ภาวะเศรษฐกิจถดถอยโควิด-19

ภาวะเศรษฐกิจถดถอยโควิด-19 เป็นวิกฤตเศรษฐกิจรุนแรงทั่วโลกซึ่งเป็นเหตุให้เกิดภาวะเศรษฐกิจถดถอยหรือเศรษฐกิจตกต่ำในหลายประเทศ นับเป็นวิกฤตเศรษฐกิจโลกร้ายแรงที่สุดนับแต่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในคริสต์ทศวรรษ 1930^[1] วิกฤตดังกล่าวเริ่มต้นจากมาตรการล็อกดาวน์เพื่อรับมือโควิด-19 และมาตรการป้องกันอื่น ๆ ในช่วงการระบาดทั่วของโควิด-19 การตั้งต้นภาวะเศรษฐกิจถดถอยดังกล่าวประจวบกับเหตุตลาดหุ้นตกปี 2020 ซึ่งเริ่มตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์และกินเวลาจนถึงต้นเดือนเมษายน 2020^[2][3][4] เหตุตลาดหุ้นตกดังกล่าวกินเวลาสั้น ๆ และดัชนีตลาดหลายแห่งทั่วโลกฟื้นตัวหรือกระทั่งทำสถิติสูงสุดใหม่เมื่อถึงปลายปี 2020 เมื่อเดือนกันยายน 2020 ประเทศเศรษฐกิจก้าวหน้าทุกประเทศเข้าสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยหรือตกต่ำ ส่วนประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ทุกประเทศเข้าสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอย^[5][6][7] แบบจำลองของธนาคารโลกเสนอว่าการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจอย่างสมบูรณ์ในบางภูมิภาคอาจต้องใช้เวลาถึงปี 2025 หรือกว่านั้น^{[8][9][10][11]}

การระบาดทั่วของโควิด-19 ทำให้ประชากรโลกถึงกึ่งหนึ่งอยู่ภายใต้คำสั่งให้กักตัวที่บ้านเพื่อหยุดการระบาดของโควิด-19^[12] ทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรงต่อเศรษฐกิจทั่วโลก^[13] ซึ่งเกิดไล่เลี่ยกับภาวะเศรษฐกิจชะลอตัวในปี 2019 ซึ่งตลาดหลักทรัพย์และกิจกรรมผู้บริโภคทั่วโลกชะงัก^[14][15]

ภาวะเศรษฐกิจถดถอยนี้ยังก่อให้เกิดภาวะการว่างงานเพิ่มสูงขึ้นรวดเร็วในหลายประเทศ และสหรัฐไม่สามารถจัดทำระบบคอมพิวเตอร์ประกันการว่างงานที่รัฐสนับสนุน และดำเนินการเพื่อให้ทันกับคำร้องต่าง ๆ^[16][17] สหประชาชาติทำนายในเดือนเมษายน 2020 ว่าภาวะการว่างงานทั่วโลกจะลบชั่วโมงทำงานร้อยละ 6.7 ทั่วโลกในไตรมาสสองของปี 2020 หรือเทียบเท่ากับแรงงานเต็มเวลา 195 ล้านคน^[18] ในบางประเทศคาดว่าอัตราว่างงานจะอยู่ที่ประมาณร้อยละ 10 ส่วนประเทศที่ได้รับผลกระทบมากกว่านั้นอาจมีอัตราว่างงานสูงกว่านี้^[19][20][21] ประเทศกำลังพัฒนายังได้รับผลกระทบจากการส่งเงินกลับประเทศลดลง ทำให้ทุพภิกขภัยจากโควิด-19 รุนแรงยิ่งขึ้น^[22] ภาวะเศรษฐกิจถดถอยนี้ กอปรกับสงครามราคาน้ำมันรัสเซีย-ซาอุดีอาระเบีย ค.ศ. 2020 ทำให้ราคาน้ำมันลดลง อุตสาหกรรมท่องเที่ยว การโรงแรมและพลังงานพังทลาย และกิจกรรมผู้บริโภคลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับทศวรรษก่อน^[23][24][25]

เมื่อภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่เกิดจากการระบาดของไวรัสโคโรนายุติลง ส่งผลให้เกิดวิกฤตการณ์พลังงานโลก ค.ศ. 2021 ซึ่งได้รับแรงหนุนจากอุปสงค์ที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากความต้องการพลังงานที่แข็งแกร่งในเอเชีย^[26][27][28]

การสนองทางการเงินของชาติต่าง ๆ

หลายประเทศประกาศโครงการกระตุ้นเศรษฐกิจเพื่อรับมือกับผลกระทบของภาวะเศรษฐกิจถดถอย ด้านล่างนี้เป็นตารางสรุปโดยอาศัยข้อมูลจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น)^[29]

ประเทศ	การใช้จ่ายโดยตรง (พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)	การใช้จ่ายโดยตรง (% GDP)	การประกันเงินกู้และการซื้อสินทรัพย์ (พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)	หมายเหตุ	แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม
ออสเตรเลีย	139	9.7	125
ออสเตรีย	43	9
อาเซอร์ไบจาน	1.9	4.1
บาห์เรน	1.49	4.2	9.8
เบลเยียม	11.4	2.3	51.9
แคนาดา	145	8.4	166
ชิลี	11.75	4.7
จีน	376.4	2.5	770.1
ไซปรัส	1.000	4.3
เช็กเกีย	4.36	2	39.7
เดนมาร์ก	9.0	2.5		อีก 2.5% คาดว่าจะมาจากระบบรักษาเสถียรภาพอัตโนมัติ
อียิปต์	6.13	1.8
เอสโตเนีย	2.2	7
สหภาพยุโรป	605	4	870	ไม่รวมการดำเนินการโดยรัฐส่วนแต่ละรัฐสมาชิก ข้อมูลเพิ่มเติม: Next Generation EU	[30]
ฝรั่งเศส	129	5	300
เยอรมนี	175	4.9	825	รัฐต่าง ๆ ได้ประกาศการใช้จ่ายเพิ่มเติม
กรีซ	27	14
ฮ่องกง	36.69	10
อินเดีย	267	9
อิหร่าน	55	10+
ไอร์แลนด์	14.9	4
อิสราเอล	26	7.2	14
อิตาลี	90	3.1	448
ญี่ปุ่น	1,073.30	21.1	14.68
คาซัคสถาน	13	9
ลักเซมเบิร์ก	3.5	4.9
มาเก๊า	6.6	12.1
มาเลเซีย	7.5	2.1	12
นิวซีแลนด์	40.9	21
นอร์เวย์	18.2	5.5
ปากีสถาน	8.790	3.8		ผู้บริหารระดับจังหวัดยังได้ประกาศมาตรการทางการคลัง
เปรู	18	8		ประกาศรายจ่าย 12% จากผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศทั้งหมด
ฟิลิปปินส์	21.45	5.83			[31]
กาตาร์	20.6	13
รัสเซีย	72.7	4.3		รวมแผนฟื้นฟูทั้งหมดในปี ค.ศ. 2020–2021	[32]
เซอร์เบีย	3.35	6.5		ความช่วยเหลือเป็นจำนวนเงินประมาณ 5.7 พันล้านเหรียญสหรัฐ (11% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศทั้งหมด)	[33]
เกาหลีใต้	13.730	0.6	85.8100
สิงคโปร์	54.5	11
สวิตเซอร์แลนด์	73	10.4
ไทย	483.13	9.6
ตุรกี	17.6	2
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	7.22	2
สหราชอาณาจักร	357	10.6
สหรัฐ	2,900	14.5	4,000