ชมพูทวีป

ชมพูทวีป (สันสกฤต: जम्बुद्वीप, อังกฤษ: Jambudvīpa, บาลี: Jambudīpa) มีความหมายได้ 2 ประการ ประการแรกหมายถึง ดินแดนที่เป็นประเทศอินเดีย ปากีสถาน เนปาลและบังกลาเทศในปัจจุบัน มีชื่อเรียกทางภูมิศาสตร์ที่เรียกว่า “เอเชียใต้”, “อนุทวีปอินเดีย”, หรือ “ภารตวรรษ” (Bharatavarsha, भारतवर्ष)^[1][2] ประการที่ 2 หมายถึงทวีปใหญ่ทางทิศใต้ของเขาพระสุเมรุซึ่งเป็น 1 ใน 4 ทวีปของชาวภารตะ (อุตรกุรุทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป)^[3]

“ดาวเคราะห์เรียกว่าทวีป อวกาศก็เหมือนมหาสมุทรในอากาศ เช่นเดียวกับที่มีเกาะในมหาสมุทรที่เป็นน้ำ ดาวเคราะห์เหล่านี้ในมหาสมุทรของอวกาศเรียกว่าทวีป หรือเกาะในอวกาศ”

อ้างอิง

1. อินเดียสมัยพุทธกาล เก็บถาวร 2016-04-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ,Samkokview.com .สืบค้นเมื่อ 16/04/2559
2. ความหมายชมพูทวีป ,พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ โดย พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต) .สืบค้นเมื่อ 16/04/2559
3. ชมพูทวีป - พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ,http://dict.longdo.com/ .สืบค้นเมื่อ 16/04/2559