Д

De (Д, д) เป็นอักษรตัวหนึ่งของอักษรซีริลลิก อักษรตัวนี้ใช้ออกเสียง /d/ เหมือนเสียง d ในภาษาอังกฤษ หรือ ด ในภาษาไทย แต่เมื่อไปปรากฏเป็นตัวสุดท้ายของคำจะกลายเป็น /t/ ที่ไม่ออกเสียง และกลายเป็น /dʲ/ เมื่ออยู่ก่อนหน้าเสียงสระเพดานแข็ง

De
อักษรซีริลลิก
А	Б	В	Г	Ґ	Ѓ	Д
Ђ	Е	Ѐ	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	Ѝ	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ	Ќ	У
Ў	Ф	Х	Ц	Ч	Џ	Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
ไม่ใช่กลุ่มภาษาสลาฟ
Ӑ	Ӓ	Ә	Ӛ	Ӕ	Ғ	Ҕ
Ӻ	Ӷ	Ԁ	Ԃ	Ӗ	Ӂ	Җ
Ӝ	Ԅ	Ҙ	Ӟ	Ԑ	Ӡ	Ԇ
Ӣ	Ҋ	Ӥ	Қ	Ӄ	Ҡ	Ҟ
Ҝ	Ԟ	Ԛ	Ӆ	Ԓ	Ԡ	Ԉ
Ԕ	Ӎ	Ӊ	Ң	Ӈ	Ҥ	Ԣ
Ԋ	Ӧ	Ө	Ӫ	Ҩ	Ҧ	Ҏ
Ԗ	Ҫ	Ԍ	Ҭ	Ԏ	Ӯ	Ӱ
Ӳ	Ү	Ұ	Ҳ	Ӽ	Ӿ	Һ
Ҵ	Ҷ	Ӵ	Ӌ	Ҹ	Ҽ	Ҿ
Ӹ	Ҍ	Ӭ	Ԙ	Ԝ	Ӏ
อักษรซีริลลิกโบราณ
Ҁ	Ѻ	Ѹ	Ѡ	Ѿ	Ѣ	Ꙓ
Ꙗ	Ѥ	Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	Ѷ	Ꙟ

อักษร Д มีพัฒนาการโดยตรงมาจากอักษรกรีก เดลตา ลักษณะแตกต่างที่เห็นได้ชัดจากเดลตาคืออักษรนี้มี "เท้า" อยู่ที่มุมด้านล่าง อย่างไรก็ตาม อักษรตัวนี้สามารถเขียนได้สองรูปแบบคือ ยอดด้านบนที่ตัดเป็นเหลี่ยม หรือยอดมุมแหลมเหมือนเดลตา สำหรับอักษร El (Л, л) ก็เขียนในลักษณะนี้เช่นกัน อักษรนี้มีชื่อเดิมว่า dobro และมีค่าของเลขซีริลลิกเท่ากับ 4

แบบอักษรลายมือ

อักษรตัวใหญ่ Д เมื่อเขียนด้วยลายมือจะปรากฏคล้ายอักษรละติน D เพื่อให้เขียนได้เร็วขึ้น เนื่องจากลักษณะของตัวพิมพ์ไม่สะดวกสำหรับเขียน แต่อักษรตัวเล็ก д จะดูเหมือนอักษรละติน g มากกว่าที่จะเป็น d โดยเขียนหางต่อกับตัวอักษรถัดไป สำหรับการเขียนตัวเอนหรือเขียนติดกัน (cursive) อักษรตัวเล็กจะดูเหมือน d มากกว่า ดังนี้: Д, д

ตำแหน่งอักขระ

ชุดอักขระ	อักษร	ฐานสิบ	ฐานสิบหก
ยูนิโคด	ตัวใหญ่	1044	U+0414
	ตัวเล็ก	1076	U+0434
ISO 8859-5	ตัวใหญ่	180	0xB4
	ตัวเล็ก	212	0xD4
KOI8	ตัวใหญ่	228	0xE4
	ตัวเล็ก	196	0xC4
Windows-1251	ตัวใหญ่	196	0xC4
	ตัวเล็ก	228	0xE4

อ้างอิง

• อักษรซีริลลิก จากยูนิโค้ด