แอร์อาลเฌรี

แอร์อาลเฌรี (อาหรับ: الخطوط الجوية الجزائرية; อักษรโรมัน: al-Khuṭūṭu l-Jawwiyyatu l-Jazāā’iriyyah) เป็นสายการบินประจำชาติของประเทศแอลจีเรีย ที่มีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานเฮาวารี บูมัดยัน และสำนักงานใหญ่ในแอลเจียร์^[3][4] สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 78 แห่งใน 33 แห่งในยุโรป อเมริกาเหนือ แอฟริกา เอเชีย และตะวันออกกลาง แอร์อาลเฌรีมีรัฐบาลแอลจีเรียเป็นเจ้าของทั้งหมด

แอร์อาลเฌรี

IATA ICAO รหัสเรียก AH[1] DAH AIR ALGERIE
ก่อตั้ง	15 มีนาคม ค.ศ. 1947 (77 ปี)
ท่าหลัก	ท่าอากาศยานเฮาวารี บูมัดยัน
เมืองสำคัญ	ท่าอากาศยานออราน–อัสซานียะฮ์
สะสมไมล์	แอร์อาลเฌรีปลุส
ขนาดฝูงบิน	56
จุดหมาย	78[2]
บริษัทแม่	รัฐบาลแอลจีเรีย
สำนักงานใหญ่	แอลเจียร์ ประเทศแอลจีเรีย
บุคลากรหลัก	Hamza Benhamouda (ซีอีโอ)
เว็บไซต์	www.airalgerie.dz/en/

แอร์อาลเฌรีอยู่ในขั้นตอนการปรับข้อตกลงการบินร่วม โปรแกรมสะสมไมล์ และห้องรับรองท่าอากาศยานกับสายการบินสมาชิกของพันธมิตรสายการบินสกายทีม เพื่อให้ตรงกับข้อกำหนดในการเข้าร่วมพันธมิตร^[5] สายการบินได้มีแผนที่จะเข้าร่วมสกายทีมหรือสตาร์อัลไลแอนซ์และเริ่มสร้างความร่วมมือกับลุฟท์ฮันซ่า^[6]

กิจการองค์กร

สำนักงานใหญ่ของแอร์อาลเฌรีในแอลเจียร์

กรรมสิทธิ์บริษัทและบริษัทลูก

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2024 แอร์อาลเฌรีเป็นบริษัทร่วมทุน โดยมีรัฐบาลแอจีเรียถือหุ้นทั้งหมด 100%^[7]

แอร์อาลเฌรีมีบริษัทลูกดังนี้:

• เทคนิกแอร์อาลเฌรี
• แอร์อาลเฌรีแคเทอริง
• แอร์อาลเฌรีคาร์โก
• แอร์อาลเฌรีแฮนด์ลิง^[8]

สายการบินยังให้บริการเที่ยวบินเช่าเหมาลำและให้การสนับสนุนการสำรวจแหล่งน้ำมันและเที่ยวบินฮัจญ์สู่มักกะฮ์

บุคลากรหลัก

Bakhouche Alleche เป็นประธานเจ้าหน้าที่บริหารของสายการบิน^[9]

ผลประกอบการ

ผลประกอบการของแอร์อาลเฌรีระหว่างปี ค.ศ. 2007-2021 มีดังนี้:^[10]

	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021
มูลค่าการซื้อขาย (พันล้านดีนาร์แอลจีเรีย)	49.4	54.3	58.1	55.6	57.0	65.6	69.6	77.6	80.6	91.5	96.0	113.6
กำไรจากการดำเนินงาน (พันล้านดีนาร์แอลจีเรีย)			2.2	2.9	2.9	2.7	−1.2	−0.2	−2.5	−1.6	−9.3	−5.5
กำไรสุทธิ (พันล้านดีนาร์แอลจีเรีย)			4.0	2.3	2.6	2.8	1.2	1.4	0.1	−0.3	−2.9	−2.6
จำนวนพนักงาน (คน)			8,898	9,502	9,750	9,563	9,469	9,095	8,610	9,016	8,768	8,670
จำนวนผู้โดยสาร (ล้านคน)	2.9	3.2	3.5	3.5	3.7	4.3	4.7	5.2	5.5	6.1	6.3	6.6	6.6		1.9
อัตราบรรทุกผู้โดยสาร (%)	57			60.5	63.6	66.4	66.4	63.2	69.7	70	72	74	75.1		73.1
สินค้าบรรทุก (พันตัน)[a]	14.7		13.5	13.4	11.7	11.3	15.7	14.9	15.3	15.5	17.7	20.1	17.1		11.5
ฝูงบิน (ลำ)			39	39	43	43	43	44	54	56	58	56	57	56[b]	56
หมายเหตุ/อ้างอิง	[11][12] [13]	[11][12]	[11][14] [15]	[11][14] [16]	[17][14] [18]	[17][14] [19]	[20][14] [21]	[13][14] [22]	[13][14] [23]	[14][24]	[25][26]	[14][27] [28]	[29]	[30]	[31]

อัตลักษณ์องค์กร

โลโก้ของแอร์อาลเฌรีถูกสร้างขึ้นในปี 1966 ในแอลเจียร์ ในวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 2011 สายการบินได้ประกาศอย่างเป็นทางการว่าโลโก้นั้นเป็นนกนางแอ่น ซึ่งเป็นนกประจำชาติของประเทศ ในปี 2023 สายการบินได้เปลี่ยนโลโก้อีกครั้ง โดยได้เปลี่ยนรูปแบบฟอนต์และสัญลักษณ์

จุดหมายปลายทาง

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของแอร์อาลเฌรี

ณ เดือนกันยายน ค.ศ. 2012 แอร์อาลเฌรีครอบครองส่วนแบ่งตลาดเที่ยวบินระหว่างประเทศ 46% โดยเป็นผู้ให้บริการหลักในเที่ยวบินจากแอลจีเรียสู่สเปน และหกในสิบของเที่ยวบินความหนาแน่นสูงทั้งหมดของสายการบินเป็นเที่ยวบินสู่ฝรั่งเศส^[32]

ณ เดือนธันวาคม ค.ศ. 2023 แอร์อาลเฌรีให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 77 แห่งใน 33 ประเทศดังนี้:^[33]

ข้อตกลงการบินร่วม

แอร์อาลเฌรีได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:

• ตูนิสแอร์
• เตอร์กิชแอร์ไลน์

ฝูงบิน

ฝูงบินปัจจุบัน

โบอิง 737-800 ของแอร์อาลเฌรีในลวดลายปัจจุบัน

แอร์บัส เอ330-200 ของแอร์อาลเฌรี

ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2024 แอร์อาลเฌรีมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:^[34][35][36]

ฝูงบินของแอร์อาลเฌรี

เครื่องบิน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	ผู้โดยสาร				หมายเหตุ
			B	P	Y	รวม
แอร์บัส เอ330-200	8	—	14	22	196	232
			18	14	219	251[37]
แอร์บัส เอ330-900	—	5[38]	รอประกาศ				ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2025[39]
แอร์บัส เอ350-1000	—	2[38]	รอประกาศ				ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2025[39]
เอทีอาร์ 72-500	12	—	—	—	66	66
					70	70
เอทีอาร์ 72-600	3	—	—	—	68	68[40]
โบอิง 737-600	5	—	—	16	85	101
โบอิง 737-700ซี	2[41]	—	—	8	104	112
โบอิง 737-800	24[41]	—	—	48	114	162
โบอิง 737 แมกซ์ 9	—	8[42]	รอประกาศ				ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2027[43][44]
ฝูงบินของแอร์อาลเฌรีคาร์โก
โบอิง 737-800BCF	1[45]	—	สินค้า
รวม	55	15

แอร์อาลเฌรีมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 16.3 ปี

ฝูงบินในอดีต

ซูว์ดาวียาซียงการาแวลของแอร์แอลเฌรี

โบอิง 747-100 ของแอร์อาลเฌรี

โบอิง 707 ของแอร์อาลเฌรี

โบอิง 727-200 ของแอร์อาลเฌรี

แอร์อาลเฌรีเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:^[46]

เครื่องบิน	จำนวน	เริ่มประจำการ	ปลดประจำการ	หมายเหตุ	อ้างอิง
อาเอร็อสปาซียาล แอน 262	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[47]
แอร์บัส เอ300บี1	2	1981	1985	เช่าจากทรานส์ยูโรเปียนแอร์เวย์	[48]
แอร์บัส เอ300บี4	2			เช่าจากลุฟท์ฮันซ่า
แอร์บัส เอ310-200	6	1984	1995		[48]
แอร์บัส เอ310-300	2	2005	2007
แอร์บัส เอ320-200	4	2005	2015	ทั้งหมดเช่า
แอร์บัส เอ330-300	8	2014	2016
แอร์บัส เอ340-300	3	2012	2014
บีชคราฟท์ ควีนแอร์	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ให้บริการเที่ยวบินขนส่งสินค้า	[47]
โบอิง 707	ไม่ทราบ	1971	ไม่ทราบ		[49][50]
โบอิง 727-100	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[47]
โบอิง 727-200	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ
โบอิง 737-200	30	1969	2006		[48]
โบอิง 737-400	5	1999	2002
โบอิง 737-400SF	3	2004	2009
โบอิง 737-800	5	2000	2012	ทั้งหมดเข่า	[48]
โบอิง 747-100	5	1979	1986		[46]
โบอิง 747-100SF	1	1986	1986		[46]
โบอิง 747-200	1	2005	2006	เช่าจากแอร์แอตแลนตาไอซ์แลนดิก	[46]
โบอิง 747-200ซี	3	1975	1982	เช่าจากเวิลด์แอร์เวย์	[46]
โบอิง 747-200เอ็ม	1	2004	2004	เช่าจากแอร์แอตแลนตาไอซ์แลนดิก	[46]
โบอิง 747-200SF	1	1981	1985		[46]
โบอิง 767-300	5	1990	2019		[51][52]
โบอิง 777-200	2	2003	2003
เบรเกต์ 763 เดอ-ฟอนต์	ไม่ทราบ	1952	1953	ลูกค้าเปิดตัว ให้บริการเที่ยวบินขนส่งสินค้า	[53][54]
คอนแวร์ ซีวี-640	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[47]
ดักลาส ซี-47 สกายเทรน	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[49]
ดักลาส ซี-54 สกายมาสเตอร์	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ
ดักลาส ดีซี-4	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[53]
ดักลาส ดีซี-6	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[49]
ฟอกเกอร์ เอฟ-27	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ
กรัมแมน เอ๊ก แคท	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ให้บริการเที่ยวบินขนส่งสินค้า	[47]
แฮนลีย์ เพจ ดาร์ท เฮรัลด์	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	[49]
ล็อกฮีด คอนสเตเลชัน	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[49]
แมคดอนเนลล์ดักลาส เอ็มดี-83	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	เช่าจากสวิฟต์แอร์ หนึ่งลำตกในเที่ยวบินที่ 5017	[55]
ไพเพอร์ พีเอ-32	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ให้บริการเที่ยวบินขนส่งสินค้า	[47]
ซูว์ดาวียาซียงการาแวล	ไม่ทราบ	1960	ไม่ทราบ		[56][57]
ซูว์-แว็สต์ บร์ตานี	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[53]
วิกเกอร์ วิสเคาน์ท	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ	ไม่ทราบ		[49]

หมายเหตุ

1. the "(000)" in the AFRAA annual reports of 2021 and 2022 on the pages headlined "ANNEX 1: AFRAA member airlines performance" are not correct.
2. ให้บริการ 28 ลำ

แหล่งอ้างอิง

อ้างอิง

1. "IATA - Airline and Airport Code Search". iata.org. สืบค้นเมื่อ 1 June 2015.
2. "Air Algérie on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-11-22.
3. "Our Branches เก็บถาวร 10 กันยายน 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน." Air Algérie. Retrieved on 10 February 2011. English: "HeadQuarters Address AIR ALGÉRIE 1, PLACE MAURICE AUDIN ALGER- ALGÉRIE" French: "Direction Générale SIÉGE social AIR ALGÉRIE 1, PLACE MAURICE AUDIN ALGER- ALGÉRIE"
4. "World Airline Directory." Flight International. 30 March 1985. 33." Retrieved on 17 June 2009. "Head Office: 1 Place Maurice Audin, Immeuble El-Djazair, Algiers, Algeria."
5. "Le Figaro– Air Algerie to join SkyTeam". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 September 2007. สืบค้นเมื่อ 8 April 2007.
6. Saidoun, Nabila (1 July 2012). "Le PD-G Mohamed-Salah boultif vise le leadership du marché international". Liberte-algerie.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2014.
7. "Air Algerie to spend $762 million upgrading its fleet". Middle East . 14 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2014.
8. "Air Algérie adopte un plan de modernisation". DZ Entreprise (ภาษาฝรั่งเศส). 2015-12-30. สืบค้นเมื่อ 2020-01-15.
9. "Raising the flag". Arabian Aerospace. สืบค้นเมื่อ 9 July 2019.
10. "Annual Reports - AFRAA - African Airlines Association" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2018-11-14. สืบค้นเมื่อ 2023-11-23.
11. "About Us". Air Algérie. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2010. สืบค้นเมื่อ 4 February 2013.
12. "Air Algerie: 10 percent increase of turnover in 2008". The Free Library. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
13. "Air Algérie seat capacity up 7.5% in 12 months". anna.aero. 11 July 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-18. สืบค้นเมื่อ 9 July 2019.
14. "Air Algérie Profit and Loss Accounts". Companies House, London. สืบค้นเมื่อ 9 July 2019.
15. "AFRAA Annual Report 2010" (PDF). AFRAA.
16. "AFRAA Annual Report 2011" (PDF). AFRAA.
17. "About Us". Air Algérie. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2010. สืบค้นเมื่อ 1 March 2015.
18. "AFRAA Annual Report 2012" (PDF). AFRAA.
19. "AFRAA Annual Report 2013" (PDF). AFRAA.
20. "Annual Report 2014". African Airlines Association. 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 March 2016. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
21. "AFRAA Annual Report 2014" (PDF). AFRAA.
22. "AFRAA Annual Report 2015" (PDF). AFRAA. สืบค้นเมื่อ November 24, 2023.
23. "AFRAA Annual Report 2016" (PDF). AFRAA. สืบค้นเมื่อ November 24, 2023.
24. "AFRAA Annual Report 2017" (PDF). AFRAA. 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 January 2019. สืบค้นเมื่อ 18 February 2020.
25. "Air Algerie Evaluating Order For About 35 Aircraft". Forbes. 31 December 2017. สืบค้นเมื่อ 9 July 2019.
26. "AFRAA Annual Report 2018" (PDF). AFRAA. 2018.
27. "AFRAA Annual Report 2019" (PDF). AFRAA. 2019.
28. "Our Fleet". Air Algérie. สืบค้นเมื่อ 9 July 2019.
29. "AFRAA Annual Report 2020" (PDF). AFRAA. สืบค้นเมื่อ November 24, 2023.
30. "AFRAA Annual Report 2021" (PDF). AFRAA. สืบค้นเมื่อ November 24, 2023.
31. "AFRAA Annual Report 2022" (PDF). AFRAA. สืบค้นเมื่อ November 24, 2023.
32. "Europe's LCCs are making a first entry in Algeria". Centre for Aviation. 6 September 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 November 2012.
33. "Nos destinations". Air Algérie (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2020-01-15.
34. "Air Algérie Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-05-08.
35. "Global Airline Guide 2019 (Part One)". Airliner World: 4. พฤษภาคม 2567.
36. "Notre Flotte". Air Algérie (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2024-05-17.
37. "Air Algérie réceptionne un second A330 flambant neuf" [Air Algérie took delivery of a second wide-body aircraft] (ภาษาฝรั่งเศส). Air Journal. สืบค้นเมื่อ 31 May 2015.
38. "Air Algérie orders five A330-900s and two A350-1000s" (Press release). Airbus. 1 June 2023. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2023.
39. "Air Algérie orders A330neo, A350s". ch-aviation GmbH. 1 June 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2023. สืบค้นเมื่อ 1 June 2023.
40. Moores, Victoria (6 January 2014). "Air Algérie orders three ATR 72-600s, commits to eight Boeing 737-800s". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2014. สืบค้นเมื่อ 6 January 2014.
41. "Notre Flotte".
42. "Air Algérie Orders Eight Boeing 737 MAX Jets, Commits To Two 737-800 Boeing Converted Freighters". Boeing. 20 June 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2023. สืบค้นเมื่อ 7 July 2023.
43. "Air Algerie Boosts Boeing Airshow With Order For 737 MAX & BCF". simpleflying.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-06-20.
44. "Air Algérie finalizes order for eight Boeing 737 MAX 9". aviacionline.com. สืบค้นเมื่อ 18 May 2023.
45. "Air Algérie adds first B737-800P2F". Ch-Aviation. สืบค้นเมื่อ 7 August 2018.
46. "Air Algerie fleet details". Airfleets.
47. "World airline directory – Air Algérie (Société Nationale de Transport et de Travail Aérien)". Flight International. 118 (3716): 271. 26 July 1980. ISSN 0015-3710. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 November 2012.
48. "Air Algérie fleet list at planespotters.net". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 January 2012. สืบค้นเมื่อ 31 March 2011.
49. "SubFleets for: Air Algérie". AeroTransport Data Bank. 24 June 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2015.
50. "PICTURES: Algerian airlines Tassili and Air Algerie take new Boeings". Flightglobal. 6 April 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 July 2013. สืบค้นเมื่อ 16 January 2013.
51. "Operations: Air Transport – Air Algerie joins 767 club". Flight International. 138 (4227): 9. 1–7 August 1990. ISSN 0015-3710. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2015. 
52. "Air Algérie trouve des repreneurs "américains"!". الشروق أونلاين (ภาษาอาหรับ). 2019-02-06. สืบค้นเมื่อ 2020-01-16.
53. "French independents merge". Flight: 468. 10 April 1953. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 January 2013.
54. Hirst, Mike (2009). "Double-Decker Déja-vu". Aeroplane (December 2009): 72–76.
55. Flottau, Jens; Svitak, Amy (25 July 2014). "Air Algerie MD-83 wreckage found in Mali". Air Transport World. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2014.
56. "Air commerce". Flight. 5 February 1960. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2014. สืบค้นเมื่อ 18 January 2013. Pictured outside the Sud factory and control tower at Toulouse is the first Carayelle for Air Algerie, delivery of which was accepted early last month. It has been in service for nearly five weeks.
57. "Brevities". Flight. 77 (2655): 163. 29 January 1960. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 May 2015. The first Caravelle for Air Algerie was accepted by the president and general manager of the airline, M Jean Richard-Deshais, at Toulouse on 6 January. The aircraft entered service on the route between Algiers and Paris on 12 January.

บรรณานุกรม

• Guttery, Ben R. (1998). Encyclopedia of African Airlines. Jefferson, NC: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-0495-7.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ