เทือกเขาหิมาลัย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หิมาลัย (हिमालय, จากภาษาสันสกฤต: หิมะ สันสกฤต: हिम, อักษรโรมัน: hima กับ อาลยฺ สันสกฤต: आलय, อักษรโรมัน: ālaya) เป็นเทือกเขาในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกซึ่งแยกอนุทวีปอินเดียออกจากที่ราบสูงทิเบต ในเทือกเขาประกอบด้วยยอดเขาที่สูงที่สุดในโลกหลายจุด ในจำนวนนี้มีทั้งยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก ภูเขาเอเวอเรสต์ ที่พรมแดนเนปาลกับทิเบต และมีภูเขาที่สูงที่สุดในโลกกว่า 50 ภูเขา ความสูงเกิน 7,200 m (23,600 ft) จากระดับน้ำทะเล ในจำนวนนี้มีภูเขาสิบลูกจากภูเขาสูงเกิน 8,000 เมตรทั่วโลกจำนวนสิบสี่ลูก ในขณะที่ยอดเขาสูงสุดนอกเอเชีย (เขาอากองกากัวในเทือกเขาแอนดีส) สูงเพียง 6,961 m (22,838 ft)[1]
| หิมาลัย | |
|---|---|
หิมาลยฺ | |
 ภาพมุมกว้างของภูเขาเอเวอเรสต์และภูมิทัศน์โดยรอบ | |
| จุดสูงสุด | |
| ยอด | ภูเขาเอเวอเรสต์ (เนปาลกับทิเบต) |
| ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล | 8,848.86 เมตร (29,032 ฟุต) |
| พิกัด | 27°59′N 86°55′E |
| ข้อมูลเชิงขนาด | |
| ยาว | 2,400 กม. (1,491 ไมล์) |
| ข้อมูลทางภูมิศาสตร์ | |
 แผนที่ช่วงหลักของหิมาลัย
| |
| ประเทศ | ภูฏาน, จีน, อินเดีย, เนปาล, ปากีสถาน และ บางส่วนของอัฟกานิสถาน |
| ข้อมูลทางธรณีวิทยา | |
| การก่อเทือกเขา | อัลไพน์ |
| อายุหิน | Cretaceous-ถึง-Cenozoic |
| ประเภทหิน | เมทามอร์ฟิก, เซดิเมนทารี |
เทิอกเขาหิมาลัยเกิดจากการมุดของแผ่นเปลือกโลกอินเดียลงใต้แผ่นยูเรเชีย เทือกเขากินพื้นที่จากตะวันตกถึงตะวันตกเฉียงเหนือ ไปทางตะวันออกถึงตะวันออกเฉียงเหนือ ความยาวกว่า 2,400 km (1,500 mi)[2]
มีผู้อยู่อาศัยบนหิมาลัยรวม 52.7 ล้านคน[3] ในพื้นที่ห้าประเทศ: ภูฏาน, จีน, อินเดีย, เนปาล และ ปากีสถาน เทือกเขาฮินดูกูชในอัฟกานิสถาน[4] และ Hkakabo Razi ในพม่ากับบังกลาเทศ มักไม่ถูกนับรวมเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัย แต่จะถูกนับรวมในระบบแม่น้ำฮินดูกูชหิมาลายัน[5][ต้องการอ้างอิงเต็มรูปแบบ]
อ้างอิง
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.