Loading AI tools
อำเภอในจังหวัดระนอง ประเทศไทย จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุขสำราญ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดระนอง มีแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ ได้แก่ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคา หาดประพาส บ้านทะเลนอก น้ำตกโตนกลอย และหมู่เกาะกำ เกาะค้างคาว เกาะญี่ปุ่น ในเขตอุทยานแห่งชาติแหลมสน และเป็นเขตประวัติศาสตร์ที่สำคัญ ได้แก่ แหล่งโบราณคดีภูเขาทอง
อำเภอสุขสำราญ | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Suk Samran |
หมู่เกาะกำในอุทยานแห่งชาติแหลมสน ตำบลกำพวน | |
คำขวัญ: หมู่เกาะกำงามตา เลี้ยงกุ้งปลาหมื่นล้าน แตงโมหวานชั้นดี หาดยาวรีน้ำตกสวย คนร่ำรวยคุณธรรม | |
แผนที่จังหวัดระนอง เน้นอำเภอสุขสำราญ | |
พิกัด: 9°20′42″N 98°25′48″E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ระนอง |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 395.080 ตร.กม. (152.541 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 14,378 คน |
• ความหนาแน่น | 36.39 คน/ตร.กม. (94.2 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 85120 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 8505 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอสุขสำราญ หมู่ที่ 5 ตำบลกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง 85120 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
อำเภอสุขสำราญมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ท้องที่อำเภอสุขสำราญเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลกำพวน อำเภอเมืองระนอง ซึ่งกำพวนเป็นหัวเมืองเล็กรอบนอกเมืองหนึ่ง มีการประกาศตั้งเป็นหัวเมือง 12 นักษัตร ในสมัยพระเจ้าจันทรภาณุ ใน พ.ศ. 1779 โดยเมื่อก่อนนั้นได้มีชาวอาหรับเปอร์เซีย มาตั้งชุมชนอยู่ที่บนควนต้นท่อม (ปัจจุบันเรียกว่า ภูเขาทอง) และควนชี ปัจจุบันอยู่ในเขตบางกล้วยนอก ตำบลนาคา ได้มีการทำลูกปัดและทำทอง นำไปขายตามหัวเมืองต่างๆ เมื่อประมาณ 700 กว่าปีที่แล้ว สภาพพื้นที่ทางธรรมชาติในอดีตในพื้นที่เป็นชุมชนในปัจจุบัน เมื่ออดีตเป็นทะเล ซึ่งเมื่อชุมชนขยายขึ้นไม่มีพื้นที่ๆจะทำมาหากินที่อยู่อาศัยและประกอบกับมรสุมทางทะเล เมื่ออดีตลำบาก ต่อการตั้งถิ่นฐานให้ถาวร จึงมีการละทิ้งชุมชนไปอยู่ที่ใดไม่ปรากฏเป็นที่ชัดเจน มีผู้เฒ่าบางท่านเล่าว่า ถูกโรคห่าระบาดหนักทำให้ล้มหายตายจากจนหมดชุมชน และตั้งเป็นตำบลตั้งแต่ พ.ศ. 2450 โดยขึ้นการปกครองกับอำเภอเขานิเวศน์
พื้นที่ตำบลกำพวนได้ย้ายมาขึ้นการปกครองกับกิ่งอำเภอกะเปอร์ โดยแยกตัวจากอำเภอเขานิเวศน์ จนในปี พ.ศ. 2490 ทางกระทรวงมหาดไทยได้แยกท้องที่หมู่ 5–7 (ในขณะนั้น) ของตำบลกำพวน มาจัดตั้งเป็น ตำบลนาคา[1] ทำให้พื้นที่ด้านใต้กิ่งอำเภอกะเปอร์ มีทั้งหมด 2 ตำบล และในวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2508 ทางกระทรวงมหาดไทยได้ยกฐานะกิ่งอำเภอกะเปอร์ อำเภอเมืองระนอง ขึ้นเป็น อำเภอกะเปอร์[2] ทำให้พื้นที่ของตำบลกำพวน และตำบลนาคา ย้ายมาขึ้นการปกครองกับอำเภอกะเปอร์
ปี พ.ศ. 2534 ราษฎรในพื้นที่ได้ยื่นเรื่องราวต่อราชการ ขอให้ตั้งกิ่งอำเภอขึ้นที่พื้นที่ตำบลกำพวน โดยกระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาเห็นว่าราษฎรทั้งสองตำบล ได้แก่ ตำบลกำพวน และตำบลนาคา เป็นตำบลที่อยู่ไกลท้องที่ทุรกันดาร และห่างไกลจากตัวอำเภอ เจ้าหน้าที่มีโอกาสตรวจเยี่ยมเยือนดูแลทุกข์สุขของราษฎรน้อยมาก เพราะทางคมนาคมไม่สะดวก ซึ่งอาจเป็นการเสียหายในด้านการปกครอง ประกอบกับหมู่บ้านดังกล่าวมีโอกาสที่จะเจริญในอนาคต เพราะราษฎรอาศัยอยู่กันหนาแน่นมาก และมีพื้นที่ทำมาหากินได้ โดยเฉพาะมีทรัพยากรทางธรรมชาติ พอที่จะยกระดับการครองชีพของราษฎรของตำบลกำพวน และตำบลนาคาให้ดียิ่งขึ้น จึงแนะนำประชุมชี้แจงร่วมกับทางอำเภอกะเปอร์ รายงานต่อกระทรวงมหาดไทย ขอจัดตั้งที่ว่าการกิ่งอำเภอที่ตำบลกำพวนขึ้น
ต่อมาเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2535 ได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกตำบลกำพวน และตำบลนาคา ออกจากการปกครองของอำเภอกะเปอร์ รวมตั้งเป็น กิ่งอำเภอสุขสำราญ ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2535 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน ปีเดียวกัน[3] กำหนดให้ขึ้นการปกครองกับอำเภอกะเปอร์ และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอสุขสำราญ ลงวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550 โดยมีผลบังคับภายในวันที่ 8 กันยายน[4] ตามโครงการเฉลิมพระเกียรติเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา 5 ธันวาคม พ.ศ. 2550
อำเภอสุขสำราญเป็นที่ตั้งของเขตรักษาพันธุ์ป่าคลองนาคา ซึ่งมีพลับพลึงธาร พืชที่มีฉายาว่า "ราชินีแห่งสายน้ำ" ถือได้ว่าเป็นพืชน้ำที่สวยงามและหายากมากที่สุดชนิดหนึ่ง โดยพบได้เฉพาะที่จังหวัดระนองตอนล่างและพังงาตอนบน ในจังหวัดระนองพบที่คลองนาคา ตำบลนาคา อำเภอสุขสำราญ เป็นพืชเฉพาะถิ่น ไม่พบที่ใหนในโลก ปัจจุบันพบเหลือแค่ร้อยละ 1 เท่านั้น และพบขึ้นอยู่อย่างกระจัดกระจาย จึงได้ขึ้นเป็นบัญชีพืชที่ใกล้สูญพันธุ์ของโลก (IUCN Redlist)
อำเภอสุขสำราญแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 2 ตำบล 15 หมู่บ้าน ได้แก่
ท้องที่อำเภอสุขสำราญประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2 แห่ง ได้แก่
อำเภอสุขสำราญ เป็นอำเภอที่มีเกาะมากที่สุดอันดับที่ 2 ในจังหวัดระนอง รองลงมาจากอำเภอเมืองระนอง มีมากถึง 12 เกาะจาก 56 เกาะ มีเกาะหลักคือ เกาะกำใหญ่ ซึ่งเป็นเกาะขนาดใหญ่อันดับที่ 5 ในจังหวัดระนอง มีเนื้อที่ประมาณ 4.008 ตารางกิโลเมตร และเกาะเล็ก ๆ อีก 11 เกาะ ซึ่งอยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติแหลมสน และองค์การบริหารส่วนตำบลนาคา ทุกเกาะมีพื้นที่รวมทั้งหมด 7.834 ตารางกิโลเมตร[6]
ลำดับที่ | ชื่อเกาะ | ตำบล | พื้นที่ (ตร.กม.) | หน่วยงาน | |||||||
1 | กำหนุ่ย | กำพวน | 0.021 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
2 | ลูกกำออก | กำพวน | 0.028 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
3 | ลูกกำกลาง | กำพวน | 0.065 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
4 | ลูกกำใต้ | กำพวน | 0.091 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
5 | ล้าน | กำพวน | 0.422 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
6 | กำนุ้ย | กำพวน | 1.518 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
7 | กำใหญ่ | กำพวน | 4.008 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
8 | ทับนอ | นาคา | 0.773 | อุทยานแห่งชาติแหลมสน | |||||||
9 | กลาง | นาคา | 0.031 | องค์การบริหารส่วนตำบลนาคา | |||||||
10 | ลูกกำตก | นาคา | 0.283 | องค์การบริหารส่วนตำบลนาคา | |||||||
11 | นก | นาคา | 0.195 | องค์การบริหารส่วนตำบลนาคา | |||||||
12 | ค้างคาว | นาคา | 0.399 | องค์การบริหารส่วนตำบลนาคา |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.