ซัด

ดูเพิ่ม: ซด, ซีด, ซีดี, ซี้ด, ซูด, ซูดู, และ ซู้ด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sát
	ราชบัณฑิตยสภา	sat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sat̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

ซัด

1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Trigonella foenumgraecum L. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดใช้ทำยาได้ และใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม เรียกว่า ลูกซัด

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

1. สาดโดยแรง

   ซัดทราย

2. สาดไปทั่ว ๆ

   ซัดปูนก่อนจะแต่งผิวให้เป็นมัน

3. เหวี่ยงไปโดยแรง

   ซัดหอก

   ซัดเชือกบาศ

4. ปล่อยลง, ทิ้งลง

   ซัดลูกบาศก์

5. อาการที่คลื่นเหวี่ยงตัวเข้ากระทบโดยแรง

   คลื่นซัดฝั่ง

   คลื่นซัดเรือจนเรือโคลง

6. โยนความผิดไปให้คนอื่น

   นายดำซัดนายขาวว่าเป็นคนทำผิด

7. รำทิ้งแขนออกไปข้างหน้าหรือด้านข้าง

   ซัดแขน

8. (โบราณ) วิถีดวงอาทิตย์จากเหนือไปใต้

   พระอาทิตย์ซัดไปซัดมา

   (ศริพจน์)

9. (ภาษาปาก) คำค่อนว่าหมายความว่า แต่งตัวเกินพอดี

   ไปงานแค่นี้ไม่ต้องซัดชุดหรูก็ได้

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

1. (ภาษาปาก) กิน

   ซัดก๋วยเตี๋ยวไป 3 ชาม

2. (ภาษาปาก) ทำร้าย โดยการชก ตบ ตี เป็นต้น

   พูดไม่ดีระวังจะถูกซัดปาก

รากศัพท์ 4

คำกริยา

ซัด (คำอาการนาม การซัด)

1. (โบราณ) ละ, ทิ้ง, หลบหนี

   แม้นซัดพลัดหนีไปตายแห่งอื่นเปนพับทังสองข้าง ต่างคนต่างจะเอาเงินอันยังเหลืออยู่แก่กันนั้นมิได้เลย

   (สามดวง)

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

รากศัพท์

เทียบภาษาไทย สาด, ภาษาคำเมือง ᩈᩣ᩠ᨯ (สาด)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^(?): /sat/

คำนาม

ซัด

1. เสื่อ, สาด