สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์

สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ (รัสเซีย: Луга́нская Наро́дная Респу́блика, ЛНР; ยูเครน: Луга́нська наро́дна респу́бліка, ЛНР) เป็นหน่วยการเมืองคล้ายรัฐที่ประกาศตนเองเป็นเอกราชและถูกระบุว่าเป็นองค์การก่อการร้ายในประเทศยูเครน ตั้งอยู่ในแคว้นลูฮันสก์ในภูมิภาคดอนบัสซึ่งเป็นดินแดนหนึ่งที่ประชาคมระหว่างประเทศ (ยกเว้นรัสเซีย) รับรองว่าเป็นส่วนหนึ่งของยูเครน ลูฮันสก์ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของดินแดนทำหน้าที่เป็นเมืองหลวง ประชากรของสาธารณรัฐมีประมาณ 1.5 ล้านคน รัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ประกาศว่าหน่วยการเมืองนี้เป็นรัฐที่มีรัฐธรรมนูญเป็นประชาธิปไตย^[9] ประมุขแห่งรัฐคนปัจจุบันคือเลโอนิด ปาเซชนิค

สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ Луга́нская Наро́дная Респу́блика (รัสเซีย)
ธงชาติ ตราอาร์ม
คำขวัญ: "ลูฮันสก์ แข็งแกร่งและเสรี" (รัสเซีย: Луганск, сила и свобода)
เพลงชาติ: "เพลงชาติสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์"
ดินแดนที่สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์อ้างสิทธิ์ (สีเขียวอ่อนและสีเขียวเข้ม) และครอบครอง (สีเขียวเข้ม)
สถานะ	หน่วยการเมืองคล้ายรัฐที่ได้รับการรับรองบางส่วน
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	ลูฮันสก์
ภาษาราชการ	รัสเซีย[1]
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญ
• ประมุข	เลโอนิด ปาเซชนิค[2]
• นายกรัฐมนตรี	เซียร์เกย์ คอซลอฟ
• ประธานสภาประชาชน	เดนิส มีรอชนีเชนโค (รักษาการ)[3]
สภานิติบัญญัติ	สภาประชาชน
เอกราชจากยูเครน
• สถาปนา	27 เมษายน พ.ศ. 2557
• ประกาศ	12 พฤษภาคม พ.ศ. 2557[4]
• การลงนามในความตกลงมินสค์ 2	11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
• การรับรองสถานะโดยรัสเซีย	21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565
พื้นที่
• รวม	8,377[5] ตารางกิโลเมตร (3,234 ตารางไมล์)
ประชากร
• ประมาณ	1,464,039[6]
สกุลเงิน	รูเบิลรัสเซีย (ใช้กันมากที่สุด); ฮรึวเนียยูเครน (ใช้กันน้อย); ยูโร, ดอลลาร์สหรัฐ (ถูกกฎหมายแต่ใช้กันน้อย)[7]
เขตเวลา	UTC+3[8]

สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ประกาศเอกราชจากยูเครนพร้อมกับสาธารณรัฐประชาชนดอแนตสก์หลังการปฏิวัติยูเครนใน พ.ศ. 2557 ความขัดแย้งโดยใช้อาวุธกับยูเครนเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังการประกาศเอกราช สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์และสาธารณรัฐประชาชนดอแนตสก์ได้รับความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมจากรัสเซีย เนโทและยูเครนกล่าวว่ารัสเซียยังให้ความช่วยเหลือทางการทหารแก่กลุ่มกบฏอีกด้วย แต่รัสเซียปฏิเสธเรื่องนี้^{[10][11][12][13]}

กฎหมายของยูเครนนิยามพื้นที่ของสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ว่าเป็น "ดินแดนที่ถูกยึดครองชั่วคราว" และรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ถูกบรรยายว่าเป็นหน่วยบริหารดินแดนยึดครองของสหพันธรัฐรัสเซีย^[14][15] ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2557 มีการลงนามความตกลงมินสค์โดยตัวแทนจากองค์การว่าด้วยความมั่นคงและความร่วมมือในยุโรป ยูเครน และรัสเซีย (รวมทั้งผู้นำของสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์และสาธารณรัฐประชาชนดอแนตสก์ โดยไม่มีการรับรองสถานะใด ๆ ของหน่วยการเมืองทั้งสอง)^[16][17][18] เพื่อยุติความขัดแย้งและผนวกดินแดนที่ฝ่ายกบฏยึดครองกลับคืนสู่ยูเครนโดยแลกกับการเพิ่มอำนาจปกครองตนเองของพื้นที่ แต่ความตกลงนี้ไม่เคยได้รับการนำไปปฏิบัติอย่างสมบูรณ์^[19]

สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ยังไม่ได้รับการรับรองจากรัฐสมาชิกส่วนใหญ่ของสหประชาชาติ ส่วนรัสเซียได้รับรองเอกสารต่าง ๆ ที่ออกโดยรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์ เช่น เอกสารระบุตัวตน ประกาศนียบัตร สูติบัตร ทะเบียนสมรส ป้ายทะเบียนรถยนต์ เป็นต้น มาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560^[20] และในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 วลาดีมีร์ ปูติน ประธานาธิบดีรัสเซีย ประกาศว่าตนได้รับรองทั้งสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสก์และสาธารณรัฐประชาชนดอแนตสก์เป็นรัฐเอกราช^[21]