อานเต ปาเวลิช

อานเต ปาเวลิช (โครเอเชีย: Ante Pavelić; 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1889 – 28 ธันวาคม ค.ศ. 1959) เป็นนักการเมืองชาวโครเอเชีย ผู้ก่อตั้งและหัวหน้าองค์กรชาตินิยมสุดโต่งฟาสซิสต์ที่รู้จักกันในชื่อ "อูสตาเช" ใน ค.ศ. 1929 และเป็นผู้นำเผด็จการของรัฐเอกราชโครเอเชีย (NDH) รัฐหุ่นเชิดฟาสซิสต์ที่ก่อตั้งขึ้นในพื้นที่บางส่วนของเขตยึดครองยูโกสลาเวียของนาซีเยอรมนีและฟาสซิสต์อิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 1941 ถึง ค.ศ. 1945 ปาเวลิชและอูสตาเชได่ข่มเหงชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติและฝ่ายค้านทางการเมืองจํานวนมากในสมัยรัฐเอกราช ซึ่งรวมถึงชาวเซิร์บ ชาวยิว ชาวโรมานี และกลุ่มต่อต้านฟาสซิสต์ เขากลายเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่มีส่วนในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวเซิร์บ ชาวโรมานี และฮอโลคอสต์ในรัฐเอกราชโครเอเชีย^[1][2][3]

ปอกลาฟนีก อานเต ปาเวลิช
ปาเวลิชในเครื่องแบบอูสตาเชเมื่อ ค.ศ. 1942
ปอกลาฟนีกแห่งรัฐเอกราชโครเอเชีย
ดำรงตำแหน่ง 10 เมษายน ค.ศ. 1941 – 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1945
กษัตริย์	พระเจ้าตอมิสลัฟที่ 2 (ค.ศ. 1941–1943)
นายกรัฐมนตรี	ตัวเอง (ค.ศ. 1941–1943) นิกอลา มันดิช (ค.ศ. 1943–1945)
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	ยกเลิกตำแหน่ง
นายกรัฐมนตรีรัฐเอกราชโครเอเชีย คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง 16 เมษายน ค.ศ. 1941 – 2 กันยายน ค.ศ. 1943
กษัตริย์	พระเจ้าตอมิสลัฟที่ 2
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	นิกอลา มันดิช
รัฐมนตรีว่าการกองทัพรัฐเอกราชโครเอเชีย คนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง 4 มกราคม ค.ศ. 1943 – 2 กันยายน ค.ศ. 1943
นายกรัฐมนตรี	ตัวเอง
ก่อนหน้า	สลาฟกอ กวาเตร์นีก
ถัดไป	มิรอสลัฟ นาฟราติล
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศรัฐเอกราชโครเอเชีย คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง 16 เมษายน ค.ศ. 1941 – 9 มิถุนายน ค.ศ. 1941
กษัตริย์	พระเจ้าตอมิสลัฟที่ 2
นายกรัฐมนตรี	ตัวเอง
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	มลาเดน ลอร์กอวิช
สมาชิกรัฐสภายูโกสลาเวีย
ดำรงตำแหน่ง 11 กันยายน ค.ศ. 1927 – 7 มกราคม ค.ศ. 1929
กษัตริย์	พระเจ้าอาเล็กซานดาร์ที่ 1
นายกรัฐมนตรี	เวลิมีร์ วูกิเชวิช (ค.ศ. 1927–1928) อันตอน กอรอเชตซ์ (ค.ศ. 1928–1929)
เขตเลือกตั้ง	ซาเกร็บ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	14 กรกฎาคม ค.ศ. 1889(1889-07-14) บราดินา บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี
เสียชีวิต	28 ธันวาคม ค.ศ. 1959(1959-12-28) (70 ปี) มาดริด ประเทศสเปน
สาเหตุการเสียชีวิต	ภาวะแทรกซ้อนจากบาดแผลกระสุนปืน
ที่ไว้ศพ	สุสานซานอิซิโดร มาดริด
เชื้อชาติ	โครเอเชีย
พรรคการเมือง	อูสตาเช (ค.ศ. 1929–1945)
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น	พรรคแห่งสิทธิ (ค.ศ. 1910–1929) พรรคมลรัฐโครเอเชีย (ค.ศ. 1950) ขบวนการปลดปล่อยโครเอเชีย (ค.ศ. 1956–1959)
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยซาเกร็บ
อาชีพ	นักการเมือง
วิชาชีพ	นักกฎหมาย
ลายมือชื่อ

ปาเวลิชเริ่มต้นอาชีพการงานของเขาด้วยการเป็นนักกฎหมายและนักการเมืองของพรรคแห่งสิทธิในราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย เขาเป็นที่รู้จักจากความเชื่อในชาตินิยมและการสนับสนุนเอกราชของโครเอเชีย โดยในช่วงปลายทศวรรษ 1920 กิจกรรมทางการเมืองของเขาเริ่มมีความหัวรุนแรงมากขึ้น เนื่องจากการเรียกร้องให้ชาวโครแอตก่อกบฏต่อต้านยูโกสลาเวีย และได้วางแผนให้อิตาลีแยกโครเอเชียเป็นรัฐในอารักขาออกจากยูโกสลาเวีย หลังจากสมเด็จพระเจ้าอาเล็กซานดาร์ที่ 1 ทรงประกาศระบอบเผด็จการ 6 มกราคม เมื่อ ค.ศ. 1929 และสั่งห้ามพรรคการเมืองทั้งหมด ปาเวลิชจึงเดินทางออกนอกประเทศและได้วางแผนร่วมกับองค์กรปฏิวัติมาซิโดเนียภายใน (IMRO) ในการบ่อนทําลายรัฐยูโกสลาเวีย ซึ่งกระตุ้นให้ทางการยูโกสลาเวียได้พิจารณาคดีและตัสินประหารชีวิตเขา ในระหว่างนี้ ปาเวลิชย้ายไปยังอิตาลีและได้ก่อตั้งอูสตาเช ซึ่งเป็นขบวนการชาตินิยมโครเอเชียที่มีเป้าหมายในการจัดตั้งเอกราชของโครเอเชียไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ซึ่งรวมถึงการใช้ความรุนแรง^[4][5][6][7] ปาเวลิชได้รวมกิจกรรมก่อการร้ายไว้ในโครงการของอูสตาเชด้วย เช่น การระเบิดรถไฟและการลอบสังหาร การก่อจลาจลที่เมืองลิกาใน ค.ศ. 1932 จนถึงการลอบปลงพระชนม์พระเจ้าอาเล็กซานดาร์ใน ค.ศ. 1934 ปาเวลิชถูกตัดสินประหารชีวิตอีกครั้งหลังจากถูกพิจารณาคดีในฝรั่งเศส แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อพิจารณาคดีก็ตาม แต่เนื่องจากแรงกดดันจากนานาชาติ ทางการอิตาลีจึงจําคุกเขาเป็นเวลา 18 เดือน และกิจกรรมของอูสตาเชส่วนใหญ่ถูกปิดกั้นในช่วงเวลานี้

ต่อมาเมื่อวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 1941 สลาฟกอ กวาเตร์นีก สมาชิกอาวุโสอูสตาเช ประกาศจัดตั้งรัฐเอกราชโครเอเชียในนามของปาเวลิชตามคำสั่งของเยอรมนี โดยเขาเรียกตนเองว่า "ปอกลาฟนีก" (โครเอเชีย: Poglavnik) หรือผู้นำสูงสุด ปาเวลิชเดินทางกลับจากอิตาลีและเข้าควบคุมรัฐบาลหุ่นเชิด เขาได้ก่อตั้งระบบทางการเมืองที่คล้ายคลึงกับฟาสซิสต์อิตาลีและนาซีเยอรมนี แม้ว่ารัฐเอกราชจะก่อตัวขึ้นในพื้นที่เกรตเทอร์โครเอเชีย แต่อิตาลีก็บังคับให้สละดินแดนหลายแห่งเป็นสัมปทานให้กับฝ่ายหลัง หลังจากการขึ้นสู่อำนาจ ปาเวลิชได้กำหนดนโยบายต่อต้านชาวเซอร์เบียและชาวยิว ซึ่งทำให้มีชาวเซอร์เบียและชาวยิวมากกว่า 100,000 รายเสียชีวิตในค่ายกักกันและค่ายสังหาร^[2][3] นอกจากนี้ยังมีการสังหารและทรมานชาวเซอร์เบียหลายแสนคน^[8][9] รวมถึงชาวโรมานีและชาวยิวอีกหลายหมื่นคน^[10][11] เหตุการณ์เหล่านี้ถูกเรียกว่า "โศกนาฏกรรมที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ยูโกสลาเวีย"^[12]

ใน ค.ศ. 1945 ปาเวลิชสั่งประหารนักการเมืองคนสำคัญของรัฐเอกราชอย่างมลาเดน ลอร์กอวิช และอานเต วอกิช ในข้อหากบฏ เมื่อทั้งสองถูกจับในข้อหาวางแผนขับไล่เขาและจัดแนวร่วมรัฐเอกราชกับฝ่ายสัมพันธมิตร ภายหลังการยอมจำนนของเยอรมนีในเดือนพฤษภาคม ปาเวลิชสั่งให้กองทหารของเขาต่อสู้ต่อไป จากนั้นเขาจึงย้ายรัฐบาลรัฐเอกราชไปที่ออสเตรียเพื่อยอมจํานนต่อต่อกองทัพอังกฤษที่กำลังรุดหน้าเข้ามา แต่ทางอังกฤษปฏิเสธและได้สั่งให้พวกเขายอมจํานนต่อพลพรรคยูโกสลาเวีย

ปาเวลิชลี้ภัยไปยังออสเตรียก่อนที่จะได้หนังสือเดินทางปลอมจากวาติกันและหลบหนีไปยังอาร์เจนตินา เขายังคงมีส่วนร่วมในกิจกรรมฟาสซิสต์^[13] ต่อมาเขาทําหน้าที่เป็นที่ปรึกษาด้านความปลอดภัยของฆวน เปรอน ประธานาธิบดีอาร์เจนตินาผู้ให้ที่พักพิงแก่อาชญากรสงครามฟาสซิสต์จํานวนมาก ต่อมาเมื่อวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 1957 เจ้าของโรงแรมชาวเซอร์เบียพยายามสังหารปาเวลิช อาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นในที่สุดทําให้เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 28 ธันวาคม ค.ศ. 1959 ด้วยอายุ 70 ปี

อ้างอิง

1. Tomasevich 2001, pp. 351–352.
2. Glenny 2001, pp. 497–500.
3. Hoare 2006, pp. 20–24.
4. "Ustaša". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 4 March 2012.
5. Tomasevich 1975, p. 10.
6. Tomasevich 2001, p. 32.
7. Glenny 2001, p. 318.
8. Žerjavić 1993, p. 7.
9. Hoare 2006, pp. 23–24.
10. Glenny 2001, p. 500.
11. Hoare 2006, pp. 20–21.
12. Glenny 2001, p. 476.
13. "Ante Pavelić, the Unhinged Croatian Dictator Who Was Too 'Bestial' Even for the Nazis". 20 September 2022.

บรรณานุกรม

หนังสือ

• Ailsby, Christopher (2004). Hitler's renegades: foreign nationals in the service of the Third Reich. Spellmount.
• Barić, Nikica (2011), "The Chetniks and the Independent State of Croatia", ใน Ramet, Sabrina P.; Listhaug, Ola (บ.ก.), Serbia and the Serbs in World War Two, London: Palgrave Macmillan, pp. 175–200, ISBN 978-0-230-27830-1
• Biondich, Mark (2004). ""We Were Defending the State": Nationalism, Myth, and Memory in Twentieth Century Croatia". ใน Lampe, John R.; Mazower, Mark (บ.ก.). Ideologies and National Identities: The Case of Twentieth Century Southeastern Europe. Budapest: Central European University Press. pp. 54–81. ISBN 963-9241-72-5.
• Breitman, Richard; Goda, Norman J. W.; Naftali, Timothy; Wolfe, Robert (2005). U.S. Intelligence and the Nazis. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-61794-9.
• Cohen, Philip J. (1999). Serbia's Secret War: Propaganda and the Deceit of History. Texas A&M University Press. ISBN 0-89096-688-5.
• Colić, Mladen (1973). Takozvana Nezavisna Država Hrvatska (ภาษาโครเอเชีย). Delta-press.
• Dizdar, Zdravko; Grčić, Marko; Ravlić, Slaven; Stuparić, Darko (1997). Tko je tko u NDH: Hrvatska 1941–1945 (ภาษาโครเอเชีย). Zagreb: Minerva. ISBN 978-953-6377-03-9.
• Fischer, Bernd J. (2007). Balkan Strongmen: Dictators and Authoritian Rulers of Southeast Europe. Purdue University Press. ISBN 978-1-55753-455-2.
• Glenny, Misha (2001). The Balkans: Nationalism, War, and the Great Powers, 1804–1999. Penguin. ISBN 978-0-670-85338-0.
• Goldstein, Ivo (2002). "The Jews in Yugoslavia 1918–1941: Antisemitism and Struggle for Equality" (PDF). ใน Kovács, András; Andor, Eszter (บ.ก.). Jewish Studies at the Central European University, 1999–2001. Vol. 2. Budapest: Central European University Press. pp. 51–64. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 19 August 2018. สืบค้นเมื่อ 5 September 2012.
• Goldstein, Ivo (2007), "The Independent State of Croatia in 1941: On the Road to Catastrophe", ใน Ramet, Sabrina P. (บ.ก.), The Independent State of Croatia 1941–45, New York: Routledge, pp. 19–29, ISBN 978-0-415-44055-4
• Haynes, Rebecca; Rady, Martyn (2011). In the Shadow of Hitler: Personalities of the Right in Central and Eastern Europe. I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-697-2.
• Hoare, Marko Attila (2006). Genocide and Resistance in Hitler's Bosnia: The Partisans and the Chetniks. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-726380-8.
• Hockenos, Paul (2003). Homeland Calling: Exile Patriotism & the Balkan Wars. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4158-5.
• Jonassohn, Kurt; Björnson, Karin Solveig (1998). Genocide and Gross Human Rights Violations in Comparative Perspective: In Comparative Perspective. Transaction Publishers. ISBN 978-0-7658-0417-4.
• Jonjić, Tomislav (2001). Povijesno-politički okvir postanka Ustaškog pokreta (ภาษาโครเอเชีย). Matica hrvatska.
• Krizman, Bogdan (1983). Ustaše i Treći Reich (ภาษาโครเอเชีย). Globus.
• Krizman, Bogdan (1986). Pavelić bjekstvu u (ภาษาโครเอเชีย). Globus.
• Lampe, John R. (2004). Ideologies and National Identities: The Case of Twentieth-Century Southeastern Europe. Central European University Press. ISBN 978-963-9241-72-5.
• Lemkin, Raphael (2008). Axis Rule in Occupied Europe: Laws Of Occupation, Analysis Of Government, Proposals For Redress (2nd ed.). The Lawbook Exchange. ISBN 978-1-58477-901-8.
• Matković, Hrvoje (2002). Povijest Nezavisne Države Hrvatske (ภาษาโครเอเชีย). Naklada Pavičić. ISBN 978-953-6308-39-2.
• Novak, Viktor (2011). Magnum Crimen: Half a Century of Clericalism in Croatia. Vol. 1. Jagodina: Gambit. ISBN 9788676240494.
• Pavlowitch, Stevan K. (2008). Hitler's New Disorder: The Second World War in Yugoslavia. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-70050-4.
• Paris, Edmond (1961). Genocide in Satellite Croatia, 1941–1945: A Record of Racial and Religious Persecutions and Massacres. Chicago: American Institute for Balkan Affairs.
• Payne, S.G. (2007), "The NDH State in Comparative Perspective", ใน Ramet, Sabrina P. (บ.ก.), The Independent State of Croatia 1941–45, New York: Routledge, pp. 11–17, ISBN 978-0-415-44055-4
• Phayer, Michael (2000). The Catholic Church and the Holocaust, 1930–1965. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press. ISBN 0253214718.
• Phayer, Michael (2008). Pius XII, the Holocaust, and the Cold War. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press. ISBN 9780253349309.
• Ramet, Sabrina P. (2006). The Three Yugoslavias: State-Building and Legitimation, 1918–2005. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34656-8.
• Ramet, Sabrina P. (2007), "The NDH – An Introduction", ใน Ramet, Sabrina P. (บ.ก.), The Independent State of Croatia 1941–45, New York: Routledge, pp. 1–10, ISBN 978-0-415-44055-4
• Ramet, Sabrina P.; Jareb, Mario; Sadkovich, James J. (2007), "Personalities in the History of the NDH", ใน Ramet, Sabrina P. (บ.ก.), The Independent State of Croatia 1941–45, New York: Routledge, pp. 95–100, ISBN 978-0-415-44055-4
• Ramet, Sabrina P.; Listhaug, Ola (2011), "The Collaborationist Regime of Milan Nedić", ใน Ramet, Sabrina P.; Listhaug, Ola (บ.ก.), Serbia and the Serbs in World War Two, London: Palgrave Macmillan, pp. 17–43, ISBN 978-0-230-27830-1
• Steinberg, Jonathan (2002) [1990]. All or Nothing: The Axis and the Holocaust 1941–1943. Routledge. ISBN 978-0-415-29069-2.
• Rummel, R. (2009). Death by government. Transaction Publishers. ISBN 978-1-56000-927-6.
• Tanner, Marcus (2001). Croatia: A Nation Forged in War; Second Edition. Yale: Yale University Press. ISBN 978-0-300-09125-0.
• Tomasevich, Jozo (1975). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: The Chetniks. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0857-9.
• Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Stanford: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3615-2.
• Totten, Samuel; Bartrop, Robert; Jacobs, Steven L. (2008). Dictionary of Genocide: M-Z. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-34644-6.
• Vucinich, Wayne S.; Tomasevich, Jozo (1969). Contemporary Yugoslavia: Twenty Years of Socialist Experiment. Stanford University Press.
• Žerjavić, Vladimir (1993). Yugoslavia – Manipulations with the number of Second World War victims. Croatian Information Centre. ISBN 978-0-919817-32-6. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2022. สืบค้นเมื่อ 29 August 2012.
• Jareb, Jere, บ.ก. (1995). Eugen Dido Kvaternik, Sjećanja i zapažanja 1925–1945, Prilozi za hrvatsku povijest (ภาษาโครเอเชีย). Zagreb: Starčević. ISBN 953-96369-0-6.
• Jelić-Butić, Fikreta (1977). Ustaše i Nezavisna Država Hrvatska 1941–1945 (ภาษาโครเอเชีย). Liber.
• Yeomans, Rory (2013). Visions of Annihilation: The Ustasha Regime and the Cultural Politics of Fascism, 1941-1945. University of Pittsburgh Press. ISBN 978-0-82297-793-3.
• Yeomans, Rory (2015). The Utopia of Terror: Life and Death in Wartime Croatia. Boydell & Brewer. ISBN 978-1-58046-545-8.
• Kallis, Aristotle (2008). Genocide and Fascism: The Eliminationist Drive in Fascist Europe. Routledge. ISBN 9781134300341.
• Suppan, Arnold (2014). Hitler - Beneš - Tito: Konflikt, Krieg und Völkermord in Ostmittel- und Südosteuropa. Austrian Academy of Sciences.
• Valentino, Benjamin (2004). Final Solutions: Mass Killing and Genocide in the 20th Century. Cornell University Press. ISBN 9780801472732.

บทความวารสาร

• Delić, Ante (2011). "On the concealment of Ante Pavelić in Austria in 1945–1946". Review of Croatian History. VII (1): 293–313.
• Goldstein, Ivo (June 2006). "Ante Pavelić, Charisma and National Mission in Wartime Croatia". Totalitarian Movements and Political Religions. 7 (2): 225–234. doi:10.1080/14690760600642289. S2CID 144163142.
• Gumz, Jonathan E. (November 2001). "Wehrmacht perceptions of mass violence in Croatia, 1941–1942". The Historical Journal. 44 (4): 1015–1038. doi:10.1017/S0018246X01001996. S2CID 159947669.
• Skrbiš, Zlatko (1997). "The distant observers? Towards the politics of diasporic identification". Nationalities Papers: The Journal of Nationalism and Ethnicity. 25 (3): 601–610. doi:10.1080/00905999708408527. S2CID 143667572.
• Vuletić, Dominik (December 2007). "Kaznenopravni i povijesni aspekti bleiburškog zločina". Lawyer (ภาษาโครเอเชีย). Zagreb, Croatia: Law student association "Pravnik". 41 (85): 125–150. ISSN 0352-342X. สืบค้นเมื่อ 28 May 2012.
• Matković, Hrvoje (1962). "Veze između frankovaca i radikala od 1922–1925" (PDF). Historical Journal (ภาษาโครเอเชีย). Croatian Historical Society. 3 (15). ISSN 0351-2193. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 20 January 2020. สืบค้นเมื่อ 13 September 2012.
• Janjatović, Bosiljka (2002). "Dr. Ivo Pilar pred Sudbenim stolom u Zagrebu 1921. godine" [Dr. Ivo Pilar on Trial at the Zagreb's District Court in 1921]. Prinosi Za Proučavanje života I Djela Dra Ive Pilara (ภาษาโครเอเชีย). Zagreb, Croatia: Institute of Social Sciences Ivo Pilar. 2. ISSN 1333-4387.
• McCormick, Rob (2008). "The United States' Response to Genocide in the Independent State of Croatia, 1941–1945". Genocide Studies and Prevention. 3 (1): 75–98. doi:10.1353/gsp.2011.0060. S2CID 145309437.

บทความข่าว

• E.B. (9 June 2010). "Ljuti osvetnik sa damskim revolverom". Blic Online (ภาษาเซอร์เบีย). Blic. สืบค้นเมื่อ 20 October 2016.
• Zlatar, Pero. "Oteti i brodom odvesti Antu u Jugoslaviju". Jutarnji list (ภาษาโครเอเชีย). สืบค้นเมื่อ 20 October 2016.
• Zlatar, Pero. "Peron Paveliću otvara graditeljsko poduzeće". Jutarnji list (ภาษาโครเอเชีย). สืบค้นเมื่อ 20 October 2016.
• Melman, Yossi (17 January 2006). "Tied up in the Rat Lines". Haaretz.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Ante Pavelić

• กฤตภาคจากหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ อานเต ปาเวลิช ในหอจดหมายเหตุข่าวสารคริสต์ศตวรรษที่ 20 ของ ZBW