เฮียงทง

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ เซี่ยง (向)

เฮียงทง^[1] หรือ เอียทง^[2] (เสียชีวิต ค.ศ. 240) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เซี่ยง ฉ่ง (จีน: 向寵; พินอิน: Xiàng Chǒng) เป็นขุนพลของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน ในฎีกาออกศึก (ชูชือเปี่ยว) จูกัดเหลียงระบุชื่อเฮียงทงว่าเป็นข้าราชบริพารผู้มีลักษณะดี มีความสามารถ และเชี่ยวชาญการทหาร จูกัดเหลียงทูลเสนอจักรพรรดิเล่าเสี้ยนให้นำความสามารถของเฮียงไปใช้ให้เกิดประโยชน์ เฮียงทงเป็นหลานอาของเอี่ยงลองบัณฑิตของจ๊กก๊ก

เฮียงทง (เซี่ยง ฉ่ง)
向寵
รูปปั้นของเฮียงทงศาลจูกัดเหลียงในนครเฉิงตู มณฑลเสฉวน
ผู้บัญชาการทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่งจฺวิน)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 240 (240)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
แม่ทัพทัพกลาง (中都督 จงตูตู)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 223 (223) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
หัวหน้ารัฐบาล	จูกัดเหลียง
ขุนพลรักษาค่ายใหญ่ (牙門將 หยาเหมินเจี้ยง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 223 (223)
กษัตริย์	เล่าปี่
หัวหน้ารัฐบาล	จูกัดเหลียง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ นครอี๋เฉิง มณฑลหูเป่ย์
เสียชีวิต	ค.ศ. 240 อำเภอหลูชาน มณฑลเสฉวน
ญาติ	เซี่ยง ชง (น้องชาย) เอี่ยงลอง (อา) เซี่ยง เถียว (ลูกพี่ลูกน้อง)
อาชีพ	ขุนพล
บรรดาศักดิ์	ตูถิงโหว (都亭侯)

ประวัติ

เฮียงทงเป็นชาวอำเภอยี่เซง (宜城 อี๋เฉิง) เมืองซงหยง (襄陽 เซียงหยาง) ซึ่งปัจจุบันคือนครอี๋เฉิง มณฑลหูเป่ย์ อาของเฮียงทงคือเอี่ยงลอง (向朗 เซี่ยง หล่าง) รับราชการกับเล่าเปียว เจ้ามณฑลเกงจิ๋ว (ครอบคุลมพื้นที่ของมณฑลหูเป่ย์และมณฑลหูหนานในปัจจุบัน) ในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และภายหลังรับใช้ขุนศึกเล่าปี่ซึ่งภายหลังเป็นจักรพรรดิผู้สถาปนารัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก^[3]

เฮียงทงเริ่มรับราชการทหารในจ๊กก๊กในฐานะขุนพลรักษาค่ายใหญ่ (牙門將 หยาเหมินเจี้ยง) ในรัชสมัยของเล่าปี่ตั้งแต่ ค.ศ. 221 ถึง ค.ศ. 223 ในช่วงยุทธการที่อิเหลงในปี ค.ศ. 221–222 ระหว่างที่ทัพจ๊กก๊กถอยหนีหลังพ่ายแพ้ มีเพียงหน่วยทหารของเฮียงที่สามารถล่าถอยได้โดยไม่มีความสูญเสียใด ๆ ตลอดทาง จึงทำให้เฮียงทงได้รับการยกย่องอย่างสูงจากเล่าปี่^[4]

ในปี ค.ศ. 223 เมื่อเล่าเสี้ยนขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่หลังการสวรรคตของเล่าปี่พระบิดา เล่าเสี้ยนพระราชทานบรรดาศักดิ์ตูเซียงโหว (都亭侯) ให้เฮียงทง และแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพทัพกลาง (中都督 จงตูตู) ในหมู่ทหารราชองครักษ์ ราวปี ค.ศ. 227 หรือ ค.ศ. 228 เมื่อจูกัดเหลียงอัครมหาเสนาบดีแห่งจ๊กก๊กกำลังจะยกทัพบุกขึ้นเหนือครั้งแรกเพื่อรบกับวุยก๊กรัฐอริของจ๊กก๊ก จูกัดเหลียงเขียนฎีกาออกศึกถวายเล่าเสี้ยนเพื่อทูลอธิบายเหตุผลของการทำศึกต่อวุยก๊กและถวายคำแนะนำแก่จักรพรรดิเล่าเสี้ยนในเรื่องการปกครอง^[5]

ในฎีกาออกศึก จูกัดเหลียงระบุถึงเฮียงทงไว้ว่า "ขุนพลเฮียงทงเป็นผู้ประพฤติอย่างมีคุณธรรมและยุติธรรม และยังเชี่ยวชาญเรื่องการทหาร ในอดีตเขาได้รับการทดสอบและตอบปัญหาในเวลานั้่นได้เป็นอย่างดี จักรพรรดิองค์ก่อนทรงยกย่องเขาว่าเป็นผู้มีความสามารถ เฮียงทงจึงได้รับการเสนอขึ้นเป็นแม่ทัพ (督 ตู) ตามความต้องการของมวลชน ตามทัศนะอันต้อยต่ำของข้าพระพุทธเจ้าแล้ว กิจการการทหารควรหารือกับเฮียงทงก่อน แล้วกองทัพก็จะสามารถเดินหน้าประสานต่อไปได้เป็นแน่ เราจึงจะสามารถเก็บเกี่ยวชัยชนะมาได้"^[6]

ภายหลังเฮียงทงได้เลื่อนขึ้นเป็นผู้บัญชาการทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่งจฺวิน) ในปี ค.ศ. 240 เฮียงทงถูกสังหารในที่รบระหว่างนำทัพจ๊กก๊กปราบกบฏที่ก่อขึ้นโดยชนเผ่าท้องถิ่นในเมืองฮั่นเจีย (漢嘉郡 ฮั่นเจียจฺวิ้น; อยู่บริเวณอำเภอหลูชาน มณฑลเสฉวนในปัจจุบัน)^[7]

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

1. ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 23, 2023.
2. ("บัดนี้ขุนนางทั้งปวงซึ่งมีสติปัญญา แลทหารซึ่งมีฝีมือก็ตั้งใจสนองพระคุณโดยสุจริตอยู่สิ้น กุยฮิวจี๋หนึ่ง บิฮุยหนึ่ง ตันอุ๋นหนึ่ง สามคนนี้เปนขุนนางผู้ใหญ่ เอียทงหนึ่ง ตันจิ๋นหนึ่ง เจียวอ้วนหนึ่ง สามคนนี้เปนนายทหารเอก มีฝีมือเข้มแขงรู้การสงครามเคยทำศึกได้ชัยชนะมาเปนอันมาก") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 23, 2023.
3. (朗兄子寵，先主時為牙門將。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.
4. (秭歸之敗，寵營特完。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.
5. (建興元年封都亭侯，後為中部督，典宿衛兵。諸葛亮當北行，) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.
6. (表與後主曰：「將軍向寵，性行淑均，曉暢軍事，試用於昔，先帝稱之曰能，是以眾論舉寵為督。愚以為營中之事，悉以咨之，必能使行陳和睦，優劣得所也。」) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.
7. (遷中領軍。延熙三年，征漢嘉蠻夷，遇害。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 41.

บรรณานุกรม

• ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
• สี จั้วฉื่อ (ศตวรรษที่ 4). บันทึกซงหยง (เซียงหยางจี้).
• เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).