ານ (lo) (ท่าน)

คำลักษณนาม

ท่าน

1. ใช้เรียกคนที่พูดถึงด้วยความเคารพ

   มีผู้เข้าร่วมอบรมจำนวน 30 ท่าน

คำอนุภาค

ท่าน

1. คำที่ใช้ประกอบหน้าชื่อบรรดาศักดิ์หรือตำแหน่งแสดงความยกย่อง

   ท่านขุน

   ท่านอาจารย์

   ท่านเจ้าอาวาส

คำแปลภาษาอื่น

คำที่ใช้ประกอบหน้าสำหรับแสดงความยกย่อง

คำเมือง: ᨴ᩵ᩤ᩠ᨶ (nod) (ท่าน) ไทดำ: ꪕ꪿ꪱꪙ (blt) (ต่̱าน) ลาว: ທ່ານ (lo) (ท่าน)