อักษรอิตาลีเก่า

อักษรอิตาลีเก่า (อังกฤษ: Old Italic scripts) พัฒนามาจากชุดตัวอักษรกรีกตะวันตกซึ่งเข้าสู่อิตาลีผ่านทางอาณานิคมของกรีซที่เกาะซิซิลี และตามชายฝั่งตะวันออกของอิตาลี ชาวอิทรัสคันปรับปรุงอักษรกรีกมาใช้เขียนภาษาอิทรัสคันเมื่อ ราว 57 ปีก่อนพุทธศักราช หรือก่อนหน้านั้น อักษรที่ใช้ในอิตาลีส่วนใหญ่มาจากชุดตัวอักษรอิทรัสคัน อักษรในกลุ่มนี้ได้แก่

1. อักษรละตินโบราณ (Ancient Latin)
2. อักษรฟาลิสคัน (Faliscan) จารึกอักษรฟาลิสคันพบประมาณ 100 ชิ้นเมื่อราว พ.ศ. 143–263 ใกล้เคียงกับอักษรละติน
3. อักษรมาร์ซิเลียนา (Marsiliana)
4. อักษรเมสซาปิก (Messapic) พัฒนามาจากอักษรกรีกโดยตรงมากกว่าพัฒนาจากอักษรอิทรัสคัน จารึกอักษรนี้พบในช่วง พ.ศ. 343–443 ภาษาเมสซาปิกต่างจากภาษาอื่น ๆ ในอิตาลี คาดว่าน่าจะเป็นสมาชิกของภาษาตระกูลอิลีเรียนที่ตายไปแล้ว
5. อักษรเอเดรียติกกลาง/ปิเซนใต้ (Middle Adriatic / South Picene)
6. อักษรปิเซนเหนือ (North Picene)
7. อักษรออสคัน (Oscan) พัฒนามาจากอักษรอิทรัสคันเมื่อราว 157 ปีก่อนพุทธศักราช จารึกเก่าสุดพบบนเหรียญอายุราว พ.ศ. 43 เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน แยกคำโดยใช้จุด ใช้เขียนภาษาออสคัน ซึ่งใช้พูดทางภาคใต้ของอิตาลี หลังจากถูกยึดครองโดยโรมเมื่อราว พ.ศ. 643 ภาษาออสคันได้สาบสูญไป
8. อักษรอัมเบรียน (Umbrian) ตัวอย่างอักษรอัมเบรียนพบเพียงแผ่นจารึกสำริดอายุราว พ.ศ. 193–493 ราว 7 ชิ้นเท่านั้น

อ้างอิง

• อักษรในอิตาลียุคโบราณ