วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 | |
ชื่อท้องถิ่น | YG 엔터테인먼트 |
|---|---|
ชื่อโรมัน | YG enteoteinmeonteu |
| ประเภท | มหาชน |
การซื้อขาย | KRX: 122870 |
| อุตสาหกรรม | บันเทิง ค้าปลีก |
| รูปแบบ | หลากหลาย |
| ก่อตั้ง | 24 กุมภาพันธ์ 1996 |
| ผู้ก่อตั้ง | ยัง ฮย็อน-ซ็อก |
| สำนักงานใหญ่ | เขตมาโพ, , เกาหลีใต้ |
| พื้นที่ให้บริการ | ทั่วโลก |
| บุคลากรหลัก | ยัง มิน-ซ็อก (ประธานกรรมการและประธานเจ้าหน้าที่บริหาร) |
| รายได้ |  266.65 พันล้านวอน (2021) |
รายได้สุทธิ | 37.32 พันล้านวอน (2021) |
| เจ้าของ |
|
พนักงาน | 678[2] (2010) |
| แผนก | นักแสดงและนักดนตรี |
| บริษัทในเครือ | วายจีพลัส |
| เว็บไซต์ | ygfamily |
| เชิงอรรถ / อ้างอิง [3][4][5] | |
บริษัทวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ (<ideonly>แม่แบบ:Ngeonly><de> entation}} <de>; <ideonly>แม่แบบ:Ngeonly><de> entation}} <de>) เป็นบริษัทอุตสาหกรรมบันเทิงจากเกาหลีใต้ ก่อตั้งขึ้นในปี 1996 โดยยัง ฮย็อน-ซ็อก[6] บริษัทดำเนินธุรกิจเป็นค่ายเพลง ตัวแทนนักแสดง ผลิตเพลง การจัดงานอีเวนต์/คอนเสิร์ต และตัวแทนนักแต่งเพลง บริษัทยังดำเนินกิจการย่อยหลายแห่งภายใต้บริษัทมหาชนที่แยกจากกันคือวายจีพลัส รวมถึงบริษัทจัดจำหน่ายและผลิตสินค้า เสื้อผ้า กอล์ฟ และแบรนด์เครื่องสำอาง[7]
ศิลปินภายใต้สังกัดในปัจจุบันได้แก่ อักมิว, วินเนอร์, แบล็กพิงก์, เทรเชอร์ และเบบีมอนสเตอร์ ตลอดจนนักแสดงชายและหญิงอย่าง คัง ดง-ว็อน, ชเว จี-อู, ชา ซึง-ว็อน, อี ซ็อง-กย็อง, จินคย็อง และยู อิน-นา
1996–2005: รากฐานของดนตรีฮิปฮอป, ความนิยมในช่วงเริ่มต้น และเคป็อปยุคแรก
ในเดือนมีนาคม 1996 ยัง ฮย็อน-ซ็อก อดีตสมาชิกของวงดนตรีเคป็อปยุคแรก ซอแทจีแอนด์บอยส์ ได้ก่อตั้งวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ร่วมกับน้องชายของเขา ยัง มิน-ซ็อก[6][8] ศิลปินคนแรกของบริษัทคือ วงดนตรีทรีโอแนวฮิปฮอป คีปซิกซ์ แต่การเปิดตัวของพวกเขาประสบความล้มเหลวกับผลตอบรับ ยังจึงหันไปผลักดันที่ศิลปินคู่ จีนูฌอน[9] และในปี 1998 บริษัทได้เปิดตัววันไทม์ (1TYM) ทั้งสองวงเป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จที่ยังให้เครดิตในการนำวายจีและแนวฮิปฮอปไปสู่กลุ่มผู้ฟังกระแสหลักของดนตรีเกาหลี[6]
ในปี 1999 ศิลปินของวายจีออกอัลบั้มร่วมกันภายใต้ชื่อ วายจีแฟมีลี ตามมาด้วยการออกจำหน่ายของศิลปินอย่าง เพร์รี, สวี.ที, บิกมามา, เล็กซี, กัมมี และฮวีซ็อง และยังได้ก่อตั้ง "วายจีอันเดอร์กราวด์" ซึ่งประกอบด้วย 45อาร์พีเอ็ม และสโทนีสกังก์ ในปี 2001 อัลบัมวายจีแฟมีลีชุดที่สองออกจำหน่าย ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากยังมี จี-ดรากอน ซึ่งในขณะนั้นอายุ 13 ปี เป็นศิลปินฝึกหัดของบริษัท[10]
บริษัทประสบความสำเร็จทั้งในเกาหลีและญี่ปุ่นด้วยนักร้อง "ไอดอล" คนแรก เซเวน ในปี 2003[11] ซึ่งเป็นศิลปินคนแรกของบริษัทที่พยายามก้าวข้ามไปสู่วงการเพลงสหรัฐ แม้ว่าการเปิดตัวของเขาจะประสบความล้มเหลวก็ตาม[12]
2006–2011: ก้าวเข้าสู่กระแสหลัก
หลังประสบความสำเร็จกับเซเวน วายจีได้ก่อตั้งวงไอดอลครั้งแรกชื่อ บิกแบง ในปี 2006 แม้ว่าผลตอบรับเริ่มแรกจะไม่ดีมากนัก ทว่าปีถัดมา วงก็สามารถก้าวเข้าสู่กระแสหลักและได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในเวลาต่อมาพวกเขากลายเป็นหนึ่งในบอยแบนด์ที่ยิ่งใหญ่และทำเงินมากที่สุดในโลก[14] ตามด้วย ทูเอนีวัน เกิร์ลกรุปวงแรกที่ประสบความสำเร็จของวายจีในปี 2009[15] ก่อนที่จะแยกทางกันในปี 2016 ถือเป็นหนึ่งในเกิร์ลกรุปที่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงอย่างกว้างขวางในเกาหลีใต้[16][17] ทั้งสองวงประสบความสำเร็จทางอาชีพในญี่ปุ่นเช่นเดียวกับเซเวน[18][19][20]
ในปี 2010 วายจีทำการย้ายไปยังอาคารใหม่ ขณะที่สำนักงานเก่ากลายเป็นสถานที่ฝึกอบรม[21][22] ในปีเดียวกัน บริษัทประสบความล้มเหลวในการจดทะเบียนกับตลาดหลักทรัพย์ ถูกต้องสงสัยเนื่องจากบริษัทมีกลุ่มดนตรีที่เคลื่อนไหวน้อยและกระแสเงินสดไม่คงที่ แม้จะมีรายได้เพิ่มขึ้นในปี 2009 ก็ตาม[23] ในปีนั้นเอง ไซได้เซ็นสัญญาเป็นศิลปินในสังกัด[24]
2012–2016: การยอมรับในระดับนานาชาติและการขยายธุรกิจ
ในปี 2012 วายจีเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติเมื่อ "คังนัมสไตล์" ของไซ ได้รับความนิยมทั่วโลกในฐานะไวรอลวิดีโอ เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม เพลงขึ้นอันดับที่หนึ่งบนชาร์ตไอทูนส์มิวสิกวิดีโอ ถือเป็นครั้งแรกของศิลปินเกาหลีใต้ที่ทำได้[25] วันที่ 24 พฤศจิกายน "คังนัมสไตล์" กลายเป็นวิดีโอที่มียอดผู้ชมมากที่สุดในประวัติศาสตร์ยูทูบ และเป็นวิดีโอแรกที่มียอดผู้ชมมากกว่าหนึ่งพันล้านครั้ง[26][27] รวมถึงได้รับเครดิตว่าเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้หุ้นของวายจีเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยละ 60%[28] ค่ายเพลงยังได้จัดทำรายงานประจำปีฉบับแรกในปี 2012 ด้วยผลกำไรมากกว่า 50%[29] หลังจากเผยแพร่สู่สาธารณะบนคอสแด็ก (KOSDAQ) เมื่อปีก่อน[7]
ในปีเดียวกัน ค่ายเพลงได้เซ็นสัญญากับแร็ปเปอร์และโปรดิวเซอร์ ทาโบล หัวหน้าวงดนตรีฮิปฮอปอย่าง อีพิกไฮ ซึ่งหวนกลับเข้าวงการอีกครั้งหนึ่ง หลังว่างเว้นจากวงการเพลงสองปีในกรณีพิพาทสแตนฟอร์ดของเขา[30] ในเดือนกรกฎาคม 2012 สมาชิกทั้งหมดของอีพิกไฮได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลงเป็นระยะเวลา 7 ปี และสิ้นสุดลงในเดือนตุลาคม 2018[31][32]
การมีส่วนร่วมมากขึ้นของยัง ฮย็อน-ซ็อก ในรายการแข่งขันทางโทรทัศน์นำไปสู่การลงนามบันทึกข้อตกลงกับผู้เข้าแข่งขันหลายคน เริ่มด้วยอี ฮา-อี รองชนะเลิศฤดูกาลแรกของ เคป็อปสตาร์[33] ส่วนผู้เข้าร่วมคนอื่น ๆ จะได้รับการลงนามในฐานะสมาชิกที่มีศักยภาพเป็นวงบอยแบนด์ในอนาคต ผู้ชนะเลิศทั้งสอง กลุ่มนักร้องคู่ อักมิว และรองชนะเลิศ พัง เย-ดัม ได้เซ็นสัญญาภายใต้สังกัด[34][35] นอกจากนั้น วายจียังได้เปิดตัวรายการเรียลลิตี วิน: ฮูอิสเน็กซ์ โดยมีศิลปินฝึกหัดชายทั้งสองทีมแข่งขันกันเพื่อเปิดตัวในฐานะบอยแบนด์วงต่อไปของบริษัท บทสรุปของรายการได้แก่ การก่อตั้งของวินเนอร์ในเวลาต่อมา[36]
ในปี 2014 วายจีเข้ายึดบุคลากรและนักแสดงของทีเอนเตอร์เทนเมนต์ ซึ่งรวมถึง ชา ซึง-ว็อน, อิม เย-จิน และชัง ฮย็อน-ซ็อง[37] นอกจากนั้น การเข้าซื้อกิจการบริษัทโมเดลลิง เค-พลัส ยังทำให้วายจีขยายแผนกการแสดงด้วยการเปิดตัวนักเดินแบบอย่าง อี ซ็อง-กย็อง และนัม จู-ฮย็อก[38] รวมถึงได้เซ็นสัญญากับนักแสดงหญิง ชเว จี-อู ด้วย[39][40][41][42] แอลแคปิตอลเอเชีย ซึ่งเป็นบริษัทในเครือแอลวีเอ็มเอช ผู้ผลิตสินค้าฟุ่มเฟือยในประเทศฝรั่งเศสยังได้ประกาศว่าจะลงทุนสูงถึง 80 ล้านเหรียญสหรัฐกับวายจี โดยแอลแคปิตอลเอเชียซึ่งมีสำนักงานใหญ่อยู่ในประเทศสิงคโปร์จะกลายเป็นนักลงทุนรายใหญ่อันดับสองของบริษัท ด้วยสัดส่วนการถือหุ้น 11.5% ถัดจาก ยัง ฮย็อน-ซ็อก ที่ถือหุ้น 28%[43] ในปีเดียวกัน วายจีขยายไปสู่อุตสาหกรรมความงามด้วยการก่อตั้งแบรนด์เครื่องสำอางชื่อ มูนช็อต[44][45]
.jpg)
ในปี 2015 วายจีลงทุนกว่า 100 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อสร้างกลุ่มอุตสาหกรรมแห่งใหม่ในจังหวัดคย็องกี ซึ่งกำหนดเวลาแล้วเสร็จในเดือนธันวาคม 2018[46] อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ในโซล มูลค่า 16 พันล้านวอน (14 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) ถูกซื้อเช่นเดียวกัน โดยมีจุดประสงค์เพื่อขยายสำนักงานใหญ่[47] ในปีนั้น บริษัทยังสร้างค่ายย่อยออกเป็นสองค่าย ค่ายแรกนำโดยทาโบล[48] และค่ายที่สองนำโดยเท็ดดี พัก จากวันไทม์ และคูช จากสโทนีสกังก์[49] นอกจากนี้ สมาชิกทีมผู้ที่แพ้จากรายการเรียลลิตี วิน: ฮูอิสเน็กซ์ ถูกนำมารวมกลุ่มอีกครั้งและเปิดตัวภายใต้ชื่อ ไอคอน พร้อมกับกับสมาชิกใหม่[50]
ในเดือนเมษายน 2016 มินจี สมาชิกที่อายุน้อยที่สุดของทูเอนีวัน ประกาศว่าเธอออกจากทูเอนีวันแล้ว วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์แถลงว่ากลุ่มจะยังคงดำเนินต่อไปด้วยสมาชิกสามคน[51][52] อย่างไรก็ตาม ในเดือนพฤศจิกายน 2016 วายจีประกาศว่าซีแอลและดาราต่อสัญญาของพวกเธอในฐานะศิลปินเดี่ยว ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพัก บ็อม ออกจากต้นสังกัดและทูเอนีวันถูกยุบวง[53][54] วันที่ 21 มกราคม 2017 ทูเอนีวันปรากฏเพียงสามคนและออกเพลง "กูดบาย" อันเป็นเพลงอำลาที่ซีแอลเขียนขึ้นหลังจากเธอทราบข่าวการแยกทางของมินจี[55] สิบหกปีหลังจากการยุบวง เชคส์กีส์ บอยแบนด์เคป็อปยุคแรกได้เซ็นสัญญากับบริษัทในเดือนพฤษภาคม 2016 เพื่อกลับคืนอุตสาหกรรมดนตรีอีกครั้ง[56][57][58] ในเดือนเดียวกัน บริษัทเทคโนโลยีจากประเทศจีน เทนเซ็นต์ และเว่ย์อิงเทคโนโลยี ประกาศลงทุน 85 ล้านเหรียญสหรัฐกับวายจี โดยเว่ย์อิงถือหุ้น 8.2% ส่วนเทนเซ็นต์ถือหุ้น 4.5%[59] จากนั้นวายจีได้เพิ่ม อี จง-ซ็อก,[60] คัง ดง-ว็อน[61] และคิม ฮี-ช็อง ในรายชื่อนักแสดง[62] วายจีเปิดตัวเกิร์ลกรุปวงที่สองในปี 2016 ในชื่อ แบล็กพิงก์ เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ทูเอนีวัน[63] ตามด้วยแร็ปเปอร์ชื่อ ว็อน ในปีถัดมา[64]
2017–2019: เรื่องอื้อฉาว, การโต้เถียง และการแยกทางของศิลปิน
ปลายปี 2017 วายจีร่วมกับเจทีบีซีเปิดตัวรายการเอาชีวิตรอดในชื่อ มิกซ์ไนน์ ซึ่งเป็นการแข่งขันระหว่างศิลปินฝึกหัดจากบริษัทต่าง ๆ[65][66] แม้ทีมที่ชนะจะถูกกำหนดให้เปิดตัวเป็นไอดอล[67] แต่วายจีเปิดเผยว่าการเปิดตัวของกลุ่มผู้ชายที่ชนะถูกยกเลิกไปแล้ว[68][69] จากกรณีดังกล่าวนำไปสู่การขาดทุนถึง 7 พันล้านวอนในไตรมาสแรกและ 4 พันล้านวอนในช่วงสามเดือนสุดท้ายของปี 2017[13][70] เป็นเหตุให้เจวายพีเอนเตอร์เทนเมนต์แซงหน้าวายจีในฐานะบริษัทเคป็อปที่มีมูลค่าสูงสุดเป็นอันดับสอง[71]
ในเดือนพฤษภาคม 2018 ไซออกจากบริษัทหลังจากอยู่ร่วมมาแปดปี[72] ในเดือนตุลาคม 2018 ทาโบล สมาชิกวงอีพิกไฮ ประกาศว่ากลุ่มฮิปฮอปของเขาได้ยกเลิกสัญญากับวายจีแล้ว หลังจากอยู่ร่วมมาหกปี[73] เดือนถัดมา วายจีประกาศว่า วายจีเทรเชอร์บ็อกซ์ จะเป็นรายการเอาชีวิตรอดเพื่อกำหนดรายชื่อบอยแบนด์วงต่อไปของบริษัทที่มีกำหนดเปิดตัวในปี 2019[74] ภายหลังยังประกาศว่ารายการนี้จะก่อให้เกิดศิลปินสองกลุ่มคือ เทรเชอร์ และแมกนัม ซึ่งทั้งสองจะมีบทบาทร่วมกันในนาม เทรเชอร์ 13[75]
ในปี 2019 เหตุอื้อฉาวเบิร์นนิงซันเกี่ยวข้องกับซึงรี จากวงบิกแบง ซึ่งเป็นประเด็นอันร้อนระอุและส่งผลให้ซึงรีประกาศออกจากวงการบันเทิงเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2019 สืบเนื่องจากคดีความที่มีชื่อของเขา[76] ในขณะเดียวกัน นักแสดงตลก ยู บย็อง-แจ ตัดสินใจออกจากวายจีก่อนสัญญาของเขาจะสิ้นสุดลง ทำให้ชื่อของบริษัทถูกมองในแง่ลบขึ้นไปอีก[77] ต้นเดือนมิถุนายน 2019 บีไอ หัวหน้าวงไอคอน ถูกรายงานว่าเขาพยายามซื้อแอลเอสดีและกัญชาอย่างผิดกฎหมายเมื่อปี 2016 ต่อมาเขาประกาศขอโทษแฟนเพลงและแสดงความรับผิดชอบด้วยการออกจากวงและวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ ยัง ฮย็อน-ซ็อก โปรดิวเซอร์ฝ่ายบริหารของวายจี ยังถูกรายงานว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับตำรวจเพื่อปกปิดคดีของบีไอ[78] รวมทั้งถูกกล่าวหาว่าฟอกเงิน เล่นการพนันอย่างผิดกฎหมาย และจัดเตรียมบริการทางเพศให้แก่นักลงทุน[79][80] ด้วยเหตุนี้ ยัง ฮย็อน-ซ็อก จึงลาออกจากตำแหน่งทั้งหมดของเขาในบริษัท เช่นเดียวกับ ยัง มิน-ซ็อก น้องชายของเขาก็สละตำแหน่งผู้บริหารของวายจีเพื่อแสดงความรับผิดชอบในวันที่ 14 มิถุนายน 2019[81][82][83] จากนั้น ฮวัง โบ-กย็อง ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บริหารคนใหม่ของวายจีเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2019[84] เดือนถัดมา แร็ปเปอร์ชื่อ ว็อน ประกาศว่าเขาแยกทางกับวายจีและได้ก่อตั้งบริษัทเป็นของตนเองแล้ว[85] หลังจากการยุบวงของทูเอนีวันเมื่อปี 2016 ซีแอลประกาศว่าเธอจะไม่ต่อสัญญากับวายจีในเดือนพฤศจิกายน 2019[86] ปลายเดือนธันวาคม 2019 นักร้องและนักแต่งเพลง อี ฮา-อี ประกาศว่าวายจีไม่ใช่ต้นสังกัดของเธออีกต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ออกอัลบัมใหม่กับเอโอเอ็มจี[87][88]
2020–ปัจจุบัน: การเติบโตและหลังจากนั้น
ในปี 2020 วายจีประกาศแผนการเปิดตัว เทรเชอร์ ซึ่งเลื่อนออกมานับตั้งแต่ปี 2019 อัลบัมเต็มชุดแรกของแบล็กพิงก์และการกลับมาของบิกแบง ท้ายที่สุดถูกเลื่อนออกไปจนถึงปี 2022 พวกเขาคาดว่าจะปรากฏอยู่ที่เทศกาลโคเชลลาในปี 2020 แต่ถูกยกเลิกเนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19[91] ในช่วงครึ่งปีแรก การเติบโตทางการเงินของวายจีเริ่มฟื้นตัวอย่างช้า ๆ จากกลยุทธ์ทางธุรกิจซึ่งเน้นที่แฟนเพลงต่างประเทศเป็นหลัก[92] ความเชื่อมั่นของสาธารณชนภายในประเทศยังไม่ดีนัก แต่รายได้ 70% ของวายจีมาจากแฟน ๆ ในต่างประเทศ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากกิจกรรมแรกของไอคอนนับตั้งแต่บีไอออกจากวงและกิจกรรมของจี-ดรากอน ที่ประเทศจีนในขณะนั้น[93] ในช่วงครึ่งปีหลัง วายจีแสดงแนวโน้มทางการเงินในเชิงบวกเนื่องจากอัลบัมเปิดตัวของเทรเชอร์, อัลบัมเต็มของแบล็กพิงก์, มีโน จากวินเนอร์, กิจกรรมเดี่ยวของยุน และกิจกรรมเดี่ยวของอี ซู-ฮย็อน จากอักมิว แม้มูลค่าจะไม่เป็นไปที่คาดไว้ แต่คาดว่ามูลค่านี้เป็นผลมาจากโควิด-19 ที่ทำให้บางคอนเสิร์ตต้องถูกยกเลิก[94] การก่อสร้างอาคารวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์แห่งใหม่ได้รับการประกาศแล้วเสร็จในเดือนกันยายน 2020 ซึ่งอาคารได้รับเลือกให้เป็นอาคารบริษัทบันเทิงที่หรูหราและแพงที่สุดในเกาหลีใต้[95][96]
ในเดือนมกราคม 2021 มีรายงานว่าบิกฮิตเอนเตอร์เทนเมนต์และบีอีเอ็นเอกซ์ได้ลงทุนกว่า 70 พันล้านวอน (63 ล้านเหรียญสหรัฐ) กับวายจีพลัส บริษัทในเครือของวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ คิดเป็นร้อยละ 17.9% ของจำนวนหุ้นทั้งหมดในบริษัท การลงทุนดังกล่าวก่อให้เกิดการร่วมมือเชิงกลยุทธ์ระหว่างบิกฮิตเอนเตอร์เทนเมนต์, บีอีเอ็นเอกซ์, วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ และวายจีพลัส ซึ่งจะทำงานร่วมกันในด้านธุรกิจต่าง ๆ อย่างเช่น แพลตฟอร์ม การจัดจำหน่าย เนื้อหา และสินค้า วายจีพลัสเป็นผู้จัดจำหน่ายหลักสำหรับผลิตภัณฑ์ของไฮบ์คอร์ปอเรชันและบีอีเอ็นเอกซ์ (ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ วีเวสคอมปานี) ซึ่งให้บริการด้านเนื้อหาและแพลตฟอร์มสำหรับศิลปินของวายจี[97][98] เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2021 ตลาดหลักทรัพย์เกาหลีประกาศว่าวายจีถูกลดสถานะจากบริษัทบลูชิปเป็นธุรกิจขนาดกลางทั่วไป บริษัทมีผลขาดทุนสุทธิ 1.8 พันล้านวอนและผลตอบแทนผู้ถือหุ้น -0.5% ธุรกิจหลักอย่างการผลิตและการจัดการเพลงของบริษัทประสบปัญหาขาดทุนจากการดำเนินงานในช่วงสองปีที่ผ่านมา[99]
ในปี 2022 วายจีประกาศว่าเทรเชอร์จะกลับมาพร้อมกับอัลบัมใหม่ของพวกเขา[100] โดยมีกำหนดวางจำหน่ายในเดือนกุมภาพันธ์ 2022[101] หลังจากจินอูและซึงฮุนเสร็จสิ้นการเกณฑ์ทหารในเดือนมกราคม 2022 วินเนอร์กลับมารวมกันอีกครั้งและประกาศว่าพวกเขาจะมาพร้อมกับอัลบัมใหม่[102] จากนั้นวายจีได้ประกาศว่ายุนจะออกอัลบัมเดี่ยวในเดือนมีนาคม 2022[103] เทรเชอร์และวินเนอร์จัดคอนเสิร์ตแยกกันในเดือนเมษายน 2022[104][105] ในเดือนกุมภาพันธ์ 2022 วายจีประกาศว่าบิกแบงจะกลับมาอีกครั้งหลังจากห่างหายไปนานกว่าห้าปีและยังประกาศว่า ทีโอพี ยุติสัญญากับบริษัทแล้ว[106] เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2022 ยัง มิน-ซ็อก น้องชายของยัง ฮย็อน-ซ็อก ผู้ก่อตั้งวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ กลับมาดำรงตำแหน่งผู้บริหารร่วมในรอบสามปี ร่วมกับฮวัง โบ-กย็อง ผู้บริหารคนปัจจุบัน[107] เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2022 มีการประกาศว่าแทยังและแดซ็องออกจากบริษัทหลังจากอยู่ร่วมมาสิบหกปี โดยแทยังย้ายไปเดอะแบล็กเลเบิล ค่ายย่อยของบริษัท ส่วนแดซ็องกำลังมองหาต้นสังกัดใหม่อยู่ และยังกล่าวว่าทั้งคู่ยังคงเป็นสมาชิกบิกแบง จากนั้นในวันที่ 30 ธันวาคม 2022 วายจีประกาศว่าสมาชิกทั้งหมดของไอคอนไม่ต่อสัญญากับบริษัทหลังจากอยู่ร่วมมาเจ็ดปี ภายในวันเดียวกัน วายจียังเปิดตัวเกิร์ลกรุปวงใหม่ในรอบเจ็ดปีชื่อ เบบีมอนสเตอร์[108]
ศิลปินเพลงทั้งหมดภายใต้สังกัดวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ถูกรวมอยู่ในวายจีแฟมีลี (YG Family) ขณะที่นักแสดงถูกรวมอยู่ในวายจีสเตจ (YG Stage)[109][110]
ศิลปินในสังกัด
|
กลุ่ม |
ศิลปินเดี่ยว |
โปรดิวเซอร์เพลง
|
ศิลปินอิสระ
นักแสดง
- ชา ซึง-ว็อน
- ชเว จี-อู
- คลอเดีย คิม
- ฮัน ซึง-ย็อน[a]
- ชัง ฮย็อน-ซ็อง
- ชัง กี-ยง[b]
- เจนนี
- จินกย็อง
- ช็อง ฮเย-ย็อง
- จู อู-แจ[a][b]
- คัล โซ-ว็อน
- คัง ฮี
- คัง ซึง-ยุน
- คิม ฮี-แอ
- คิม ฮย็อน-จิน[b]
- คิม จี-ซู
- คว็อน ฮย็อน-บิน[a][b]
- กย็อง ซู-จิน
- อี โฮ-ช็อง[b]
- อี จู-มย็อง
- อี กี-แท็ก
- อี ซู-ฮย็อก[a]
- อี ซ็อง-กย็อง
- นัม กยู-ฮี[b]
- พัก ฮย็อง-ซ็อบ[b]
- พัก โซ-อี
- พัก ยู-นา
- ซอ จ็อง-ย็อน
- ชิม ย็อง-อึน
- ซน นา-อึน
- วัง อี-จุน
- ยู อิน-นา
- ยู ซึง-โฮ
อดีตศิลปิน
- คีปซิก (1996)[123]
- จีนูฌอน (1997–2020)[c]
- วันไทม์ (1998–2006)[d]
- แมสตา อู (2000–2016)[124]
- สวี.ที (2002–2005)[125]
- ฮวีซ็อง (2002–2006)
- กัมมี (2003–2013)
- บิ๊กมาม่า (2003–2007)
- เซเวน (2003–2015)
- ดิจิทัลแมสตา (2003–2011)[126]
- เล็กซี (2003–2007)
- สโทนีสกังก์ (2003–2008)
- เอกซ์โอ (2003–2004)
- วอนเทด (2004–2006)[127]
- เบรฟ บราเทอส์ (2004–2008)
- 45อาร์พีเอ็ม (2005–2008)[128]
- โซลสตาร์ (2005–2007)[128]
- บิกแบง (2006–2024)[e]
- จีดีแอนด์ท็อป (2009–2022)[f]
- จีดีเอกซ์แทยัง (2014–2023)[g]
- ทูเอนีวัน (2009–2016)[134]
- ไซ (2010–2018)
- อี ฮา-อี (2012–2019)[138]
- อีพิกไฮ (2012–2018)
- วินเนอร์
- นัม แท-ฮย็อน (2014–2016)[139]
- ไฮแกรนอาร์ติสต์ (2015–2018)[h]
- บ็อมแอนด์ไฮ (2014–2017)
- ไฮซูฮย็อน (2014–2019)[i]
- ช็อง แจ-ว็อน (2015–2019)[140]
- เคที (2015–2018)[141]
- ไอคอน (2015–2022)[142]
- เชคส์กีส์
- คัง ซ็อง-ยุน (2016–2019)[145]
- เอ็มโอบีบี (2016–2019)[j]
- เทรเชอร์
- มาชิโฮะ (2020–2022)[146]
- พัง เย-ดัม (2020–2022)[146]
- แบล็กพิงก์[k]
- Zayvo (2019–2020)
- บูล.ดี (2019–2020)[148]
- อันดา (2018–2021)[149]
- บีนี (2019–2024)[150]
อดีตนักแสดงชาย/หญิง
- พัก ฮัน-บย็อล (2002–2004)[128]
- ช็อง ซ็อง-อิล (2009–2011)[128]
- ฮอ อี-แจ (2009–2011)[128]
- คัง ฮเย-ช็อง (2001–2013)
- สเตฟานี อี (2014–2017)[151]
- อี ยง-อู (2014–2017)
- คู ฮเย-ซ็อน (2003–2017)
- ช็อง ยู-จิน (2016–2018)
- อี จง-ซ็อก (2016–2018)
- โก จุน-ฮี (2017–2019)
- โอ ซัง-จิน (2017–2019)
- คิม ฮี-จ็อง (2016–2019)
- คิม แซ-รน (2016–2019)
- อิม เย-จิน (2014–2019)
- วัง จี-ว็อน (2018–2020)
- นัม จู-ฮย็อก (2013–2020)
- ดารา (2009–2021)
- ซน โฮ-จุน (2016–2021)
- โช ฮเย-จู (2017–2021)
- อี จี-นี (?–2021)
- ช็อง ยุน-ซ็อก (2019–2022)[a]
- กว็อน ฮัน-ซ็อล (2019–2022)[a]
- อี ฮย็อน-อุก (?–2022)[b]
- อี อู-เจ (ป. 2020–2022)
- พัก ซู-ย็อน (?–2022)
- พัก แท-อิน (2019–2022)[a]
- ซอ อี-ซอ (?–2022)
- คัง ดง-ว็อน (2016–2022)
อดีตนักแสดงตลก
- ยู บย็อง-แจ (2015–2019)
- แอน ยัง-มี่ (2015–2020)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
