รหัสต้นทาง

รหัสต้นทาง, รหัสต้นฉบับ^[a], ซอร์สโค้ด^[4] (อังกฤษ: source code), หรืออาจจะเรียกแค่ว่า ซอร์ส (อังกฤษ: source) หรือ โคด (อังกฤษ: code) คือชุดของข้อความที่ถูกเขียนขึ้นด้วยภาษาโปรแกรมที่มนุษย์สามารถอ่านและเข้าใจได้ มักอยู่ในรูปของข้อความธรรมดา นักเขียนโปรแกรมมักสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์โดยการเขียนรหัสต้นทาง

ตัวอย่างรหัสต้นทางโปรแกรมเฮลโลเวิลด์ อย่างง่ายในภาษาซี ตัวอย่างนี้นำมาจากหนังสือ The C Programming Language ที่เขียนโดยBrian Kernighan จาก Bell Labs ในปี พ.ศ. 2517^[1]

ตัวอย่างรหัสต้นทางของHTMLผสมกับจาวาสคริปต์

รหัสต้นทางจะถูกนำไปแปลงไปเป็นรหัสเครื่องในรูปเลขฐานสอง ได้โดยการใช้คอมไพเลอร์ (หรืออินเตอร์พรีเตอร์ สำหรับภาษาระดับสูงบางภาษา หรือแอสเซมเบลอร์ (assembler) สำหรับภาษาแอสเซมบลี)

โปรแกรมประยุกต์โดยส่วนใหญ่แล้วจะให้มาเฉพาะไฟล์สั่งทำการ หากมีการให้รหัสต้นทางมาด้วย มันจักเป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้, นักเขียนโปรแกรม และผู้ดูแลระบบเป็นอย่างมาก

การจัดระเบียบ

รหัสต้นทางนิยมเก็บไว้ในไฟล์หลายไฟล์ (มักเป็นไฟล์ข้อความ) นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะเขียนโปรแกรมเดียวกันด้วยรหัสต้นทางในภาษาโปรแกรมที่แตกต่างกัน เช่น โปรแกรมที่เขียนในภาษาซีโดยส่วนใหญ่ อาจจะมีบางส่วนทีเขียนในภาษาแอสเซมบลี เพื่อช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ

หมายเหตุ

1. สำนักงานราชบัณฑิตยสภาบัญญัติทั้งคำว่า "รหัสต้นทาง" และ "รหัสต้นฉบับ" ^[2] ส่วน WeChat ใช้คำว่า "รหัสต้นทาง" ^[3]

อ้างอิง

1. "Programming in C: A Tutorial" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 23 February 2015.
2. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา".{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
3. "WeChat - รหัสต้นทาง". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พ.ค. 2560.
4. http://www.dla.go.th/upload/document/type14/2017/12/19204_1_1512617352720.pdf