อัสซีเรีย

บทความนี้เกี่ยวกับอัสซีเรียโบราณ สำหรับขบวนการทางการเมืองในอิรัก ดูที่ อัสซีเรียเอกราช

"จักรวรรดิอัสซีเรีย" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับรัฐอัสซีเรียโบราณในช่วงสูงสุด ดูที่ จักรวรรดิอัสซีเรียใหม่

อัสซีเรีย (อักษรรูปลิ่มอัสซีเรียใหม่: , อักษรโรมัน: māt Aššur; ซีรีแอกคลาสสิก: ܐܬܘܪ, อักษรโรมัน: ʾāthor) เป็นอารยธรรมหลักในเมโสโปเตเมียโบราณที่เริ่มต้นในฐานะนครรัฐในศตวรรษที่ 21 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช แล้วพัฒนาเป็นรัฐอาณาเขตและกลายเป็นจักรวรรดิในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช

อัสซีเรีย
ป. 2025 ปีก่อนคริสต์ศักราช[a]–609 ปีก่อนคริสต์ศักราช[b]
สัญลักษณ์อัชชูร์ เทพประจำรัฐอัสซีเรียโบราณ
แผนที่แสดงใจกลางอัสซีเรียโบราณ (แดง) และจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ในช่วงสูงสุดเมื่อศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช (ส้ม)
เมืองหลวง	อัสซูร์ (ป. 2025–1233 ปีก่อนคริสต์ศักราช) Kar-Tukulti-Ninurta (ป. 1233–1207 ปีก่อนคริสต์ศักราช) อัสซูร์ (ป. 1207–879 ปีก่อนคริสต์ศักราช) นิมรุด (879–706 ปีก่อนคริสต์ศักราช) Dur-Sharrukin (706–705 ปีก่อนคริสต์ศักราช) นิเนเวห์ (705–612 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ฮัรรอน (612–609 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
ภาษาราชการ	แอกแคด ซูเมอร์ แอราเมอิก
ศาสนา	ศาสนาเมโสโปเตเมียโบราณ
การปกครอง	ราชาธิปไตย
กษัตริย์องค์สำคัญ
• ป. 2025 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Puzur-Ashur I (องค์แรก)
• ป. 1974–1935 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Erishum I
• ป. 1808–1776 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Shamshi-Adad I
• ป. 1700–1691 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Bel-bani
• ป. 1363–1328 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Ashur-uballit I
• ป. 1243–1207 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Tukulti-Ninurta I
• 1114–1076 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Tiglath-Pileser I
• 883–859 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Ashurnasirpal II
• 745–727 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Tiglath-Pileser III
• 705–681 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Sennacherib
• 681–669 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Esarhaddon
• 669–631 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Ashurbanipal
• 612–609 ปีก่อนคริสต์ศักราช	Ashur-uballit II (องค์สุดท้าย)
ยุคประวัติศาสตร์	ยุคสัมฤทธิ์ถึงยุคเหล็ก
• ก่อตั้งอัสซูร์	ป. 2600 ปีก่อนคริสต์ศักราช
• อัสซูร์กลายเป็นนครรัฐเอกราช	ป. 2025 ปีก่อนคริสต์ศักราช[c]
• สมัยอัสซีเรียเก่า	ป. 2025–1364 ปีก่อนคริสต์ศักราช
• สมัยอัสซีเรียกลาง	ป. 1363–912 ปีก่อนคริสต์ศักราช
• สมัยอัสซีเรียใหม่	911–609 ปีก่อนคริสต์ศักราช
• จักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่และมีเดียพิชิตอัสซีเรีย	609 ปีก่อนคริสต์ศักราช[d]
• จักรวรรดิซาเซเนียนปล้มสดมและทำลายล้างอัสซูร์	ป. ค.ศ. 240
ก่อนหน้า ถัดไป ราชวงศ์อูร์ที่ 3 จักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่ จักรวรรดิมีเดีย

อารยธรรมเมโสโปเตเมีย
แม่น้ำไทกริส • แม่น้ำยูเฟรทีส
เมือง / จักรวรรดิ
ซูเมอร์
เอลาม
จักรวรรดิแอกแคด
แอเมอไรต์:
บาบิโลเนีย: บาบิโลน • แคลเดีย
ฮิตไทต์
อัสซีเรีย
ข้อมูลอารยธรรมเมโสโปเตเมีย
ประวัติศาสตร์เมโสโปเตเมีย
ประวัติชาวซูเมอร์ • รายพระนามพระมหากษัตริย์ชาวซูเมอร์
รายพระนามพระมหากษัตริย์อัสซีเรีย
รายพระนามพระมหากษัตริย์บาบิโลเนีย
ภาษา
ซูเมอร์ • แอกแคด • ฮิตไทต์

นักประวัติศาสตร์สมัยใหม่แบ่งประวัติศาสตร์อัสซีเรียโบราณในยุคสัมฤทธิ์ตอนต้นถึงยุคเหล็กตอนปลายตามเหตุการณ์ทางการเมืองและการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปของภาษา^[4][5] ซึ่งแบ่งออกเป็นสมัยอัสซีเรียตอนต้น (ป. 2600–2025 ปีก่อนคริสต์ศักราช) สมัยอัสซีเรียเก่า (ป. 2025–1364 ปีก่อนคริสต์ศักราช), สมัยอัสซีเรียกลาง (ป. 1363–912 ปีก่อนคริสต์ศักราช), สมัยอัสซีเรียใหม่ (911–609 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และอัสซีเรียสมัยหลังจักรวรรดิ (609 ปีก่อนคริสต์ศักราช–ป. ค.ศ. 240) อัสซูร์ เมืองหลวงแรกของอัสซีเรีย ได้รับการจัดตั้งขึ้น ป. 2600 ปีก่อนคริสต์ศักราช แต่ไม่มีหลักฐานว่านครนี้กลายเป็นเอกราชจนกระทั่งราชวงศ์อูร์ที่ 3 ล่มสลายในศตวรรษที่ 21 ก่อนคริสต์ศักราช^[3] ซึ่งเริ่มต้นในรัชสมัย Puzur-Ashur I อำนาจอัสซีเรียที่มีจุดศูนย์กลางในใจกลางอัสซีเรีย ในเมโสโปเตเมียตอนเหนือผันผวนตามกาลเวลา นครนี้ตกอยู่ภายใต้ดินแดนและการปกครองของต่างชาติมาหลายช่วงก่อนที่อัสซีเรียรุ่งเรื่องขึ้นในรัชสมัย Ashur-uballit I ในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช ในสมัยอัสซีเรีนกลาง ในสมัยอัสซีเรียกลางและใหม่ อัสซีเรียถือเป็นหนึ่งในสองอาณาจักรหลักในเมโสโปเตเมีย ร่วมกับบาบิโลเนียในบริเวณตอนใต้ และในเวลานั้นถือเป็นมหาอำนาจในตะวันออกใกล้โบราณ อัสซีเรียอยู่ในช่วงสูงสุดในสมัยอัสซีเรียใหม่ โดยกองทัพอัสซีเรียเคยเป็นกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก^[6] และถือเป็นหนึ่งในจักรวรรดิที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลก^[6][7][8] กินพื้นที่ในอิหร่านทางตะวันออกถึงอียิปต์ทางตะวันตกในปัจจุบัน

จักรวรรดิอัสซีเรียล่มสลายในปลายศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช โดยถูกพิชิตจากพันธมิตรของบาบิโลนและมีดส์ที่อยู่ภายใต้การปกครองของอัสซีเรียมากประมาณศตวรรษหนึ่ง ถึงแม้ว่าใจกลางอัสซีเรียเสียหายหนักมากจากการพิชิตมีเดีย-บาบิโลเนียของจักรวรรดิอัสซีเรีย และจักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่ใช้ทรัพยากรในการฟื้นฟูเพียงเล็กน้อย วัฒนธรรมและธรรมเนียมอัสซีเรียโบราณยังคงดำรงอยู่หลายศตวรรษ อัสซีเรียได้รับการฟิ้นฟูในสมัยจักรวรรดิซิลูซิดและพาร์เธีย แม้ว่าในภายหลังเสื่อมสลายอีกครั้งในสมัยจักรวรรดิซาเซเนียนที่ปล้มสดมหลายเมือง รวมถึงอัสชูร์ด้วย ชาวอัสซีเรียที่เหลือในเมโสโปเตเมียตอนเหนือหันไปนับถือศาสนาคริสต์ในคริสต์ศตวรรษที่ 1 เป็นต้นมา ศาสนาเมโสโปเตเมียโบราณยังคงอยู่ที่อัสซูร์จนกระทั่งการปล้มสดมครั้งสุดท้ายในคริสต์ศตวรรษที่ 3 และในกลุ่มคนที่ยึดมั่นบางส่วนในหลายศตวรรษถัดมา^[9]

ความสำเร็จของอัสซีเรียโบราณไม่ได้มาจากกษัตริย์-นักรบที่มีพลังอย่างเดียว แต่ยังมีความสามารถในการรวมและปกครองดินแดนที่ถูกยึดครองอย่างมีประสิทธิภาพผ่านระบบการบริหารที่ซับซ้อน นวัตกรรมในสงครามและการบริหารที่บุกเบิกในอัสซีเรียโบราณถูกนำมาใช้ในจักรวรรดิและรัฐในสหัสวรรษถัดมา^[6] อัสซีเรียโบราณยังทิ้งมรดกที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรมอันยิ่งใหญ่^[10] โดยเฉพาะในจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่สร้างความประทับใจในอัสซีเรียยุคหลัง, กรีก-โรมัน และวรรณกรรมกับธรรมเนียมทางศาสนาในภาษาฮีบรู^[11][12][e]

หมายเหตุ

1. ปีนี้มาจากช่วงที่อัสซูร์กลายเป็นนครรัฐเอกราช (จุดเริ่มต้นของสมัยอัสซีเรียเก่า) ยุคนี้เกิดขึ้นหลังจากสมัยอัสซีเรียตอนต้น แต่อัสซูร์ในเวลานี้ยังไม่เป็นเอกราชและวัฒนธรรมกับพิธีกรรมทางศาสนาก็ยังไม่สมบูรณ์^[1][2][3]
2. ปีนี้มาจากช่วงสิ้นสุดของจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ เมื่ออัสซีเรียล่มสลาย โดยครอบคลุมช่วงสมัยหลังจักรวรรดิตอนปลาย ซึ่งเป็นช่วงที่อาณาจักรอัสซีเรียไม่เป็นเอกราชอีกต่อไป
3. ปีนี้มาจากช่วงที่อัสซูร์กลายเป็นนครรัฐเอกราช (จุดเริ่มต้นของสมัยอัสซีเรียเก่า) ยุคนี้เกิดขึ้นหลังจากสมัยอัสซีเรียตอนต้น แต่อัสซูร์ในเวลานี้ยังไม่เป็นเอกราชและวัฒนธรรมกับพิธีกรรมทางศาสนาก็ยังไม่สมบูรณ์^[1][2][3]
4. ปีนี้มาจากช่วงสิ้นสุดของจักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ เมื่ออัสซีเรียล่มสลาย โดยครอบคลุมช่วงสมัยหลังจักรวรรดิตอนปลาย ซึ่งเป็นช่วงที่อาณาจักรอัสซีเรียไม่เป็นเอกราชอีกต่อไป
5. ดูเพิ่มที่จักรวรรดิอัสซีเรียใหม่ § สิ่งสืบทอด

อ้างอิง

1. Düring 2020, p. 39.
2. Lambert 1983, pp. 82–85.
3. Roux 1992, p. 187.
4. Frahm 2017a, p. 5.
5. Hauser 2017, p. 229.
6. Aberbach 2003, p. 4.
7. Düring 2020, p. 133.
8. Frahm 2017b, p. 161.
9. Parpola 2004, p. 21.
10. Frahm 2017b, p. 196.
11. Frahm 2017b, pp. 195–196.
12. Kalimi & Richardson 2014, p. 5.

บรรณานุกรม

• Albenda, Pauline (2018). "Royal Gardens, Parks, and the Architecture Within: Assyrian Views". Journal of the American Oriental Society. 138 (1): 105–120. doi:10.7817/jameroriesoci.138.1.0105. JSTOR 10.7817/jameroriesoci.138.1.0105.
• Aberbach, David (2003). Major Turning Points in Jewish Intellectual History. New York: Palgrave MacMillan. ISBN 978-1403917669.
• Aissaoui, Alex (2018). "The Amarna diplomacy in IR perspective:a system of states in the making". Estudos Internacionais. 6 (2): 9–29. doi:10.5752/P.2317-773X.2018v6n2p9. ISSN 2317-773X. S2CID 158689222.
• Akopian, Arman (2017). Introduction to Aramean and Syriac Studies. Piscataway: Gorgias Press. ISBN 978-1463238933.
• Bagg, Ariel. "Assyrian Technology". In Frahm (2017).
• Bahrani, Zainab (2006). "Race and Ethnicity in Mesopotamian Antiquity". World Archaeology. 38 (1): 48–59. doi:10.1080/00438240500509843. JSTOR 40023594. S2CID 144093611.
• Becker, Adam H. (2015). Revival and Awakening: American Evangelical Missionaries in Iran and the Origins of Assyrian Nationalism. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0226145280.
• Bedford, Peter R. (2009). "The Neo-Assyrian Empire". ใน Morris, Ian; Scheidel, Walter (บ.ก.). The Dynamics of Ancient Empires: State Power from Assyria to Byzantium. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-537158-1.
• Benjamen, Alda (2022). Assyrians in Modern Iraq: Negotiating Political and Cultural Space. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1108838795.
• Bertman, Stephen (2003). Handbook to Life in Ancient Mesopotamia. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195183641.
• BetGivargis-McDaniel, Maegan (2007). Assyrians of New Britain. Charleston: Arcadia Publishing. ISBN 978-0738550121.
• Biggs, Robert D. (2005). "My Career in Assyriology and Near Eastern Archaeology" (PDF). Journal of Assyrian Academic Studies. 19 (1): 1–23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-02-27.
• Breasted, James Henry (1926). The Conquest of Civilization. New York: Harper & Brothers Publishers. OCLC 653024.
• Butts, Aaron Michael. "Assyrian Christians". In Frahm (2017).
• Cameron, Averil (2009). The Byzantines. Oxford: John Wiley and Sons. ISBN 978-1-4051-9833-2.
• Cassidy, Edward Idris (2005). Ecumenism and Interreligious Dialogue: Unitatis Redintegratio, Nostra Aetate. Mahwah: Paulist Press. ISBN 0-8091-4338-0.
• Chavalas, Mark (1994). "Genealogical History as "Charter": A Study of Old Babylonian Period Historiography and the Old Testament". ใน Millard, A. R.; Hoffmeier, James K.; Baker, David W. (บ.ก.). Faith, Tradition, and History: Old Testament Historiography in Its Near Eastern Context. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-82-X.
• Chen, Fei (2020). Study on the Synchronistic King List from Ashur. Leiden: BRILL. ISBN 978-9004430914.
• Dalley, Stephanie. "Assyrian Warfare". In Frahm (2017).
• Deutscher, G. (2009). "Akkadian". Concise Encyclopedia of Languages of the World. Oxford: Elsevier. ISBN 978-0-08-087774-7.
• Donabed, Sargon George (2019). "Persistent Perseverence: A Trajectory of Assyrian History in the Modern Age". ใน Rowe, Paul S. (บ.ก.). Routledge Handbook of Minorities in the Middle East. London. ISBN 978-1138649040.
• Düring, Bleda S. (2020). The Imperialisation of Assyria: An Archaeological Approach. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1108478748.
• Drower, Margaret Stephana; Gray, Eric William; Sherwin-White, Susan Mary (2012). "Osroëne". ใน Hornblower, Simon; Spawforth, Antony; Eidinow, Esther (บ.ก.). The Oxford Classical Dictionary (4 ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-954556-8.
• Elayi, Josette (2017). Sargon II, King of Assyria. SBL Press. ISBN 978-1628371772.
• Eppihimer, Melissa (2013). "Representing Ashur: The Old Assyrian Rulers' Seals and Their Ur III Prototype". Journal of Near Eastern Studies. 72 (1): 35–49. doi:10.1086/669098. JSTOR 10.1086/669098. S2CID 162825616.
• Fales, Frederick Mario. "Assyrian Legal Traditions". In Frahm (2017).
• Filoni, Fernando (2017). The Church in Iraq. Washington, D.C.: The Catholic University of America Press. ISBN 978-0813229652.
• Fincke, Jeanette C. "Assyrian Scholarship and Scribal Culture in Kalḫu and Nineveh". In Frahm (2017).
• Fink, Sebastian (2020). "Invisible Mesopotamian royal women?". ใน Carney, Elizabeth D. & Müller, Sabine (บ.ก.). The Routledge Companion to Women and Monarchy in the Ancient Mediterranean World. London: Routledge. pp. 137–148. doi:10.4324/9780429434105-15. ISBN 978-0429434105. S2CID 224979097.
• Foster, Benjamin R. (2016). The Age of Agade: Inventing Empire in Ancient Mesopotamia. Oxford: Routledge. ISBN 978-1315686561.
• Frahm, Eckart, บ.ก. (2017). A Companion to Assyria. Hoboken: John Wiley & Sons. ISBN 978-1118325247.
• Frahm, Eckart (2017a). Introduction. In Frahm (2017).
• Frahm, Eckart (2017b). "The Neo-Assyrian Period (ca. 1000–609 BCE)". In Frahm (2017).
• Garfinkle, Steven J. (2007). "The Assyrians: A New Look at an Ancient Power". ใน Rubio, Gonzalo; Garfinkle, Steven J.; Beckman, Gary; Snell, Daniel C.; Chavalas, Mark W. (บ.ก.). Current Issues and the Study of the Ancient Near East. Publications of the Association of Ancient Historians. Claremont: Regina Books. ISBN 978-1930053465.
• Gaunt, David; Atto, Naures; Barthoma, Soner O. (2017). Let Them Not Return: Sayfo – The Genocide Against the Assyrian, Syriac, and Chaldean Christians in the Ottoman Empire. New York: Berghahn. ISBN 978-1785334986.
• Gerster, Georg (2005). The Past from Above: Aerial Photographs of Archaeological Sites. Los Angeles: J. Paul Getty Museum. ISBN 978-0892368174.
• Haider, Peter W. (2008). "Tradition and change in the beliefs at Assur, Nineveh and Nisibis between 300 BC and AD 300". ใน Kaizer, Ted (บ.ก.). The Variety of Local Religious Life in the Near East: In the Hellenistic and Roman Periods. Leiden: BRILL. ISBN 978-9004167353.
• Harper, Prudence O.; Klengel-Brandt, Evelyn; Aruz, Joan; Benzel, Kim (1995). Assyrian Origins: Discoveries at Ashur on the Tigris: Antiquities in the Vorderasiatisches Museum, Berlin. New York: Metropolitan Museum of Art. ISBN 0-87099-743-2.
• Hauser, Stefan R. "Post-Imperial Assyria". In Frahm (2017).
• Heeßel, Nils P. "Assyrian Scholarship and Scribal Culture in Ashur". In Frahm (2017).
• Jackson, Cailah (2020). Islamic Manuscripts of Late Medieval Rum, 1270s-1370s: Production, Patronage and the Arts of the Book. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 978-1474451505.
• Jacobsen, Douglas (2021). The World's Christians: Who They Are, Where They Are, and How They Got There. Hoboken: Wiley Blackwell. ISBN 978-1119626107.
• Jakob, Stefan (2017a). "The Middle Assyrian Period (14th to 11th Century BCE)". In Frahm (2017).
• Jakob, Stefan (2017b). "Economy, Society, and Daily Life in the Middle Assyrian Period". In Frahm (2017).
• James, E. O. (1966). The Tree of Life: An Archaeological Study. BRILL. ISBN 978-9004378025.
• Jupp, James (2001). Australian People: An Encyclopedia of the Nation, its People and their Origins. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-80789-1.
• Kalimi, Isaac; Richardson, Seth (2014). "Sennacherib at the Gates of Jerusalem: Story, History and Historiography: An Introduction". ใน Kalimi, Isaac; Richardson, Seth (บ.ก.). Sennacherib at the Gates of Jerusalem: Story, History and Historiography. Leiden: Brill Publishers. ISBN 978-9004265615.
• Kaufman, Stephen A. (1974). The Akkadian Influences on Aramaic. The Oriental Institute of the University of Chicago Assyriological Studies. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-62281-9.
• Kertai, David (2013). "The Queens of the Neo-Assyrian Empire". Altorientalische Forschungen. 40 (1): 108–124. doi:10.1524/aof.2013.0006. S2CID 163392326.
• Kertai, David (2019). "The Throne Room of Assyria". ใน Bietak, Manfred; Matthiae, Paolo; Prell, Silvia (บ.ก.). Ancient Egyptian and Ancient Near Eastern Palaces. Volume II: Proceedings of a workshop held at the 10th ICAANE in Vienna, 25-26 April 2016. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. pp. 41–56. doi:10.2307/j.ctvh4zg0s.6. ISBN 978-3447111836. JSTOR j.ctvh4zg0s.6. S2CID 194319884.
• Kletter, Raz; Zwickel, Wolfgang (2006). "The Assyrian Building of ʿAyyelet ha-Šaḥar". Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins. 122 (2): 151–186. JSTOR 27931796.
• Lambert, W. G. (1983). "The God Aššur". Iraq. 45 (1): 82–86. doi:10.2307/4200181. JSTOR 4200181. S2CID 163337976.
• Lewy, Hildegard (1971). "Assyria c. 2600–1816 BC". ใน Edwards, I. E. S.; Gadd, C. J.; Hammond, N. G. L. (บ.ก.). The Cambridge Ancient History: Volume I Part 2: Early History of the Middle East (3rd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-07791-5.
• Liverani, Mario (2014). The Ancient Near East: History, Society and Economy. แปลโดย Tabatabai, Soraia. Oxford: Routledge. ISBN 978-0415679053.
• Livingstone, Alasdair (2009). "Remembrance at Assur: The Case of the dated Aramaic memorials". Studia Orientalia Electronica. 106: 151–157.
• Livingstone, Alasdair. "Assyrian Literature". In Frahm (2017).
• Llop, Jaume (2012). "The Development of the Middle Assyrian Provinces". Altorientalische Forschungen. 39 (1): 87–111. doi:10.1524/aofo.2012.0007. JSTOR 41440513. S2CID 163552048.
• Luukko, Mikko; Van Buylaere, Greta. "Languages and Writing Systems in Assyria". In Frahm (2017).
• Mack, Jennifer (2017). The Construction of Equality: Syriac Immigration and the Swedish City. Minneapolis: University of Minnesota Press. ISBN 978-1452955018.
• Mallowan, Max E. L. (1971). "The Early Dynastic Period in Mesopotamia". ใน Edwards, I. E. S.; Gadd, C. J.; Hammond, N. G. L. (บ.ก.). The Cambridge Ancient History: Volume I Part 2: Early History of the Middle East (3rd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-07791-5.
• Marciak, Michal; Wójcikowski, Robert S. (2016). "Images of the Kings of Adiabene: Numismatic and Sculptural Evidence". Iraq. 78: 79–101. doi:10.1017/irq.2016.8. S2CID 56050063.
• Marciak, Michał (2017). Sophene, Gordyene, and Adiabene: Three Regna Minora of Northern Mesopotamia Between East and West. Leiden: BRILL. ISBN 978-9004350700.
• Maul, Stefan M. "Assyrian Religion". In Frahm (2017).
• Michel, Cécile. "Economy, Society, and Daily Life in the Old Assyrian Period". In Frahm (2017).
• Murre-van den Berg, Heleen (2021). "Syriac literature and Muslim-Christian relations under the Ottomans, 16th-19th centuries". ใน Thomas, David; Chesworth, John A. (บ.ก.). Christian-Muslim Relations. A Bibliographical History Volume 18. The Ottoman Empire (1800-1914). Leiden: BRILL. ISBN 978-9004448094.
• Na'aman, Nadav (1991). "Chronology and History in the Late Assyrian Empire (631—619 B.C.)". Zeitschrift für Assyriologie. 81 (1–2): 243–267. doi:10.1515/zava.1991.81.1-2.243. S2CID 159785150.
• Novák, Mirko (2016). "Assyrians and Arameans: Modes of Cohabitation and Acculuration at Guzana (Tell Halaf)". ใน Aruz, Joan; Seymour, Michael (บ.ก.). Assyria to Iberia: Art and Culture in the Iron Age. New York: Metropolitan Museum of Art. ISBN 978-1588396068.
• Oates, Joan (1992). "The fall of Assyria (635–609 BC)". The Cambridge Ancient History Volume 3 Part 2: The Assyrian and Babylonian Empires and Other States of the Near East, from the Eighth to the Sixth Centuries BC. Cambridge University Press. ISBN 978-3111033587.
• Odisho, Edward Y. (1988). The Sound System of Modern Assyrian (Neo-Aramaic). Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 3-447-02744-4.
• Parker, Bradley J. (2011). "The Construction and Performance of Kingship in the Neo-Assyrian Empire". Journal of Anthropological Research. 67 (3): 357–386. doi:10.3998/jar.0521004.0067.303. JSTOR 41303323. S2CID 145597598.
• Parpola, Simo (2004). "National and Ethnic Identity in the Neo-Assyrian Empire and Assyrian Identity in Post-Empire Times". Journal of Assyrian Academic Studies. 18 (2): 5–22.
• Payne, Richard (2012). "Avoiding Ethnicity: Uses of the Ancient Past in Late Sasanian Northern Mesopotamia". ใน Pohl, Walter; Gantner, Clemens; Payne, Richard (บ.ก.). Visions of Community in the Post-Roman World: The West, Byzantium and the Islamic World, 300–1100. Farnham: Ashgate Publishing. ISBN 978-1409427094.
• Radner, Karen (2015). Ancient Assyria: A Very Short Introduction. Oxford University Press. ISBN 978-0198715900.
• Radner, Karen (2015b). "Royal pen pals: the kings of Assyria in correspondence with officials, clients and total strangers (8th and 7th centuries BC)" (PDF). ใน S. Prochazka; L. Reinfandt; S. Tost (บ.ก.). Official Epistolography and the Language(s) of Power. Austrian Academy of Sciences Press.
• Radner, Karen. "Economy, Society, and Daily Life in the Neo‐Assyrian Period". In Frahm (2017).
• Radner, Karen (2019). "Last Emperor or Crown Prince Forever? Aššur-uballiṭ II of Assyria according to Archival Sources". State Archives of Assyria Studies. 28: 135–142.
• Radner, Karen (2021). "Diglossia and the Neo-Assyrian Empire's Akkadian and Aramaic Text Production". ใน Jonker, Louis C.; Berlejung, Angelika & Cornelius, Izak (บ.ก.). Multilingualism in Ancient Contexts: Perspectives from Ancient Near Eastern and Early Christian Contexts. Stellenbosch: African Sun Media. ISBN 978-1991201164.
• Reade, Julian (2011). "The Evolution of Assyrian Imperial Architecture: Political Implications and Uncertainties". Mesopotamia. XLVI: 109–125. ISSN 0076-6615.
• de Ridder, Jacob Jan (2017). "Slavery in Old Assyrian Documents". ใน Kulakoğlu, Fikri; Barjamovic, Gojko (บ.ก.). Subartu XXXIX: Kültepe International Meetings, Vol. II: Movement, Resources, Interaction. Turnhout: Brepols Publishers. ISBN 978-2503575223.
• Rollinger, Robert (2006). "The Terms "Assyria" and "Syria" Again". Journal of Near Eastern Studies. 65 (4): 283–287. doi:10.1086/511103. JSTOR 10.1086/511103. S2CID 162760021.
• Roux, Georges (1992). Ancient Iraq. Penguin Books. ISBN 978-0140125238.
• Russell, John M. (2017a). "Assyrian Cities and Architecture". In Frahm (2017).
• Russell, John M. (2017b). "Assyrian Art". In Frahm (2017).
• Saggs, Henry W. F. (1984). The Might That Was Assyria. London: Sidgwick & Jackson. ISBN 9780312035112.
• Schippmann, K. (2012). "Parthian Assur". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 8. pp. 816–817.
• Svärd, Saana (2015). "Changes in Neo-Assyrian Queenship". State Archives of Assyria Bulletin. XXI: 157–171.
• Tamari, Steve (2019). "The Land of Syria in the Late Seventeenth Century: ʿAbd al-Ghani al-Nabulusi and Linking City and Countryside through Study, Travel, and Worship". ใน Tamari, Steve (บ.ก.). Grounded Identities: Territory and Belonging in the Medieval and Early Modern Middle East and Mediterranean. Leiden: BRILL. ISBN 978-9004385337.
• Travis, Hannibal (2010). Genocide in the Middle East: The Ottoman Empire, Iraq, and Sudan. Durham: Carolina Academic Press. ISBN 978-1594604362.
• Van De Mieroop, Marc (2016). A History of the Ancient Near East (3rd ed.). Oxford: Wiley Blackwell.
• Veenhof, Klaas R.; Eidem, Jesper (2008). Mesopotamia: The Old Assyrian Period. Orbis Biblicus et Orientalis. Göttingen: Academic Press Fribourg. ISBN 978-3727816239.
• Veenhof, Klaas R. "The Old Assyrian Period (20th–18th century BCE)". In Frahm (2017).
• Wagensonner, Klaus (2018). "Sumerian in the Middle Assyrian Period" (PDF). ใน Braarvig, Jens; Geller, Markham J. (บ.ก.). Multilingualism, Lingua Franca and Lingua Sacra. Berlin: Max Planck Institute for the History of Science. ISBN 978-3945561133.
• Waters, Matt (2014). Ancient Persia: A Concise History of the Achaemenid Empire 550–330 BCE. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1107009608.
• Widengren, G. (1986). "Āsōristān". Encyclopaedia Iranica. Vol. II/8. pp. 785–786.
• Yamada, Shiego (2000). The Construction of the Assyrian Empire: A Historical Study of the Inscriptions of Shalmanesar III (859–824 B.C.) Relating to His Campaigns to the West. Leiden: BRILL. ISBN 90-04-11772-5.
• Yamada, Shiego. "The Transition Period (17th to 15th century BCE)". In Frahm (2017).
• Yapp, Malcolm (1988). The Making of the Modern Near East 1792–1923. London: Routledge. ISBN 978-0582493803.

เว็บ

• "Ashurbanipal". Encyclopaedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 28 November 2019.
• Bain, Robert (2017). "Women, Fundamentalism and Terror: Echoes of Ancient Assyria". Heinrich Böll Stiftung. สืบค้นเมื่อ 29 January 2022.
• "Newly Digitised Manuscript Sheds Valuable Light on Assyrian Identity". Assyrian Cultural & Social Youth Association (ภาษาอังกฤษ). 23 January 2022. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-12. สืบค้นเมื่อ 25 January 2022.
• Radner, Karen (2012). "The King's Road – the imperial communication network". Assyrian empire builders. University College London.