Remove ads
สโมสรฟุตบอลฟูลัม (อังกฤษ: Fulham Football Club) เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพจากอังกฤษ ตั้งอยู่ที่ฟูลัมในกรุงลอนดอน พวกเขาลงแข่งขันในพรีเมียร์ลีกในฤดูกาล 2022–23 หลังจากที่เลื่อนชั้นจากอีเอฟแอลแชมเปียนชิปในฤดูกาลก่อนหน้า สโมสรก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1879 ถือได้ว่าเป็นสโมสรฟุตบอลจากลอนดอนที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงแข่งขันในระบบอาชีพ[4]
| ชื่อเต็ม | สโมสรฟุตบอลฟูลัม | |||
|---|---|---|---|---|
| ฉายา | The Cottage เจ้าสัวน้อย (ภาษาไทย) | |||
| ก่อตั้ง | 1879 (ในฐานะ St Andrews Cricket & Football Club)[1] | |||
| สนาม | เครเวนคอตทิจ ลอนดอน | |||
| ความจุ | 19,359 ที่นั่ง[2] | |||
| เจ้าของ | ชาฮีด ข่าน[3] | |||
| ประธาน | ชาฮีด ข่าน[3] | |||
| หัวหน้าผู้ฝึกสอน | มาร์กู ซิลวา | |||
| ลีก | พรีเมียร์ลีก | |||
| 2023–24 | พรีเมียร์ลีก อันดับที่ 13 จาก 20 | |||
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์สโมสร | |||
| ||||
สโมสรได้ลงเล่นในลีกสูงสุดของอังกฤษถึง 27 ฤดูกาล โดยช่วงเวลาที่สโมสรได้ลงเล่นบนลีกสูงสุดเกิดขึ้นในทศวรรษ 1960 และ 2000 เป็นส่วนใหญ่ ประวัติศาสตร์ของสโมสรในช่วงหลังมีความเกี่ยวข้องกับโมฮัมเหม็ด อัลฟาเยด อดีตประธานสโมสรชาวอียิปต์ซึ่งได้มอบเงินลงทุนจำนวนมหาศาลในการซื้อนักเตะเข้าทีมทำให้ทีมไต้เต้าขึ้นมาจากลีกระดับที่สี่ในทศวรรษ 1990 ฟูลัมได้เข้าชิงชนะเลิศฟุตบอลถ้วยรายการสำคัญถึงสองครั้ง ได้แก่ เอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ 1975 ที่พวกเขาพ่ายแพ้ต่อเวสต์แฮมยูไนเต็ด และยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2010 ที่พวกเขาแพ้อัตเลติโกมาดริดในช่วงต่อเวลาพิเศษ 2–1
คู่ปรับสำคัญของฟูลัมได้แก่สโมสรที่ตั้งอยู่ในลอนดอนตะวันตกด้วยกันอย่างเชลซี ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ และเบรนต์ฟอร์ด ฟูลัมใช้เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงสีดำเป็นชุดเหย้ามาตั้งแต่ ค.ศ. 1903 จนถึงปัจจุบัน [5]
Remove ads
ในฤดูกาล 2002–03 ฟูลัมได้รับการสนับสนุนโดยเบ็ตแฟร์ซึ่งถือเป็นบริษัทการพนันแห่งแรกที่สนับสนุนสโมสรฟุตบอลในอังกฤษ ต่อมาพระราชบัญญัติการพนัน ค.ศ. 2005 ได้อนุญาตให้บริษัทการพนันสามารถโฆษณาผ่านช่องทางโทรทัศน์และวิทยุได้ ทำให้ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา ครึ่งหนึ่งของทีมในพรีเมียร์ลีกมีบริษัทการพนันเป็นผู้สนับสนุน[6][7]
วันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 มีการประกาศว่าเวิลด์โมบายล์จะเป็นผู้สนับสนุนหลักของสโมสรในระยะเวลาอีกสามปี[8]
| ช่วงปี | ผู้ผลิตชุด | ผู้สนับสนุนบนชุดแข่ง |
|---|---|---|
| 1974–1977 | อัมโบร | ไม่มี |
| 1977–1981 | อาดิดาส | |
| 1981–1984 | ออสกา | |
| 1984–1985 | อัมโบร | วิลเลียม ยังเกอร์ |
| 1985–1987 | เพรสทีจทราเวล | |
| 1987 | สกอร์ไลน์ | ไม่มี |
| 1988 | เอมิเรตส์ | |
| 1988–1990 | เทเลคอนเนกต์ | |
| 1990–1991 | ริเบโร | |
| 1991–1992 | ไม่มี | |
| 1992–1993 | ดีเอ็มเอฟสปอร์ตสแวร์ | |
| 1993–1996 | แวนดาเนล | จีเอ็มบี |
| 1996–1997 | เลอ ค็อก สปอร์ต | |
| 1997–1998 | อาดิดาส | |
| 1998–2001 | ดีมอนอินเตอร์เน็ต | |
| 2001–2002 | พิซซ่าฮัท | |
| 2002–2003 | เบตแฟร์.คอม | |
| 2003–2005 | พูมา | แดบส์.คอม |
| 2005–2006 | ไพเพ็กซ์ | |
| 2006–2007 | แอร์เนสส์ | |
| 2007–2010 | ไนกี้ | แอลจี |
| 2010–2013 | แคปปา | เอฟเอ็กซ์โปร |
| 2013–2015 | อาดิดาส | มาราทอนเบต |
| 2015–2017 | วิสิตฟลอริดา | |
| 2017–2018 | กรอสเวเนอร์คาสิโนส์ | |
| 2018–2020 | ดาฟาเบต | |
| 2020–2021 | เบ็ตวิกเทอร์ | |
| 2021–2022 | เวิลด์โมบาย | |
| 2022–2023 | ดับเบิลยู88 | |
| 2023– | เอสบีโอเบท |
Remove ads
| ตำแหน่ง | ชื่อ |
|---|---|
| ผู้จัดการทีม |  มาร์กู ซิลวา |
| ผู้ช่วยผู้จัดการทีม |  สจวต เกรย์ |
| ผู้ฝึกสอนทีมชุดแรก | Luis Boa Morte |
| ผู้ฝึกสอนผู้รักษาประตู | Hugo Oliveira |
| ผู้ฝึกสอนฟิตเนส | Goncalo Pedro |
| นักวิเคราะห์ทีมชุดแรก |  Antonios Lemonakis |
| หัวหน้าฝ่ายผลงาน | Bruno Mendes |
| ผู้อำนวยการทีมเยาวชน | ไมก์ เคฟ |
| ผู้ฝึกสอนทีมชุดอายุไม่เกิน 23 ปี | Steve Wigley |
| ผู้ฝึกสอนทีมชุดอายุไม่เกิน 18 ปี | Ali Melloul |
ผู้เล่นชุดปัจจุบัน
- ณ วันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2024[9]
หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ
|
|
ผู้เล่นอื่นภายใต้สัญญา
หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ
|
ผู้เล่นที่ถูกยืมตัว
หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ
|
Remove ads
ฟูลัมเป็นสมาชิกของสมาคมสโมสรยุโรป พวกเขาเคยเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลยุโรปถึงสี่ครั้ง ครั้งแรกได้เข้าร่วมในยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพ ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากฤดูกาลแรกที่พวกเขาได้ลงเล่นในพรีเมียร์ลีก ต่อมาพวกเขาได้เข้าร่วมแข่งขันยูฟ่าคัพจากการชนะเลิศอินเตอร์โตโตคัพ และพวกเขายังได้เข้าร่วมแข่งขันยูฟ่ายูโรปาลีกอีกสองครั้งด้วย ฟูลัมไม่เคยแพ้ใครในบ้านในการแข่งขันระดับทวีป โดยพวกเขาชนะ 17 นัดและเสมอ 6 นัดจากการลงเล่นในบ้านทั้งหมด 23 นัด ใน ค.ศ. 2010 ฟูลัมสามารถเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศยูโรปาลีก ซึ่งพวกเขาแพ้ให้กับอัตเลติโกมาดริด 2–1
Remove ads
แฟนสโมสรฟุตบอลฟูลัมมองว่าเชลซีเป็นคู่ปรับที่สำคัญของพวกเขา แม้ว่าทั้งคู่จะไม่ได้พบกันบ่อยนักเนื่องจากฟูลัมมีช่วงเวลาที่ไม่ได้ลงเล่นบนลีกสูงสุด สนามเหย้าของเชลซี สแตมฟอร์ดบริดจ์ ก็ตั้งอยู่ในเขตฟูลัมและห่างจากเครเวนคอตทิจเพียง 1.8 ไมล์เท่านั้น
คู่ปรับสำคัญลำดับที่สองคือ ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ โดยฟูลัมสามารถเอาชนะคิวพีอาร์ได้ทั้งไปและกลับในฤดูกาล 2011–12 เริ่มต้นด้วยการเปิดสนามเครเวนคอตทิจเอาชนะไปได้ 6–0 ตามด้วยการบุกไปเอาชนะ 1–0 ที่ลอฟตัสโรด[11] ทั้งคู่ต่างเคยพบกันหลายครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแชมเปียนชิป
คู่ปรับสำคัญลำดับที่สามคือ เบรนต์ฟอร์ด ซึ่งฟูลัมสามารถเอาชนะไปได้ 2–1 ในการแข่งขันชิงชนะเลิศเพลย์ออฟแชมเปียนชิปเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 2020 คู่ปรับอื่น ๆ ของสโมสรภายในลอนดอน ได้แก่ คริสตัลพาเลซ
นอกเหนือจากสโมสรในลอนดอนแล้ว จิลลิงงัมก็ถือเป็นอีกหนึ่งสโมสรคู่ปรับสำคัญ แม้ว่าทั้งสองสโมสรจะไม่ได้ลงเล่นในลีกระดับเดียวกันมาตั้งแต่ฤดูกาล 2000–01 แต่เมื่อใดที่ทั้งคู่พบกัน ก็มักจะเกิดเหตุการณ์ที่ดุเดือดอยู่เสมอ ซึ่งรวมถึงการเสียชีวิตของแฟนฟูลัมด้วย[12]
Remove ads
ฟูลัมมีผู้จัดการทีมทั้งหมด 37 คนในช่วงเวลา 114 ปี ก่อนที่จะมีการแต่งตั้งผู้จัดการทีมคนแรก (แบรดชอว์ใน ค.ศ. 1904) ตำแหน่งนี้จะถูกมอบหมายให้แก่บุคคลที่ทำหน้าที่ประสานงานระหว่างเลขานุการสโมสร กัปตันทีม และเจ้าหน้าที่สโมสรคนอื่น ๆ
| ชื่อ | ตั้งแต่ | ถึง |
|---|---|---|
| แฮร์รี แบรดชอว์ |
1904 | 1909 |
 Phil Kelso |
1909 | 1924 |
| Andy Ducat |
1924 | 1926 |
| Joe Bradshaw |
1926 | 1929 |
| Ned Liddell |
1929 | 1931 |
| Jimmy McIntyre |
1931 | 1934 |
| Jimmy Hogan |
1934 | 1935 |
| Jack Peart |
1935 | 1948 |
| Frank Osborne* |
1948 | 1949 |
| Bill Dodgin, Sr. |
1949 | 1953 |
| Frank Osborne* |
1953 | 1956 |
| Doug Livingstone |
1956 | 1958 |
| Bedford Jezzard |
1958 | 1964 |
| Vic Buckingham |
1965 | 1968 |
| Bobby Robson |
1968 | 1968 |
| Bill Dodgin, Jr. |
1969 | 1972 |
| Alec Stock |
1972 | 1976 |
| Bobby Campbell |
1976 | 1980 |
| Malcolm Macdonald |
1980 | 1984 |
| Ray Harford |
1984 | 1986 |
| Ray Lewington |
1986 | 1990 |
| Alan Dicks |
1990 | 1991 |
| Don Mackay |
1991 | 1994 |
| Ian Branfoot** |
1994 | 1996 |
| Micky Adams |
1996 | 1997 |
| Ray Wilkins |
1997 | 1998 |
| เควิน คีแกน† |
1998 | 1999 |
| Paul Bracewell |
1999 | 2000 |
 Jean Tigana |
2000 | 2003 |
 Chris Coleman |
2003 | 2007 |
 Lawrie Sanchez |
2007 | 2007 |
| รอย ฮอดจ์สัน |
2007 | 2010 |
| มาร์ก ฮิวส์ |
2010 | 2011 |
 มาร์ติน โยล |
2011 | 2013 |
| René Meulensteen§± |
2013 | 2014 |
 เฟลิคส์ มากัท |
2014 | 2014 |
| Kit Symons |
2014 | 2015 |
 สลาวิชา ยอกานอวิช± |
2015 | 2018 |
 เกลาดีโอ รานีเอรี |
2018 | 2019 |
| สก็อต พาร์กเกอร์± |
2019 | 2021 |
| มาร์กู ซิลวา± |
2021 |
- * Frank Osborne ได้รับการจ้างโดยสโมสรในช่วง ค.ศ. 1948 ถึง 1963 แต่ทำหน้าที่ในฐานะผู้จัดการทีมที่ได้รับการแต่งตั้งเท่านั้น
- ** Ian Branfoot ยังคงได้รับการจ้างโดยสโมสรหลังจากที่ถูกปลดจากตำแหน่งผู้จัดการทีม
- † เควิน คีแกน ได้รับการจ้างโดยสโมสรให้ทำหน้าที่ผู้บริหารหลักคนหนึ่ง (ซึ่งในช่วงเวลานั้นเขาก็ทำหน้าที่ผู้ช่วยผู้จัดการทีมไปด้วย) ในช่วงเวลาที่ผู้จัดการทีมคนก่อนหน้า (Ray Wilkins) ยังคงอยู่ในตำแหน่ง
- § René Meulensteen ได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนภายใต้ผู้จัดการทีมคนก่อนหน้าอย่างมาร์ติน โยล (ซึ่งในช่วงเวลานั้นเขาก็ทำหน้าที่ผู้ช่วยผู้จัดการทีมไปด้วย) แต่หลังจากที่โยลออกไป เขาก็ไม่ได้ทำหน้าที่ในฐานะ "ผู้จัดการทีม" จริง ๆ เขายังคงทำหน้าที่เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนในช่วงเวลาเพียงสี่วันหลังจากที่มากัทเข้ารับตำแหน่ง
- ± ผู้จัดการทีมเหล่านี้มีการอธิบายถึงตัวเขาว่าเป็นเพียง "หัวหน้าผู้ฝึกสอน" มากกว่า "ผู้จัดการทีม" จริง ๆ[13]
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads