สุลต่านไซฟุล รีจัล

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลชาวมลายู ชื่อ อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม เป็นชื่อของบิดา ไม่ใช่นามสกุล และบุคคลในบทความนี้มีชื่อตัวว่า ไซฟุล รีจัล นุรุล อาลัม ทั้งนี้ ในภาษาอาหรับ คำว่า "บิน" หรือ "บินตี" หากมีการใช้ จะหมายถึง บุตรของ หรือ บุตรีของ ตามลำดับ

สุลต่านไซฟุล รีจัล อิบนี อับดุล กาฮาร์ (มลายู: Saiful Rijal ibni Abdul Kahar, سيف الرجال ابن عبد القهار‎; สวรรคต ค.ศ. 1581)^[1] บางครั้งสะกดเป็น ไซฟุล เรอฮัล (Saiful Rehal) และ ไซฟุล รีซัล (Saiful Rizal)^[2] เป็นสุลต่านบรูไนองค์ที่ 7 ที่ครองราชย์ใน ค.ศ. 1533 ถึง 1581 ในรัชสมัยพระองค์พบกับสงครามกัสติยาที่ปะทะกันระหว่างจักรวรรดิบรูไนกับสเปน พระองค์ยังเป็นที่รู้จักจากเผยแพร่หลักคำสอนอิสลามทั่วเกาะบอร์เนียวและฟิลิปปินส์^[3] ชาวสเปนยังรู้จักพระองค์ด้วยพระนาม สุลต่านลีฆาร์ (Sultan Lixar)^[4] และ สุลต่านนูลา อาลัน (Sultan Nula Alan)^[5]

ไซฟุล รีจัล
สุลต่านบรูไน
ครองราชย์	ค.ศ. 1533–1581
ก่อนหน้า	อับดุล กาฮาร์
ถัดไป	ชะฮ์ เบอรูไน
พระราชสมภพ	บรูไน ไซฟุล รีจัล
สวรรคต	ค.ศ. 1581 อิซตานามาซากง บรูไน ประเทศบรูไน
ฝังพระศพ	สุสานมุสลิมเกียงเกะฮ์
พระราชบุตร รายละเอียด	สุลต่านชะฮ์ เบอรูไน สุลต่านมูฮัมมัด ฮาซัน ราจา บนดา เปองีรัน อานัก กาซิม
พระนามเต็ม ไซฟุล รีจัล นูรุล อาลัม อิบนี อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม พระรัชกาลนาม ซุลตัน ไซฟุล รีจัล นุรุล อาลัม อิบนี อัล-มัรฮุม ปาดูกา ซรี เบอกาวัน ซุลตัน อับดุล กาฮาร์ จาลีลุล อาลัม
พระราชบิดา	สุลต่านอับดุล กาฮาร์
ศาสนา	อิสลามนิกายซุนนี

รัชสมัย

ครองราชย์

เปองีรัน มูดา ไซฟุล รีจัลเป็นพระราชโอรสองค์โตในสุลต่านอับดุล กาฮาร์^[6] ทำให้พระองค์เป็นผู้สืบราชบัลลังก์หลังพระราชบิดาสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1533^[7]

สงครามกัสติยา

สวรรคต

มีรายงานว่าสุลต่านไซฟุล รีจัลประชวรใกล้บินตาลา แต่ภายหลังรายงานว่าหายดีและเสด็จกลับไปยังบรูไน พระองค์ประทับในอิซตานามาซากงริมแม่น้ำเกอดายัน ซึ่งเป็นที่ที่พระองค์สวรรคตใน ค.ศ. 1581^[8] พระบรมศพของพระองค์ถูกฝังไว้ในสุสานมุสลิมเกียงเกะฮ์^[9]

ชีวิตส่วนพระองค์

สุลต่านไซฟุล รีจัลมีพระราชโอรสธิดา ดังนี้:

• สุลต่านชะฮ์ เบอรูไน สุลต่านบรูไนองค์ที่ 8^[10]
• สุลต่านมูฮัมมัด ฮาซัน สุลต่านบรูไนองค์ที่ 9^[11]
• เปองีรัน อานัก กาซิม^[12]
• ราจา บนดา (ปูเตอรี ลัมตูรัก) พระมเหสีในสุลต่านอับดุล ฆอฟูร์ มูฮียุดดีน ชะฮ์^[13][14]

ดูเพิ่ม

• รายพระนามสุลต่านบรูไน

อ้างอิง

1. Othman, Mahmud Saedon Awang (2008). A review on the implementation and administration of Islamic law in Brunei Darussalam (ภาษาอังกฤษ). Islamic Da'wah Centre. p. 34.
2. Political and Cultural History of the Philippines: Since time began to British Occupation. Written by Eufronio Melo Alip
3. Borneo Bulletin Brunei Yearbook (ภาษาอังกฤษ). Brunei Press Sdn. Bhd. in collaboration with Integrated Information Pte. Limited. 2007. pp. E-89.
4. Saunders, Graham (2013-11-05). A History of Brunei (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 55. ISBN 978-1-136-87394-2.
5. Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1997). Tarsilah Brunei: Zaman kegemilangan dan kemasyhuran (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 98.
6. Souza, George Bryan; Turley, Jeffrey Scott (2015-11-09). The Boxer Codex: Transcription and Translation of an Illustrated Late Sixteenth-Century Spanish Manuscript Concerning the Geography, History and Ethnography of the Pacific, South-east and East Asia (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 404. ISBN 978-90-04-30154-2.
7. Bowman, John S. (2000-09-05). Columbia Chronologies of Asian History and Culture (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. p. 410. ISBN 978-0-231-50004-3.
8. Journal of the Straits Branch of the Royal Asiatic Society (ภาษาอังกฤษ). 1880. p. 10.
9. "Sejarah Sultan-Sultan Brunei" (PDF). Hmjubliemas.gov.bn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-04-21. สืบค้นเมื่อ 3 February 2018.
10. Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1990). Tarsilah Brunei: sejarah awal dan perkembangan Islam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 46.
11. Brunei, Muzium (1969). Brunei Museum Journal (ภาษาอังกฤษ). Brunei Museum. p. 151.
12. Pusaka: berita Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan, Belia dan Sukan Negara Brunei Darussalam. 2015. p. 45.
13. Umar (Haji.), Awang Mohd Jamil al-Sufri bin Awang; Awang.), Mohd Jamil Al-Sufri (Pehin Orang Kaya Amar Diraja Dato Seri Utama Haji (1995). Sultan Tengah: sultan Sarawak pertama dan terakhir (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. p. 4.
14. Daulat (ภาษามาเลย์). Jabatan Pusat Sejarah, Kementerian Kebudayaan Belia dan Sukan. 1992. p. 50.

ก่อนหน้า		สุลต่านไซฟุล รีจัล		ถัดไป
อับดุล กาฮาร์		สุลต่านบรูไน (ค.ศ. 1533–1581)		ชะฮ์ เบอรูไน