คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
อำเภอท่าฉาง
อำเภอในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ประเทศไทย จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
ท่าฉาง เป็นอำเภอในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอพุนพิน และอำเภอไชยา
Remove ads
ประวัติ
สรุป
มุมมอง
“ท่าฉาง” เป็นเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่งตามคำบอกเล่าและตำนานเกิดขึ้นในสมัยอาณาจักรศรีวิชัย มีชื่อว่า “เมืองโฉลก” ชาวบ้านเรียกว่า เมืองโละในบริเวณแถบนี้มีเมืองขนอน ท่าทอง เวียงสระ และไชยา เมืองโฉลก (ท่าฉาง) ขึ้นกับเมืองไชยา เมื่ออาณาจักรศรีวิชัยเสื่อมอำนาจลง สุโขทัยมีอำนาจในดินแดนแถบนี้ เมืองโละจึงขึ้นกับเมืองสุโขทัยประมาณปี พ.ศ. 1800 มีฐานะเท่าเทียมกับอยุธยา มีท้าวเป็นผู้ปกครอง
ต่อมาสมัยอยุธยาเมืองโละกลับขึ้นต่อเมืองไชยาอีกครั้งหนึ่ง เมืองโละเป็นเมืองท่าขนส่งข้าวไปสู่เมืองไชยา ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 พระยาวจีสัตนารักษ์ เจ้าเมืองไชยาได้เปลี่ยนชื่อเมืองโละมาเป็นท่าฉาง เพราะได้มาตั้งยุ้งฉางที่เมืองโละนี้ เพื่อเป็นที่เก็บข้าวที่ส่งมาทางคลองบ้านท่ามาออกคลองโละ หรือคลองท่าฉาง ผู้คนทั่วไปจึงเรียกเมืองโละ (โฉลกเป็นท่าฉางมาจนทุกวันนี้) ในตอนต้นสมัยรัชกาลที่ 6 เมืองโละได้ยกฐานะจากเมืองโฉลกเป็นอำเภอท่าฉาง มีอาณาเขตขึ้นไปถึงพุมเรียง ทิศใต้จดพุนพิน บริเวณแม่น้ำตาปีในปัจจุบัน
เดิมท้องที่นี้ก่อนยกฐานะเป็น อำเภอขึ้นอยู่ในเขตปกครองของอำเภอไชยา และอำเภอพุนพิน ต่อมาเมื่อประมาณปี พ.ศ .2451 ท้องที่ตำบลเขาถ่าน ตำบลปากฉลุย ตำบลเสวียด อำเภอพุมเรียง และตำบลท่าฉาง ตำบลท่าเคย และตำบลคลองไทร อำเภอพุนพิน ได้ถูกจัดตั้งเป็น "กิ่งอำเภอท่าฉาง"[1] และกิ่งอำเภอท่าฉางได้ยกฐานะเป็นอำเภอเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2481[2]
การเรียกชื่อ “ท่าฉาง” จากการสืบสวนและสอบถามต่อๆ กันมาได้ความว่า ในสมัยที่ราษฎรต้องเสีย “ส่วย” หรือ “อากร” ให้แก่รัฐเป็นสิ่งของแทนเงินนั้น เนื่องจากท้องที่บริเวณนี้ราษฎรส่วนใหญ่มีอาชีพในการทำนา ฉะนั้น “ส่วย” หรือ “อากร” ที่ราษฎร์ต้องเสียเพื่อให้รัฐได้นำไปช่วยเหลือในการทำนุบำรุงบ้านเมืองและป้องกันประเทศชาติ ก็ใช้ข้าวเปลือกที่ได้จากการทำนามาเป็นสวย จากการที่ราษฎรต้องใช้ข้าวเปลือกเป็นส่วย จึงได้สร้างที่เก็บข้าวเปลือกเป็นแหล่งกลางขึ้นเรียกว่า “ยุ้ง” หรือ “ฉาง” สำหรับรับข้าวเปลือกจากราษฎร์ และต้องสร้างขึ้นตามริมคลองเพื่อสะดวกในการลำเลียงขนส่งไปยังเมืองต่าง ๆ ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยทางเรือจึงต้องมีท่าเทียบเรือสำหรับรับข้าวจากฉาง เพื่อส่งเป็นการส่งส่วยหรืออากรตามกล่าวมาแล้ว ราษฎรจึงเรียกรวมกันว่า “ท่าฉาง” และเรียกต่อๆ กันมา[3]
- วันที่ 9 สิงหาคม 2451 แยกพื้นที่ตำบลเขาถ่าน ตำบลปากฉลุย ตำบลเสวียด อำเภอพุมเรียง และตำบลท่าฉาง ตำบลท่าเคย และตำบลคลองไทร อำเภอพุนพิน มาจัดตั้งเป็น กิ่งอำเภอท่าฉาง[1] ขึ้นกับอำเภอพุมเรียง
- วันที่ 1 สิงหาคม 2481 ยกฐานะกิ่งอำเภอท่าฉาง อำเภอไชยา ขึ้นเป็น อำเภอท่าฉาง[2]
- วันที่ 20 กันยายน 2499 จัดตั้งสุขาภิบาลท่าฉาง ในท้องที่บางส่วนของตำบลท่าฉาง[4]
- วันที่ 1 มีนาคม 2501 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลคลองไทร อำเภอท่าฉาง[5]
- วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2514 เปลี่ยนแปลงเขตสุขาภิบาลท่าฉาง[6] ครอบคลุมมาถึงท้องที่บางส่วนของตำบลเขาถ่าน
- วันที่ 25 พฤษภาคม 2542 ยกฐานะจากสุขาภิบาลท่าฉาง เป็นเทศบาลตำบลท่าฉาง[7] ด้วยผลของกฎหมาย
ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอท่าฉางตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอท่าชนะและอำเภอไชยา
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอ่าวไทย
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอพุนพินและอำเภอวิภาวดี
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอสุขสำราญและอำเภอกะเปอร์ (จังหวัดระนอง)
การแบ่งเขตการปกครอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
อำเภอท่าฉางแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 6 ตำบล 46 หมู่บ้าน ได้แก่
|
 |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ท้องที่อำเภอท่าฉางประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลท่าฉาง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลท่าฉางและตำบลเขาถ่าน
- องค์การบริหารส่วนตำบลท่าฉาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าฉาง (นอกเขตเทศบาลตำบลท่าฉาง)
- องค์การบริหารส่วนตำบลท่าเคย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าเคยทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลคลองไทร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลคลองไทรทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลเขาถ่าน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาถ่าน (นอกเขตเทศบาลตำบลท่าฉาง)
- องค์การบริหารส่วนตำบลเสวียด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเสวียดทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลปากฉลุย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปากฉลุยทั้งตำบล
แหล่งข้อมูลอื่น
- อำเภอท่าฉาง เก็บถาวร 2005-12-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
อ้างอิง
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads