Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ออกซิเจนเหลว (อังกฤษ: liquid oxygen; ย่อ LOX) เป็นออกซิเจนในรูปของเหลวอุณหภูมิต่ำมาก ได้จากการกลั่นลำดับส่วนอากาศเหลว มีสีฟ้าอ่อน มีคุณสมบัติเป็นพาราแมกเนติก ออกซิเจนเหลวมีความหนาแน่น 1.141 g/cm3 (1.141 kg/L, 1141 kg/m3) มีจุดเยือกแข็งที่ 54.36 K (−218.79 °C, −361.82 °F) มีจุดเดือดที่ 90.19 K (−182.96 °C, −297.33 °F) ที่ 101.325 kPa (760 mmHg) มีอัตราส่วนขยายตัว 1:861 ภายใต้ 1 บรรยากาศมาตรฐาน (100 kPa) และที่ 20 °C (68 °F)[1][2] ด้วยเหตุนี้ จึงมีการขนส่งออกซิเจนเหลวทางอากาศเพื่อใช้หายใจในเชิงพาณิชย์และทางการทหาร
ด้วยอุณหภูมิที่ต่ำมาก วัตถุที่สัมผัสกับออกซิเจนเหลวจะเปราะ ออกซิเจนเหลวเป็นตัวออกซิไดซ์ที่มีฤทธิ์สูง หากเผาออกซิเจนเหลวจะทำให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง วัตถุที่ราดด้วยออกซิเจนเหลวเมื่อถูกเผาจะไหม้อย่างรวดเร็ว[3]
ออกซิเจนเหลวใช้เป็นก๊าซเชิงอุตสาหกรรมและใช้เป็นตัวออกซิไดซ์ในการขับเคลื่อนยานอวกาศ โดยผสมกับไฮโดรเจนเหลว เคโรซีนและมีเทน[4][5]
ในปี ค.ศ. 1845 ไมเคิล ฟาราเดย์ทดลองทำให้ก๊าซทั้งหมดที่เป็นที่รู้จักในตอนนั้นเป็นของเหลว อย่างไรก็ตาม ฟาราเดย์ไม่สามารถทำให้ก๊าซ 6 ชนิด (ออกซิเจน, ไฮโดรเจน, ไนโตรเจน, คาร์บอนมอนอกไซด์, มีเทนและไนตริกออกไซด์) กลายเป็นของเหลวได้[6] จึงเรียกก๊าซ 6 ชนิดนี้ว่า "ก๊าซถาวร" (permanent gases) ในปี ค.ศ. 1877 หลุยส์ ปอล แคลเลเตต์และเราอูล พิกเตต์ประสบความสำเร็จในการผลิตอากาศเหลว (liquid air) ต่อมาในปี ค.ศ. 1883 ซิกมันต์ ฟลอเรนตี วรอบริฟสกีและคาโรล ออลส์ซิฟสกีประสบความสำเร็จในการผลิตออกซิเจนเหลว
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
