เอ็ทมุนท์ ฮุสเซิร์ล

เอ็ทมุนท์ กุสทัฟ อัลเบร็ชท์ ฮุสเซิร์ล (เยอรมัน: Edmund Gustav Albrecht Husserl) เป็นนักปรัชญาชาวเยอรมันเชื้อสายออสเตรีย เขาเป็นผู้ก่อตั้งสำนักปรากฏการณ์วิทยา ทฤษฎีปรากฏการณ์วิทยาที่ฮุสเซิร์ลคิดขึ้นมาถือว่าเป็นจุดเปลี่ยนอย่างยิ่งใหญ่ที่แยกออกจากปฏิฐานนิยม (positivism), ธรรมชาตินิยม (naturalism) และวัตถุนิยม (materialism) อย่างสิ้นเชิง ฮุสเซิร์ลเห็นว่าแทนที่มนุษย์จะอธิบายบรรดาเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่อุบัติขึ้นในโลกแห่งชีวิตของเราโดยอาศัยกฎเกณฑ์ทางคณิตศาสตร์ทั่วไป มนุษย์ควรจะพยายามทำความเข้าใจโครงสร้างความหมายของโลกแห่งชีวิตว่ามันประกอบขึ้นได้อย่างไร

เอ็ทมุนท์ ฮุสเซิร์ล
ฮุสเซิร์ลในคริสต์ทศวรรษ 1910
เกิด	8 เมษายน ค.ศ. 1859 พร็อสนิทซ์, จักรวรรดิออสเตรีย
เสียชีวิต	27 เมษายน ค.ศ. 1938(1938-04-27) (79 ปี) ไฟรบวร์ค, ประเทศเยอรมนี
การศึกษา	มหาวิทยาลัยไลพ์ซิช (1876–1878) มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน (1878–1881) มหาวิทยาลัยเวียนนา (1881–1883, 1884–1886) มหาวิทยาลัยฮัลเลอ (1886–1887)
แนวทาง	ปรัชญาตะวันตก
สำนัก	ปรากฏการณ์วิทยา Logical objectivism[1]
สถาบัน	มหาวิทยาลัยฮัลเลอ มหาวิทยาลัยเกิททิงเงิน มหาวิทยาลัยไฟรบวร์ค
ความสนใจหลัก	ญาณวิทยา, ภววิทยา, ปรัชญาคณิตศาสตร์
ได้รับอิทธิพลจาก Franz Brentano, Carl Stumpf, Karl Weierstrass, Bernard Bolzano, Benno Kerry,[2] René Descartes, Immanuel Kant, David Hume, Hermann Lotze, Wilhelm Windelband,[3] Heinrich Rickert,[3] Gottfried Wilhelm Leibniz, Plato
เป็นอิทธิพลต่อ Max Scheler, Martin Heidegger, Adolf Reinach, Edith Stein, Emmanuel Levinas, Jean-Paul Sartre, Maurice Merleau-Ponty, Alfred Schütz, Roman Ingarden, Paul Ricœur, Kurt Gödel, John Paul II, Rudolf Carnap, Jacques Derrida, Leszek Kołakowski, José Ortega y Gasset, Eugen Fink, Hans Blumenberg, Bernard Stiegler, Ludwig Landgrebe, Marvin Farber, Jan Patočka, Dallas Willard, Shaun Gallagher, Dan Zahavi, Nader El-Bizri, Hans Köchler, Hermann Weyl, Gabriel Marcel, Wilfrid Sellars,[4] Hilary Putnam,[5] Gilbert Ryle[6]

โดยทฤษฎีปรากฏการณ์วิทยาของฮุสเซิร์ลนี้ การค้นหาความจริงที่ปรากฏอยู่โดยไม่มีการคาดการณ์ไว้ล่วงหน้า ผู้ศึกษาเป็นอิสระจากกรอบแนวคิดหรือทฤษฎี โดยให้บุคคลอธิบายเรื่องราวและประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ตนเองประสบพบเจอโดยตัดอคติและตัดความเอนเอียงในเรื่องที่ศึกษา รวมทั้งขจัดความคิดเห็นของตนออกจากสิ่งที่ตนเองกำลังศึกษา (bracketing) เน้นที่จุดมุ่งหมาย (intentionality) และสาระสำคัญ (essences) ที่บุคคลนั้นรับรู้มา

อ้างอิง

1. Penelope Rush, "Logical Realism", in: Penelope Rush (ed.), The Metaphysics of Logic, Cambridge University Press, 2014, pp. 13–31.
2. Rollinger 1999, p. 126.
3. Sebastian Luft (ed.), The Neo-Kantian Reader, Routledge 2015, pp. 461–3.
4. James R. O'Shea Wilfrid Sellars and His Legacy, Oxford University Press, 2016, p. 4.
5. Hilary Putnam. Realism with a Human Face. Edited by James Conant. Harvard University Press. 1992. p. xlv.
6. Edmund Husserl, Logical Investigations, Volume 1, Routledge & Keegan Paul, 2001: Introduction by Dermot Moran, p. lxiv: "Husserl ... visited England in 1922 intent on establishing relations with English philosophers ... He delivered a number of lectures which were attended by Gilbert Ryle..."